#تفسیر_اهل_بیت_علیهم_السلام #الفاتحه #ثواب_قرائت الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِذَا مَرَّ الْمُؤْمِنُ عَلَی الصِّرَاطِ فَیَقُولُ بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِیمِ طُفِیَتْ لَهَبُ النِّیرَانِ وَ تَقُولُ جُزْ یَا مُؤْمِنُ فَإِنَّ نُورَکَ قَدْ أَطْفَأَ لَهَبِی. پیامبر (صلی الله علیه و آله) اگر مؤمن به هنگام عبور از صراط بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، شعله‌ی آتش فرو نشیند و گوید: «ای مؤمن! بگذر؛ چراکه نور تو شعله‌ام را خاموش کرد». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۴ مستدرک الوسایل، ج۴، ص۳۸۸ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِذَا قَالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبِیِّ قُلْ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. فَقَالَ الصَّبِیُ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، کَتَبَ اللَّهُ بَرَاءَهًًْ لِلصَّبِیِ وَ بَرَاءَهًًْ لِأَبَوَیْهِ وَ بَرَاءَهًًْ لِلْمُعَلِّم. پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرگاه معلّم به کودک بگوید: «بگو: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم». و کودک بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، خداوند برائت نامه‌ای برای کودک، برائت نامه‌ای برای پدر و مادرش و برائت نامه‌ای برای معلّمش می‌نویسید. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۴ البرهان/ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۵۷ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ حَزَنَهُ أَمْرٌ یَتَعَاطَاهُ فَقَالَ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ هُوَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ وَ یُقْبِلُ بِقَلْبِهِ إِلَیْهِ لَمْ یَنْفَکَّ مِنْ إِحْدَی اثْنَتَیْنِ إِمَّا بُلُوغِ حَاجَتِهِ فِی الدُّنْیَا وَ إِمَّا یُعَدُّ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ یُدَّخَرُ لَهُ لَدَیْهِ وَ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقَی لِلْمُؤْمِنِینَ. پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرکس را امری که بدان پرداخته غمگین و محزون‌کند، آنگاه بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بگوید درحالی‌که خالص برای خدا باشد و با جان و دل، به او روی آورد در آن، یکی از دو فایده است: یا رسیدن به نیاز دنیایی اوست! و یا چیزی است که به نزد خدا، برایش مهیّاست وَ مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقَی؛ و آنچه نزد خداست، برای مؤمنین، بهتر و پاینده‌تر است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۴ وسایل الشیعه ، ج۷، ص۱۶۹/ الإمام العسکری، ص۲۷/ نورالثقلین؛ بتفاوتٍ/ البرهان/ التوحید، ص۲۳۰ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج #یا_صاحب_الزمان_ادرکنی

#تفسیر_اهل_بیت_علیهم_السلام #الفاتحه #ثواب_قرائت الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِذَا قَالَ الْعَبْدُ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: بَدَأَ عَبْدِی بِاسْمِی وَ حَقٌّ عَلَیَّ أَنْ أُتَمِّمَ لَهُ أُمُورَهُ وَ أُبَارِکَ لَهُ فِی أَحْوَالِه. پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرگاه بنده بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» خدای بزرگ و با عظمت فرماید: «بنده‌ام به نامم آغاز کرد و بر من لازم است امورش را تمام کنم و احوالش را مبارک سازم». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۶ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۲۶/ بحارالأنوار، ج۸۲، ص۵۹/ مستدرک الوسایل، ج۴، ص۳۲۷/ عیون أخبارالرضا (ج۱، ص۳۰۰/ الأمالی للصدوق، ص۱۷۴/ الإمام العسکری، ص۵۸/ نورالثقلین الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِذَا قَالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبِیِّ قُلْ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. فَقَالَ الصَّبِیُ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، کَتَبَ اللَّهُ بَرَاءَهًًْ لِلصَّبِیِ وَ بَرَاءَهًًْ لِأَبَوَیْهِ وَ بَرَاءَهًًْ لِلْمُعَلِّم. پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرگاه معلّم به کودک بگوید: «بگو: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم». و کودک بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، خداوند برائت نامه‌ای برای کودک، برائت نامه‌ای برای پدر و مادرش و برائت نامه‌ای برای معلّمش می‌نویسید. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۴ البرهان/ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۵۷ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج #یا_صاحب_الزمان_ادرکنی

#تفسیر_اهل_بیت_علیهم_السلام #الفاتحه #ثواب_قرائت الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِذَا قَالَ الْعَبْدُ عِنْدَ مَنَامِهِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، یَقُولُ اللَّهُ مَلَائِکَتِی اکْتُبُوا نَفَسَهُ إِلَی الصَّبَاحِ. پیامبر (صلی الله علیه و آله) اگر کسی هنگام خوابیدن بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بگوید خداوند می‌فرماید: «فرشتگان من! نفَس‌هایش را تا صبح، برایش [حسَنه] بنویسید»! تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۶ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۵۸ الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ أُمَّتِی یَأْتُونَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ وَ هُمْ یَقُولُونَ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فَتَثْقُلُ حَسَنَاتُهُمْ فِی الْمِیزَانِ فَیُقَالُ أَلَا مَا أراجح {أَرْجَحَ} مَوَازِینَ أُمَّهًِْ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله). فَتَقُولُ الْأَنْبِیَاءُ (علیهم السلام): إِنَّ ابْتِدَاءَ کَلَامِهِمْ ثَلَاثَهًُْ أَسْمَاءٍ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ لَوْ وُضِعَتْ فِی کِفَّهًِْ الْمِیزَانِ وَ وُضِعَتْ سَیِّئَاتُ الْخَلْقِ فِی کِفَّهًٍْ أُخْرَی لَرَجَحَتْ حَسَنَاتُهُم. پیامبر (صلی الله علیه و آله) [دعایی که با بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ آغاز شود رد نخواهد شد]. همانا امّت من درحالی‌که بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ بر لب دارند روز قیامت وارد شوند و نیکی‌های آن‌ها در میزان، سنگینی کند. در این هنگام، دیگر امّت‌ها گویند: «چه چیز کفه‌ی ترازوهای امّت محمّد (صلی الله علیه و آله) را سنگینی بخشید»؟ پیامبران (علیهم السلام) به آنان پاسخ دهند: «سرآغاز سخن ایشان سه اسم از اسم‌های خداوند بود که اگر در یک کفه‌ی ترازو قرار گیرد و گناهان مخلوقات در کفه‌ی دیگر، نیکی‌های ایشان سنگینی خواهد کرد». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۸ البرهان/ مجموعه ورام، ج۱، ص۳۲ 👤عبد اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج #یا_صاحب_الزمان_ادرکنی