بسم الله الرحمن الرحیم

📢اداره پژوهش دانشگاه باقرالعلوم(ع) با همکاری انجمن علمی دانشجویی فرهنگ و ارتباطات برگزار می کند: نشست علمی «نقش هالیوود در واگرایی جهان اسلام» ارائه‌ دهنده: حجت‌الاسلام و المسلمین علی قهرمانی 🔹به صورت حضوری و مجازی 🔸زمان: دوشنبه 17 مهر، ساعت 15:30 🔸مکان: دانشگاه باقرالعلوم(ع)، طبقه منفی 1، سالن نشست ها 🔸لینک شرکت در جلسه به صورت مجازی: http://dte.bz/res1 💠 انجمن علمی دانشجویی فرهنگ و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام 💠 https://eitaa.com/joinchat/768147889Cb95fd7f8a2

فارابی فیلسوف محبوبم من در میان حکما، فارابی را بیشتر دوست دارم و خواندن آثارش برایم لذت و شیرینی خاص دارد. این نه به خاطر آنکه به تعبیر علامه طباطبایی «فارابی عصاره بوعلی و ملاصدرا است و فلسفه فارابی هم عمق معنایی و اشراقی صدرا و هم قدرت تحلیل منطقی و برهانی ابن سینا را دارد» و نه به جهت آنکه معلم ثانی در آثار متعدد به ویژه شاهکار «الحروف»، به مسئله ارتباطات انسانی توجه کرده و متنی عمیق در فلسفه ارتباطات تحقیق و تألیف کرده است، بلکه دلیل آشناتری دارد. دلیل انتخاب فارابی آن است که به قول دوستی محقق «در آثار او هنوز مانند کارهای سینوی ها یا صدرائی ها، شاهد دستگاه عظیم متافیزیکی که مفروض گرفته می‌شود نیستیم، بلکه دانش واژه های فلسفی و قواعد رایج فلسفی، به نحوی به زبان و قلم فارابی می آیند، که انگار همان لحظه در حال وضع شدن هستند. لذا معانی حقیقی این الفاظ، در کار او بیشتر و بهتر به دید می آیند. این البته خصلت آغازین بودن فارابی همچون مؤسس فلسفه اسلامی است. به همین جهت فکر می‌کنم با توقف در «موقف فارابی» می‌توانیم تازگی معانی اصیل کلمات فیلسوفان مسلمان را دوباره طلب کنیم و به آن وسیله راهی به روایت کل تاریخ فلسفه و مسئله آنها باز کنیم.» ✍ حجت الاسلام دکتر اسلامی‌تنها #فارابی #فلسفه_ارتباطات @hamshenasi 🌐 نظرگاه فرهنگ و ارتباطات 🆔 https://eitaa.com/joinchat/768147889Cb95fd7f8a2

پر صدا اما ...؛ در باب آخرین اثر مصطفی ملکیان 🔹تبلیغات کتاب «شکوه جان آدمی» اثر جناب آقای مصطفی ملکیان را که دیدم، هم از باب علاقه به حوزه عدالت و هم به جهت اهمیت نویسنده علاقمند شدم که کتاب را بخوانم. از طرف دیگر برخی دوستان که می دانستند به این حوزه علاقه دارم، چاپ این کتاب را به من خبر دادند و البته فضای خاصی هم در بعضی گروه های مجازی دیدم که «حوزویان یاد بگیرند از ملکیان که در عدالت ورود کرده و ما ورود نکردیم!». بهرحال کتاب را اینترنتی خریدم و دیروز به دستم رسید. 🔸خود را آماده کرده بودم برای کتابی قطور و البته فلسفی. اما کتاب «شکوه جان ادمی» نوشته مصطفی ملکیان فقط ۹۵ صفحه آن در قطعی کوچک داشت. و طبق مقدمه نویسنده، کتاب فقط با نگاهی از بالا گستره مسائل عدالت را نشان می دهد، نه راه حل مسائل عدالت و نه تحلیل. 