*افسانه صلح و آموزش صلح!* دکتر مجتبی همتی فر، پژوهشگر تعلیم و تربیت: ۱- اسناد بین‌المللی همچون سند استعماری «توسعه پایدار ۲۰۳۰» مملو از واژگان به ظاهر آکادمیک ِ مبهم و دوپهلوست؛ همچون «صلح» و «عدالت». حتی اگر خوش‌بین باشیم، سکوت و رکود نهادهای مرجع و حامیان این سند در قبال ظلم اسرائیل در فلسطین، معنای این واژگان را روشن می‌کند. کاش که خوش‌بین نباشیم... ۲- در بند ۴-۷ سند ۲۰۳۰، چنین هدف‌گذاری شده است که آموزش در خدمت «ارتقای صلح و پرهیز از خشونت» قرار گیرد؛ #آموزش_صلح! صلح را به چه کسی باید آموزش داد؟! ملت ستم‌دیده‌ای که سال‌ها در خانه‌اش به او ظلم می‌شود یا رژیم ستم‌گری که غاصب است و وحشی؟! ۳- «کودک، زن، زخمی، غیرنظامی، خانه، بیمارستان و ...» برای وحشی‌های اسرائیلی معنا ندارد. سازمان ملل هم جز ابراز نگرانی، کاری از دستش بر نمی‌آید. ساختار استعماری حق وتو به شورای امنیت اجازه مصوبه نمی‌دهد! کجایند حامیان داخلی سند توسعه پایدار ۲۰۳۰ که #صلح را جزو نقاط برجسته این سند و مدونان آن می‌شمرند؟ ۴- افسانه‌ای به نام «صلح» در اسناد توسعه پایدار قابل باور نیست! برندگان سابق جنگ جهانی دوم و بزرگترین تولیدکنندگان و تجار اسلحه امروز، در واقع مؤسسان و تأمین‌کنندگان بودجه سازمان ملل هستند! همین‌ها به عنوان «جوامع توسعه‌یافته»، سند توسعه پایدار می‌نویسند. واقعاً دنیای عجیبی است... _ @farhangiane_javan