🔰گزيده سخنراني ⭕️تبيين نقش هدايتي امام حسين(ع) ▪️امام موسي صدر 🔺انسان طبیعتاً در عملکرد خود هر چه بیشتر پیش برود، بیشتر به آن خو می‌‏گیرد و آن عملکرد در او #نهادینه می‌‏شود. وقتی انسان کاری نیک یا زشت را برای نخستین بار انجام می‌‏دهد، چون هنوز به آن #عادت نکرده و برخلاف عادت پیشین اوست، برای او سنگین و دشوار است. ولی همان کار در مرتبه دوم آسان‌تر و در مرتبه سوم آسان‌تر از قبل می‌‏شود و، به همین ترتیب، انسان به کار نیک یا زشت عادت می‌‏کند و آن کار جزئی از زندگی انسان می‌‏شود، به‌گونه‌ای که #ترک آن برای او دشوار می‌‏شود. 🔺وقتی فردی در یک خط مستقیم راه می‌‏رود، اگر اندکی، حتی به اندازه یک قدم، از این مسیر #منحرف شود، مسلماً از مسیر خود دور خواهد شد...هرچه در مسیر منحرف جلوتر رود، بیشتر از راه راست دور می‌‏شود...در این صورت #بازگشت او به راه درست بسیار دشوار خواهد بود....اینجاست که نقش #هدایتگران و #واعظان و #اندرز _دهندگان آشکار می‌‏شود. 🔺وقتی من مرتکب گناهی می‌‏شوم، به پیامدهای آن توجه ندارم و نمی‌‏بینم به کجا می‌‏انجامد، ولی #راهنمای_دانا و #چراغ_هدایت می‌تواند این پیامدها را ببیند و می‌داند انحرافی که امروز با یک گام یا ده متر یا هزار متر آغاز می‌‏شود، فردا به صدها و هزاران متر می‌‏انجامد. 🔺 اگر در میدان جنگ تنها ابن‌زیاد و یزید و عمربن‌سعد بودند، آیا امام حسین به آن شکل دردناک به شهادت می‌‏رسید؟ اگر افراد سپاه دشمن بیست یا پنجاه نفر بودند، آیا می‌‏توانستند چنین جنایتی را مرتکب شوند؟ یقیناً نه. پس چگونه توانستند چنین جنایتی کنند؟ به فرمانِ فرمانده و اجرایِ مجریان و تأییدِ تأیید کنندگان و سکوتِ خاموشان. یعنی می‌‏توانیم بگوییم آن امت، همگی، با #قول و #فعل و #سکوت و خشنودی و فرمانبری خود، بر کشتن امام حسین (ع) اجماع کردند. همگی در رقم زدن واقعه کربلا توافق داشتند، جز اندکی از آنان.... جمعیت کوفه چند نفر بود؟ صدها هزار نفر. هریک از آنان باید با خود فکر می‌‏کرد که اگر او ساکت نمی‌ماند و به یاری حسین (ع) می‌‏شتافت، حسین (ع) #کشته_نمی‌‏شد. 📌متن كامل: mehrnews.com/xVVVp ✌️دفتر فرهنگی۵۷: https://eitaa.com/joinchat/1642528771Cd4c62ac002