eitaa logo
استاد علوی تهرانی
3.5هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
213 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی استاد علوی تهرانی ✅ تلگرام: https://t.me/Fares_ir ✅ سایت: Fares.ir ✅ ادمین کانال: @Fares_Contact ✅ ارتباط با ادمین جهت طرح سؤال و مشاوره از استاد: @Fares_Admin ✅ بنیاد فارِس المومنین: ۳۴ ۳۲ ۹۲ ۶۶ - ۰۲۱ ✅ کد شامد: ۱-۲-۷۳۲۰۹۸-۶۱-۰-۲
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔴 انسان از نگاه قرآن 📝 گزیده جلسه نوزدهم ✅ ناسپاسی، یکی دیگر از صفات نکوهیده‌‌ی انسان است که در قرآن به دو واژه‌ی کفور و کنود تعبیر شده است. سوره‌‌ حج ۶۶: إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ؛ به‌راستی انسان بسیار ناسپاس است. سوره عادیات آیه ۶: إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ؛ به‌راستی که انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است. ▫️هر دو واژه در صیغه مبالغه آمده که به معنای بسیار ناسپاس است، اما مفسرین در تفاوت این دو واژه گفته‌اند: کفور ناسپاسی در مقابل تمام نعمت‌های الهی است حتی نعمت‌های اعتقادی، اما کنود شامل انکار‌ در اعتقاد نیست. در آیه ۳ سوره انسان فرمود: ما مسیر هدایت را به آن‌ها دادیم. عده‌ای از انسان‌ها این هدایت را پذیرفتند و در مقام شکرگزاری هستند ولی عده‌ای هدایت را نپذیرفتند و در مقابل آن مقاومت کردند. (این درباره‌ی نعمت اعتقادی است) ❇️ ابوالفتوح رازی از مفسرین قرآن، برای واژه‌ی کنود ۱۵ معنا آورده که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ۱. کسی‌که مصائب را با آب و تاب بشمارد ولی نعمت‌ها را فراموش کند. ۲. نعمت‌‌های خدا را برای خودش می‌خواهد و دیگران را محروم می‌کند. رسول اکرم فرمودند کنود کسی است که تنها غذا می‌خورد. ۳. در مشکلات با دوستان خود همدردی نمی‌کند. ۴. خیرش کم است. ۵. وقتی نعمتی به او می‌رسد از دیگران دریغ می‌کند و اگر گرفتار مشکلی شود ناشکیبا است. ۶. نعمت‌های الهی را در معصیت مصرف می‌کند. ۷. نعمت‌‌های خدا را انکار می‌کند. 🔹صفتِ ناسپاسی در مقابل نعمت تا حدی مذموم است که قرآن شعاری برای آن دارد. در سوره‌ عبس آیه ۱۷ فرمود: مرگ بر انسان، چقدر ناسپاس است. 💠 ناسپاسی و کفران نعمت در اثر جهل، نادانی و غفلت است که همه از مصادیق تفریط نفس ناطقه است. انسان‌ها در مقابل نعمت‌های الهی یا غافل‌اند و نعمت را نمی‌بینند، یا جاهل‌اند و نعمت الهی را نمی‌شناسند و یا فاقد فهم و شعور هستند و نمی‌دانند در مقابل نعمت باید شکر کرد. در سوره‌ نحل آیه ۱۱۴ فرمود: وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ؛ اگر فقط خدا را می‌پرستید شاکر باشید. ❇️ شکرگزاری، علامت بندگان موحد است. کسانی‌که خدا را می‌پرستند و در پرستش، در مقام توحید هستند. مرحوم ملا محمدمهدی نراقی نقل می‌کند که جناب عیسی با پیرمرد نابینایی مواجه شد که بیماری جزام داشت و فلج کامل بود، اما بیان پیرمرد این بود: شکر خدا که مرا از آن‌چه بسیاری از مردم را به آن‌ مبتلا گردانیده سلامت و در امان داشت. عیسی گفت:‌ تو چه داری که دیگران ندارند؟ گفت: قلبم پر از معرفت خداست. عیسی که معجزه‌‌اش شفا دادن نابینا، جزام و فلج بود، او را شفا داد. لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ. اگر شکر کنید، نعمت را برای شما زیاد می‌کنیم. ✅ در رابطه‌ی با ناسپاسی یک تعبیر شدیداللحن در سوره‌ ابراهیم آیه ۳۴ است که خدا فرمود: بی‌تردید انسان بسیار ستمگر ناسپاس است. در آیات قبلش می‌فرماید: خدا حقیقتی است که آسمان و زمین را خلق کرد و از آسمان آب را نازل کرد و به‌واسطه‌ی آن ثمرات را ایجاد کرد تا روزی شما باشد و کشتی‌ها را برای شما تسخیر کرد تا در آب به تعادل بروند به دست خداوند و آب‌ها را هم برای شما تسخیر کرده، و خورشید و ماه و شب و روز را تحت تسخیر شما قرار داد. هرچه از من خواستید به شما دادم و اگر بخواهید نعمت‌‌های الهی را به شمارش در بیاورید نمی‌توانید. توضیح آیات اینست که نعمت‌های من را نمی‌توانید به شمارش بیارید؛ چون نعمت‌ها نامحدود است و اصلا بخشی از نعمت‌ها برای بشر شناخته‌ شده نیست تا بخواهد شکر کند. 💠 این‌جا پدیده‌ای پیش می‌آید به نام ستمگر ناسپاس. در تفسیر آیت الله جوادی آملی آمده است: راز ظلوم و کفار بودن انسان یکی از این سه معنا است: ۱. نعمت‌های الهی بسیارند و انسان هر نعمتی را یک بار ناسپاسی کند. ۲. اگر یک نعمت را چند بار ناسپاسی کند. ۳. نسبت به نعمت مهم و بزرگ ناسپاسی کند. معنای سوم شاهد قرآنی‌ دارد. در سوره احزاب آیه ۷۲ فرمود: ما امانت‌مان را عرضه کردیم بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها. امتناع کردند و از آن ترسیدند اما انسان به عهده گرفت. انسان ظلوم جهول است. چون امانت الهی را پذیرفت اما خیانت در امانت کرد، ظلوم جهول شد. 💢 یکی از معانی که در مورد امانت بیان کردند بحث ولایت حضرت امیرالمومنین علی(ع) است. 💠 اساسا ناسپاسی یعنی نعمت را در آن چیزی که خدا قرار داده مصرف نکنیم. سپاس‌گزاری سه مرحله دارد: ۱. مرحله‌ی قلبی؛ شناخت این‌که نعمت از ناحیه‌ی کیست. ۲. مرحله‌ی زبانی که اظهار شکر است. ۳. مرتبه‌ی حقیقی که نعمت در آن چیزی مصرف شود که خداوند مقرر کرده است. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی جلسه ۱۹ | شبـهای ماه مبارک رمضان مسجد حضرت امیر علیه السلام موضوع: انسان از نگاه قرآن @Fares_ir
🔊 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🔸 مسجد حضرت امیر (ع) 🔹 مناجات خوانی : حاج مصطفی سماواتی         قرائت دعای مشلول 🔹 سخنرانی : استاد سید محمدباقر علوی تهرانی 📖 موضوع : | جلسه ۲۲ @Fares_ir 👇👇👇
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 حاج مصطفی سماواتی         قرائت دعای مشلول 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 📖موضوع : | جلسه ۲۲ ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
