#مطلب_دوم: در قرآن کریم گرچه پیامبر صلی الله علیه وآله مبشّر و نذیر (بشارت دهنده و هشدار دهنده) معرفی شده اند؛ «إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً» (احزاب؛ ۴۵) ولی در آیات متعدد وظیفۀ ایشان در #انذار منحصر شده؛ «إِنْ أَنْتَ إِلاَّ نَذِير» (حجاب و ۲۳)، ِ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ (رعد؛ ۷) ولی در هیچ آیه ای وظیفۀ ایشان منحصر در بشارت نشده است. و حتی درآیۀ ۱۲۲ سورۀ مبارکۀ توبه در بیان رسالت عالمان دین وظیفۀ انذار مورد توجه قرار گرفته است؛ «لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ» بنابراین در تبلیغات دینی و تبلیغات منطبق بر قرآن کریم نباید جنبۀ انذار را کم رنگ و بی اهمیت نشان داد و این با رحمت واسعۀ خداوند و سبقت رحمت بر غضب هم منافات ندارد. چرا که خداوند به خاطر رحمت واسعه اش می داند که بیشتر مردم با انذار مسیر صحیح را انتخاب می کنند نه با بشارت و لذا جنبۀ انذار را پر رنگ تر نموده است. (خداوندی که خالق انسان و جهان است اینگونه تدبیر نموده، ما نمی توانیم و نباید با سلیقۀ خود این عامل مهم هدایت را کم رنگ کنیم و مانع تاثیر این آیات نورانی در بازدارندگی از گناه شویم ) مطلبی که متاسفانۀ آقای آقامیری به آن دامن می زنند. (آقای رفیعی به این نکته هم در فرمایشاتشان اشاره کردند.) #مطلب_سوم: جناب آقای آقامیری گرچه در این گفتگو و احیانا در رسانۀ خودشان از لزوم گفتگو ، تحمل سخن و عقیده دیگران و تکفیر نکردن یکدیگر و اموری از این قبیل سخن گفتند ولی کم نیست کلیپ هایی از ایشان که مطلب احتمالی خودشان را چنان با آب و تاب بیان کرده اند و مطلب قطعی، مسلّم ، مطابق با آیات قرآن یا مشهور بین علمای دین را مطلبی زاییدۀ افکار و بافتۀ پندار ایشان دانسته اند و با بیاناتی هیجانی و احیانا توهین آمیز به تخطئه ایشان پرداخته اند. #مطلب_چهارم: ظاهرا آقای آقامیری به دنبال این هستند که دین را به گونه ای عرضه کنند که ذائقۀ همگان آن را بپذیرد و همه با هر عقیده و عمل و مرامی احساس دینداری کنند و شاید به همین جهت به گونه ای سخن می گویند که به هیچکس برنخورد و هرکس ولو بدون التزام به باورها و اخلاق در رفتار دینی خود را دیندار بداند در حالی که این هم درست نیست. باید دین را همانگونه که هست فهمید و به دیگران منتقل نمود. هرچند خیلی ها آن را نپذیرند یا به آن ملتزم نشوند. توجه به آیات سورۀ مبارکۀ شعرا در این زمینه راهگشاست. در آن سورۀ مبارک به ۸ پیامبر بزرگ خدا اشاره شده و در پایان داستان همۀ آن ها این آیه تکرار شده است: «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ * وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ» یعنی در همۀ آن جوامع بیش از پنجاه درصد از جامعه با پیامبر خدا همراهی نکردند و حرف او را جدی نگرفتند بلکه در برابر او موضع گیری کردند. در پایان سورۀ مبارکۀ یوسف علیه السلام هم خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرموده: وَمَآ أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ (١٠٣) و بعد از دو آیه فرموده« وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ» (۱۰۶) و یعنی: «بیشتر مردم، هرچند شما میل شدید داری ایمان نمی آورند و مومن نیستند ......و بیشتر مومنان هم ایمانشان به شرک آلوده است.» ولی با این حال پیامبران سعی نکردند برای خوشآیند افراد و کثرت پیروان دین خدا را مطابق طبع و میل مردم تغییر دهند. 🔺اینها اشکالات اساسی ای است که همچنان بر آقای آقامیری باقیست. 🆔 @farhangimoasese @farhangimoaseseAdmin : ارتباط با ادمين