#شهید_علیرضا_محمودی پارسا تاریخ تولد: ۲۳ تیرماه سال ۱۳۴۸ - کرج تاریخ شهادت: 29 بهمن‌ ماه ۱۳۶۱ -۱۳ساله 😳بخشی از #توبه_نامه شهید: پناه می‌برم از این که... ✨ از این که حسد کردم... ✨ از این که تظاهر به #مطلبی کردم که اصلاً نمی‌دانستم. ✨ از این که زیبایی #قلمم را به رخ کسی کشیدم. ✨از این که در غذا خوردن به یاد #فقیران نبودم. ✨ از این که#مرگ را فراموش کردم. ✨از این که در راهت#سستی و تنبلی کردم. ✨از این که #عفت_زبانم را به لغات بیهوده آلودم. ✨از این که #منتظر بودم تا دیگران به من #سلام کنند. ✨از این که شب بهر #نماز_شب بیدار نشدم. ✨از این که دیگران را به کسی خنداندم،غافل از این که خود خنده‌دارتر از همه هستم. ✨از این که #شکمم_سیر بود و یاد گرسنگان نبودم. ✨از این که زبانم گفت بفرمایید ولی دلم گفت نفرمایید. ✨از این که نشان دادم کاره‌ای هستم، خدا کند که پست و مقام پستمان نکند. ✨از این که #ایمانم به بنده‌ات بیشتر از ایمانم به تو بود. ✨ از این که منتظر #تعریف_و_تمجید_دیگران بودم، غافل از این که تو بهتر از دیگران می‌نویسی و با حافظه تری. ✨از این که در سخن گفتن و راه رفتن ادای دیگران را درآوردم. ✨از این که پولی بخشیدم و دلم خواست از من تشکر کنند. ✨از این که از گفتن #مطالب_غیرلازم خودداری نکردم و پرحرفی کردم. ✨از این که کاری را که باید فی سبیل‌الله می کردم نفع شخصی مصلحت یا رضایت دیگران را نیز در نظر داشتم. ✨از این که #نماز را بی‌معنی خواندم و حواسم جای دیگری بود،در نتیجه دچار شک در نماز شدم. ✨از این که " خدا می‌بیند " را در همه کارهایم دخالت ندادم. از ... . 🔰@farhangyar99