. 🔴 انسان از نگاه قرآن 📝 گزیده جلسه بیستم ✅ یکی از ویژگی‌های ضد ارزش در انسان، بی‌تابی است که در قرآن به جَزَع تعبیر شده است. در سوره معارج‌ آیه ۲۰ می‌فرماید: إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا چون بدی به انسان برسد بی‌تابی می‌کند. جزوع بر وزن فعول و صیغه‌ی مبالغه است که شدت بی‌تابی را بیان می‌کند. جزع در مقابل سختی مطرح می‌شود. انسان وقتی با مصیبتی مواجه می‌شود جزع می‌کند. شروع به گریه‌ می‌کند اما صرف گریه کردن جزع نیست. بلکه شیون و زاری همراه با اعتراض به قضا و قدر، جزع است. جزع ناشی از جهل است و جهل نقطه‌ی تفریط نفس ناطقه است. انسا‌ن چون غالبا نسبت به حکمت سختی‌ها غافل است، اعتراض می‌کند. چون نمی‌داند که این سختی‌ چقدر می‌تواند او را در سیر تکاملی بالا ببرد. ❇️ فطرت انسان خداجو است. فطرت انسان در اثر دو چیز شکوفا می‌شود: ۱. مواجه شدن با سختی‌ها ۲. زهد اگر فردی، کسی را از دست داد و برای او گریه کرد به معنای دور بودن از مراتب توحید نیست. امام صادق(ع) می‌فرمایند: زمانی‌که ابراهیم پسر پیامبر از دنیار رفت، پیامبر فرمودند: ابراهیم! ما برای تو محزونیم ولی صابر هستیم. قلبم می‌سوزد و اشک در چشمم جاری می‌شود اما حرفی نمی‌زنم که خدا راضی نباشد. ✅ صفت نکوهیده‌ی دیگر در انسان این است که به جهت بهره‌مندی از نعمت‌های دنیا دچار غرور بی‌جا، و به جهت از دست دادن آن دچار یأس و ناامیدی ناروا می‌شود. در سوره فجر آیات ۱۵ و ۱۶ فرمود: انسان زمانی‌که پروردگارش به جهت آزمایش او را اکرام می‌کند و به او نعمت می‌دهد، می‌گوید خدا مرا گرامی داشت. (دچار غرور می‌شود) و زمانی‌که در جهت آزمون و آزمایش برای او روزیش را تنگ می‌کنیم می‌گوید خدا من را خوار کرد. ▫️هر دو حالت بودن یا نبودن نعمت، امتحان است اما انسان نسبت به این دو ماده‌ی امتحانی جهل دارد. پس غرور بی‌جا و یأس ناروا در اثر جهل است که حد تفریط قوه‌ی عاقله است. غرور، آرامش و سکون نفس به چیزی است که در زندگی آمده و به‌واسطه‌ آن آرام می‌شود. آن چیز، مطابق هوای نفس است و با خواسته‌های درونی مطابق است و این توافق به‌واسطه‌ی خدعه‌ی شیطان ایجاد شده است. 💠 مواردی که باعث غرور می‌شود بسیار است. ما به دو مورد اشاره ‌می‌کنیم: ۱. انسان گنه‌کار و رحمت الهی خداوند فرمود: رَحمَتی وَسِعَت کُلَّ شَیء شیطان در بین همه‌ی صفات خدا، رحمت او را برجسته می‌کند تا انسان از این رحمت سوء استفاده کند. ۲. سیادت و اصل و نسب سیادت نسب پیامبر است، اما ممکن است فرد از آن سوء استفاده ‌کند. سیادت و نسب پیامبر یک واقعیت است در حالیکه خداوند نسبت به پسر نوح فرموده: لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ؛ ای نوح! به یقین او از خاندان تو نیست، او دارای کرداری ناشایسته است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: این‌‌که من ولایت علی(ع) را داشته باشم برای من برتر از آن است که فرزند علی(ع) باشم. چون این ولایت واجب است، اما این نسب فضیلتی است که خدا به من داده است. 💠 از اقسام غرور، غرور عالم، عابد، ذاکر و ثروتمند می‌باشد. قرآن کریم می‌فرماید زندگی دنیا جز اسباب فریب نیست. در سوره‌ لقمان آیه ۳۳ می‌فرماید: دنیا مغرورتان نکند و به خدا هم مغرور نشو. قرآن یک مرحله بالاتر می‌رود و می‌گوید: عده‌ای هستند وقتی مال دنیا به آن‌ها می‌رسد دچار فَرَح می‌شوند. در سوره‌ هود آیات ۹ و ۱۰ فرمود: ما رحمتی را به بنده می‌دهیم و بعد از مدتی از او می‌گیریم، دچار ناامیدی و ناسپاسی می‌شود و دوباره نعمت را به او می‌چشانیم، می‌گوید که سختی‌ها از من دور شد و حالت مغرورانه‌ی شاد و خودستایانه می‌گیرد. 