🔹کتاب اصلا فلسفی و عمیق نبود و این، تعجب من را حین خواندن همه صفحات کتاب به همراه داشت. تا اینکه به صفحه آخر رسیدم؛ نوشته شده بود عمده این نوشته چیزی نیست جز بازآرایی و بازنویسی مقاله «عدالت» اثر دیوید میلر (David Miller)که اولین بار در سال ۲۰۱۶ در دانشنامه فلسفه استنفورد (Stanford Encyclopedia of Philosophy) به چاپ رسیده است. 🔸فارغ از رویکردهای سیاسی آقای ملکیان که این روزها هم پررنگ تر شده، از ایشان به عنوان یک اندیشمند، انتظار یک کتاب عمیق تر را در باب عدالت داشتم نه ترجمه یک مقاله. البته باید بگویم ترجمه صرف نبود و نویسنده از منابع دیگر هم مطالب خوبی را آورده بود اما حقیقتا یک فیلسوف یا تعمق و تأملی خاص در پس این گردآوری ندیدم. وقتی هنوز کتاب را هم نخوانده بودم، در جایی گفتم که جناب آقای ملکیان در زمره عدالت پژوهان نیستند و کتاب عدالت ایشان احتمالا وسعت عدالت پژوهی را افزایش نمی دهد. اما انصاف حکم می کند بگویم کتاب ازین حیث که مصادیق و اقسام و بعضی پرسش های عدالت را ذکر کرده، برای عدالت پژوهان مبتدی مفید است اما من کتاب «نقد و بررسی نظریه های عدالت» استاد واعظی را برای ورود قوی به بحث عدالت، بیشتر توصیه می کنم. 🔹اساسا طرفداران روشنفکرانی شبیه آقای ملکیان، خیلی خوب می توانند امتداد رسانه ای_اجتماعی اندیشمند مطلوب خود را عملی کنند. نه خود اندیشمند و نه طرفدارانش نمی‌گذارند حرف ها و پژوهش های اندیشمند در خود دفن شود. ؛ کاری که ما معمولا در قم و حوزه کمتر انجام می دهیم. برای همین است که دوستان ما در قم آثار عدالت پژوهی حوزویان را خیلی نمی شناسند. پ.ن؛ چون متن کتاب بسیار مختصر و عمدتا (به اذعان مولف) ترجمه بود، نقدهای محتوایی هم به ذهنم رسید، اما عبور کردم و ترجیح دادم نقدی فرامتنی بنویسم. ✍حجت الاسلام دکتر احمد اولیایی @ahmad_olyaei 🌐 نظرگاه فرهنگ و ارتباطات 🆔 https://eitaa.com/joinchat/768147889Cb95fd7f8a2

«حوزه، حرم و طلبه»؛ به بهانه سالروز وفات حضرت معصومه سلام الله علیها 🔹هیچکس نمی تواند منکر رابطه عمیق حوزه های علمیه با حرم های امامان علیهم السلام و مشاهد مشرفه و امامزادگان شود اما گاهی بازخوانی این رابطه با نگاهی به وضع موجود می‌تواند ما را به نقطه مطلوب این رابطه بیشتر هدایت کند. 🔸حوزه علمیه قم به عنوان مهمترین حوزه جهان تشیع همیشه در کنار حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها از تأثیرات مثبت این همجواری بهره مند بوده است؛ * نفس زیارت این بانوی بزرگوار توسط طلاب و علما، پاکیزگی روح و آماده سازی جان برای کسب بیشتر معارف اهل بیت علیهم السلام را به همراه داشته است. * خود حرم و رواق ها محلی مناسب برای مباحثات علمی طلاب بوده که فضای معنوی حرم نیز بدان روح خاصی می بخشیده است. * زیارت مداوم قبور علما برای طلاب جوان حوزه قم آورده هایی از جنس ادب، امید، انگیزه و استمداد داشته