🎞 نگاهی به فیلم #ابلق ساخته #نرگس_آبیار 🏴حواله‌ات به صاحب همان پرچم و کتیبه 🎞 #فیلم «عرق سرد» مثلا بر اساس واقعیت بود. یک مجری تلویزیون، به همسرش که عضو تیم ملی‌ست اجازه خروج از کشور و همراهی با تیم ملی بانوان را نمی‌دهد. فقط یک فرق بزرگ با #واقعیت داشت. در واقعیت، مجری تلویزیون یکی بود مثل کارگردان فیلم؛ از همان طبقه و با همان نگاه #سیاسی و اجتماعی که مجری برنامه‌های شبکه ورزش بود. اما در فیلم، مجری تلویزیون یکی بود مثل نجم‌الدین شریعتی! مجری برنامه‌های معارفی. 🎞 کارگردان به همین راحتی #دروغ گفته بود و مشکلی را که به هم‌مسلک‌های خودش و خلق و خوی کثیفشان ربط داشت، انداخته بود توی زمین مذهبی‌ها. 🎞 جنبش #METOO هم برملا کننده گند و کثافت اخلاقی همین طبقه بود. معلوم شد از زیر پوست #هالیوود گرفته تا کارگاههای هنری و گالری‌ها و میتینگ‌های سیاسی و ارتباطات فردی همین قشر، چه فضاحتی برپاست و چطور قربانی‌های #جنسی در این طبقه خفه می‌شوند و اجازه فریاد زدن پیدا نمی‌کنند. 🎞 اما حالا نرگس آبیار روی همین موج #METOO «ابلق» را ساخته. اما بصورت ناجوانمردانه‌ای بجای پرداختن به خاستگاه اصلی آن جنبش و نشان دادن لجنزار اصلی، داستان را آورده در یک محیط #مذهبی و #سنتی. جایی که صلوات از دهن مردمش نمی‌افتد، مردها یکی در میان به زن و دخترشان تذکر می‌دهند روسری را بکشند جلوتر، روی دیگ‌ها «یا حسین» نوشته شده و... از قضا کسی که حکم به سرپوش گذاشتن بر تعرض می‌دهد، کارش دوخت و دوز پرچم و کتیبه امام حسین است! 🎞 اشارات و نمادهای مذهبی در فیلم خیلی بیشتر از اینهاست که می‌گذریم. بالاخره شاید از نظر خانم آبیار آن کسی هم که –در آخرین مورد- روی ماجراهای #آیدین_آغداشلو خاک ریخت و تابلوهایش را ۱۲ میلیارد آب کرد، مذهبی‌ها و سنتی‌ها بودند! 🎞 بگذریم! نه من منتقدم نه این متن نقد فیلم است. فقط خواستم بگویم نه ما انقدر #ابله هستیم که نفهمیم سازنده ابلق چه کرده، و نه دنیا انقدر بی‌حساب و کتاب است که بیایی هر حرفی را بزنی و هر چیزی را توی فیلمت بگذاری و بروی. ان‌شاالله خود صاحب آن پرچم و کتیبه جواب فیلمساز را می‌دهد. همین! ✍🏼 محمدرضا شهبازی 🌐 هفت راه 🇮🇷طلاب انقلابی همدان🇮🇷 @farizatain ✊