🔹انسان موحد معتقد است حوادثی که در جهان پیرامون او پیش می‌آید، خداوند قبلا مقدر کرده است لذا برای خودش در به‌دست آوردن آن نقشی قائل نیست. البته توجه کنید خدا سناریو نمی‌نویسد تا بشر در آن فیلم نقش بازی کند بلکه خداوند در علم خویش که قبل از خلقت است، نوشته که ما در چه زمانی چه‌کاری را انجام می‌دهیم، نه این‌که آن‌چه را آن‌جا نوشته، اجرا کنیم. لذا رفتار براساس اختیار بشر است و از او سر می‌زند و خداوند آن را قبلا دانسته و نوشته است. انسان موحد چون می‌داند همه چیز دست خداست، در به‌دست آوردن و از دست دادن نعمت، تکلیف‌مدار است ولی غیرموحد تکلیف ندارد، خودباختگی و خودشیفتگی دارد. در سوره حدید آیات ۲۲ و ۲۳ فرمود:‌ هیچ سختی در زمین و در مورد شما نیست مگر این‌که در کتابی نوشتیم قبل از این‌که این حوادث پیش بیاید. این برای خدا آسان است. انسان باید در از دست دادن نعمات دنیا، دچار یأس و ناامیدی نشود و در رو آوردن نعمات در دنیا مغرور نشود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی جلسه ۲۰ | شبـهای ماه مبارک رمضان مسجد حضرت امیر علیه السلام موضوع: انسان از نگاه قرآن @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات ظهــرهای ماه مبارک رمضان 🗓 ظهر روز بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         یکشنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🔸 مسجد حضرت امیر (ع) 🔹 سخنرانی : استاد حسین انصاریان @Fares_ir
. 🔴 انسان از نگاه قرآن 📝 گزیده جلسه بیست و یکم ✅ یکی دیگر از صفات نکوهیده‌ی انسان از منظر قرآن، جدل است. جدل، مبارزه‌ در حیطه‌ی گفتار و مبارزه‌ی کلامی است. قرآن در سوره کهف آیه ۵۴ به این حقیقت اشاره کرده است: ما برای هدایت انسان‌ها در این قرآن مثل های متعدد زدیم، به‌خاطر این‌که انسان بیش از هر چیز مجادله می‌کند. ▫️پدید آمدن همیشگی فرقه‌های مختلف، هنر اهل جدل است. 💠 جدل به معنای نزاع گفتاری است به انگیزه‌ی غلبه‌ی بر دیگری در عموم مسائل از جمله مسائل اعتقادی و دینی. ❇️ دو انگیزه‌ برای جدل وجود دارد: جدل یا الهی است یا شیطانی. 🔹جدل به انگیزه‌ی الهی یعنی گفتگویی که در مسیر اعتقاد انجام می‌شود و برای خدا است. اما خطر این جدل اینست که هرکسی فکر می‌کند باید جدل را انجام بدهد. حتی این جدل مثبت را همه نباید انجام دهند. در سوره حج آیه ۳ فرمود: گروهی از مردم هستند برای خدا بدون هیچ علم و دانشی به مجادله می‌پردازند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌کنند. یعنی دفاع بدون تخصص از دین، پیروی از شیطان است. مجادله، حد تفریط قوه عاقله است و به حسب عملکرد و ابزارش چون می‌خواهد غلبه کند، حد افراط قوه غضبیه است. ✅ دستوراتی که در جدال الهی داریم: ۱. سوره عنکبوت آیه ۴۶: با اهل کتاب جز به طریقی که نیکوتر است مجادله نکنید. ۲. سوره‌ نحل ۱۲۵: با روش نیکوتر با آن‌ها مجادله