🌱 یه آرایه دیگه از بدیع رو هم می‌خوایم یاد بگیریم🌱 #لف_و_نشر #بخش_اول #آرایه‌های_ادبی #بدیع لَف و نَشر: لف در لغت به معنی «پیچیدن» و نشر به معنی «گستردن و باز کردن» است. در اصطلاح بدیع، هرگاه شاعر یا نویسنده دو یا چند تا واژه را ذکر کند، سپس دو یا چند واژه دیگر بیاورد که هر کدام از این‌ها به یکی از آن واژه‌های قبل مربوط شود، لف و نشر گویند؛ به عبارت دیگر آوردن دو یا چند واژه است در بخشی از کلام که توضیح آن‌ها در بخش دیگر آمده است. 🍀به واژه‌ها و ترکیب‌هایی که در بخش اول ذکر می‌شود «لف» گفته‌ می‌شود و به واژه‌ها و ترکیب‌هایی که توضیح آن‌ها می‌باشد، «نشر» می‌گویند. با آن که جیب و جام من از مال و می تهی است ما را فراغتی است که جمشید جم نداشت 🍃مثالش رو ببینیم: در بیت بالا (مصراع اول) شاعر ابتدا واژه‌های «جیب و جام» را ذکر کرده و بعد واژه‌های «مال و می» رو آورده که مربوط به واژه‌های جیب و جام است و در مورد آن توضیحی می‌ده. یعنی جیب من از مال تهی است و جام من از می تهی است. در جیب پول و مال نگهداری میشه و در جام هم می ریخته میشه. در اینجا به این نوع لف و نشر هم لف و نشر مرتب می گوییم که در ادامه خواهیم پرداخت.... کانال فارسی‌یار 👉 @farsiiyar✨

ادامه #لف_و_نشر #آرایه‌های_ادبی #بدیع 🌱مثال دیگری برای لف و نشر می زنیم: ای نور چشم مستان، در عین انتظارم چنگی حزین و جامی بنواز یا بگردان ❇️در بیت بالا چنگی حزین لف 1 و جامی لف 2 می‌باشد در ادامه شاعر واژه‌هایی ذکر کرده است که به این دو برمی‌گردد(بنواز نشر 1 و بگردان نشر 2) یعنی چنگی حزین بنواز و جامی بگردان. کانال فارسی‌یار 👉🏻@farsiiyar✨