است. * برقراری درس های علما در فضای قدسی حرم و اطراف آن یکی دیگر از بهره مندی حوزه از حرم بوده و هست. درس های خارج فقه و اصول و تفسیر که هم استاد و هم شاگرد با وضو وارد آن شده و حضرت معصومه سلام الله علیها را یا قبل و یا بعد از درس زیارت می کنند. * حضور مداوم طلاب در حرم یادآور همنشینی عمیق علم و معنویت است. بدین معنا که طلبه، علم را از حوزه می گیرد و با معنویت حرم می آمیزد و مسیر تحصیل و تبلیغ را با این دو بال طی می کند. * در میان مردم بودن یکی دیگر از تأثیرات مثبت است. طلاب در حرم در میان مردمانی هستند که برای زیارت آمده اند، فرصتی که هم خاصیت تبلیغ دارد و هم از مردم جدا نبودن. 🔹اما اکنون بنظر می رسد وضع، کمی متفاوت شده است و شاید لازم است رابطه حوزه علمیه و حرم بازخوانی شود. 🔸وضعیت را باید در سطحی بالاتر فهم کرد؛ سطحی که از اقتضائات زندگی مدرن صحبت می کند و عمده انسان های جامعه امروز از جمله طلاب را نیز دربرگرفته است. 🔹زندگی مدرن اشاره به زیست انسان در جامعه‌ای دارد که سرعت، فردگرایی، توجه شدید به امر معیشت، کاهش سطح ارتباطات اجتماعی، یکه تازی فضای مجازی، قدرت ساختارها، عقلانیت ابزاری و ... در آن حکم فرماست. 🔸طلبه ای که پیشتر با شهریه ای اندک در حجره یا خانه ای محقر در اطراف حرم می زیست و اولویتش تحصیل و زیارت حرم بود، اکنون با اولویت رفاه، اولویت شئون و جایگاه اجتماعی و اولویت امر معیشت، به راحتی و شاید هم با اکراه و اجبار از حرم فاصله می گیرد. البته شاید از زیارت به معنای هفتگی و خانوادگی اش فاصله نگیرد؛ اما از آنچه بالاتر در باب رابطه حوزه و حرم ذکر شد قطعا فاصله می گیرد. 🔹فضای مجازی از طرف دیگر به عنوان ساختار و زمینه ای مدرن، دارد ایفای نقش می کند؛ طلبه مدرن امروز، اساسا بخشی از تحصیل، تدریس و تبلیغ خود را در فضای مجازی می گذراند و نه فقط حرم و فیضیه و اطرافش؛ بلکه جامعه را به نوعی کمتر می بیند. 🔸در یک جمله شاید بتوان گفت طلبه امروز کمتر نیاز خود را در بودن در فیضیه و حرم تعریف می کند. این وضعیت را بعید می دانم بشود به حالت اولیه بازگرداند؛ چراکه نه ایده‌ای در این باب هست؛ نه توانی و البته نه ساختارهای قدرتمند جامعه و نه زیست امروزی طلاب چنین اجازه ای می دهد. 🔹اساسا این یادداشت در صدد بود تصویری از وضعیت رابطه سه گانه حوزه، حرم و طلبه ارائه دهد. این که وضعیت فعلی بد است یا خوب، فرصت است یا تهدید، راه حلی وجود دارد یا خیر، به جلسات و گفت‌وگوهای کارشناسی تر نیاز دارد. آنچه که فعلا به طور قطع می‌توان گفت، این است که برکت و آثار مثبت ارتباطات اجتماعی طلاب در حرم و اطراف آن اعم از مقوله زیارت، تحصیل، تدریس، مباحثه، گفت‌وگو و .... می تواند حتی بیش از سال های دور باشد. ✍حجت الاسلام دکتر احمد اولیایی @ahmad_olyaei 🌐 نظرگاه فرهنگ و ارتباطات 🆔 https://eitaa.com/joinchat/768147889Cb95fd7f8a2