کن. ۳. نتیجه‌ی جدال الهی در سوره مائده آیه ۳۲ آمده: اگر یک نفر را وصل کنی، انگار همه را وصل کردی. (و به طور منطقی اگر یک نفر را جدا کردی، انگار همه را از بین بردی) ▫️گاه موضوع جدال مفید است، گاه بی‌فایده. گاه مخاطب آماده‌ی پذیرش است، گاه مخاطب لج‌باز است. گاه موضوع مجادله قابل فهم است، گاه قابل فهم نیست. ❇️ جدال به سه شکل است: ۱. گاهی جدال‌کننده در بحث با دیگران به خشونت و درشتی سخن می‌گوید و توهین می‌کند. در این صورت حتی اگر طرف مقابل جاهل یا دچار شبهه باشد، و جدل‌کننده نیز با انگیزه‌ی الهی بخواهد آن شبهه را از ذهن او بزداید، با این برخورد تند مانع از رسیدن طرف مقابل به حقیقت می‌شود. به این می‌گویند جدال قبیح. ۲. گاهی شخص جدال کننده در سخن گفتن بسیار آرام و نرم است و با وفق و مدارا می‌کوشد تا طرف مقابل را قانع و از عقیده‌ی باطل دور کند. این، همان جدال احسن است که خدا در قرآن می‌‌فرماید: اُدْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ۳. گاهی جدلی است که حالت معمولی دارد. جدل کننده در این حالت به مخاطب خود توهین نمی‌کند و او را از خود نمی‌رنجاند و البته با نرمی و حوصله هم با او جدل نمی‌کند. توهین نمی‌کند ولی بحث را قطع می‌کند. به این می‌گویند جدل حسن. 🔹جدل به انگیزه شیطانی یعنی تمام انگیزه‌ها، انگیزه‌های شیطانی است. زمانی‌که شخص می‌کوشد، برتری خود را به دیگری اثبات کند و اصلا کاری ندارد موضوع اثبات شود یا نه، انگیزه‌ی نفسانی و شیطانی را دنبال می‌کند. این انگیزه می‌تواند حالات گوناگونی داشته باشد: گاه شخص می‌خواهد طرف مقابل را به ذلت بکشاند یا همه بفهماند که خیلی باسواد است. شخصی به امام حسین(ع) عرض کرد: می‌شود با هم مباحثه کنیم؟‌ حضرت فرمودند: اگر مسئله‌ی دینی داری برو دنبالش، ولی من در مناظره‌ی شیطانی شرکت نمی‌کنم. حضرت بحث نکردند چون برای ایشان معلوم بود طرف مقابل دنبال معارف دینی نیست. لذا حضرت فرمودند: شیطان آدمی را وسوسه می‌کند و در گوشش آرام می‌گوید با مردم در دین مناظره کن تا گمان نکنند تو نادان هستی. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی جلسه ۲۱ | شبـهای ماه مبارک رمضان مسجد حضرت امیر علیه السلام موضوع: انسان از نگاه قرآن @Fares_ir
🔊 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هشتم رمضان ۱۴۴۵         یکشنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🔸 مسجد حضرت امیر (ع) 🔹 مناجات خوانی : حاج مصطفی سماواتی         قرائت مناجات حضرت امیر ع در مسجد کوفه 🔹 سخنرانی : استاد سید محمدباقر علوی تهرانی 📖 موضوع : | جلسه ۲۳ @Fares_ir 👇👇👇
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هشتم رمضان ۱۴۴۵         یکشنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 حاج مصطفی سماواتی         قرائت مناجات حضرت امیر ع در مسجد کوفه 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 📖موضوع : | جلسه ۲۳ ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هشتم رمضان ۱۴۴۵         یکشنبه ۱۹ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir