بسم الله الرحمن الرحیم اللهم یا من دلع لسان الصباح بنطق تبلجه! ترجمه ظاهرش این که: می خوانم آن خدایی را که بیرون آورد به حکمت کامله و قدرت شامله زبان صباح را ، یا زبان خفتگان را در وقت صباح ، مقارن به گفتن صبح صادق ، یا می گوییم بیرون آورد بیاض صبح نماینده را یا مشعل خورشید تابنده را ، که زبان بیان به گفتن ثنای و منطق روشن فصیح ، که اشاره باشد به مقتضای آیه شریفه «وان من شی ء الا یسبح بحمده ولکن لا تفقهون تسبیحهم » . (19) وسرح قطع اللیل المظلم بغیاهب تلجلجه . ای آن کسی که ارسال کرد و روان گردانید پاره های شب به غایت تاریک را که مقارن بود به تردد ; یعنی آن که تاریکی ها به واسطه دور شدن و روان گردانیدن ، متردد و متحرک بودند . مقصود این که از روی دانش به وجود آورد اسباب صبح نورانی را ، و از طریق بینش به عدم برد شب ظلمانی را ، تا ظاهر سازد و هویدا گرداند موجودات را . واتقن صنع الفلک الدوار فی مقادیر تبرجه . ای آن کسی که محکم و پر فایده گردانید آفریدن کواکب و سیاره را ، یا خلق کردن فلک دوار در مقدارهای مزین ، از قرب و بعد که میان کواکب از ثوابت و سیار واقع است به مفاد آیه «انا زینا السماء الدنیا بزینة الکواکب × وحفظا من کل شیطان مارد» (20) یا از مقادیر خواص غریبه و آثار عجیبه که بر ایشان مرتب است ، به حسب انتقال از برجی به برج دیگر و غیر ذلک . وشعشع ضیاء الشمس بنور تاججه . ای آن که برافروخت و زیاد گردانید ضیای آفتاب عالمتاب را ، در محل طلوع به سبب برافروختگی و زبانه کشیدن آن نور ! مقصود آن که چون آفتاب از حجاب زمین بیرون آید ، شعله برق آتش کردارش زبانه به اطراف سطح عالم خاک کشد . از این جهت ، نور جهان ، تابش زیاده می پذیرد ، به حدی که خاصیت دهد موجودات را . یا من دل علی ذاته بذاته! ای کسی که راه نمود به صفات ذاتی خود ، غیر خود را به ذات ! یعنی به وسیله و دلیل بر شناخت ذاتی خود ، هم خود اوست نه غیر او ، و می تواند بود که از این عبارت ، استدلال جویند به آن که عینی ذات است نه زاید بر ذات ; یعنی: دلالت نموده ای غیر خود را به معرفت ذات خود ، که این دلالت عینی ذات است ، نه زاید بر ذات . وتنزه عن مجانسة مخلوقاته . یعنی: ای کسی که منزه و پاک است از جنسیت و مانند بودن آفریده های خود! مراد از تنزیه [از] جنسیت مخلوقات ، عدم مشارکت ذات واجب است با ممکنات در ذاتیات ; والا در کتب کلامی واقع است که ذات سبحانه و تعالی ، مشارکت با ذات در مفهوم ذات که بشی ء قائم بنفسه والغیر قائم به اوست . وجل عن ملائمة کیفیاته . جلال و عظمت و ملائمه ، فراهم آوردن است و فراهم آمدن ، و کیفیت ، جمع او «کیفیات » است و کیفیت ; به معنی چگونگی است ; یعنی: ای آن کسی که بزرگ است ، از فراهم آوردن کیفیات او! هیچ کس مطلع نمی تواند شد بر کیفیات ذات اقدس و صفات مقدس او - جل جلاله - . یا من قرب من خواطر (21) الظنون! «قرب » ، نزدیکی است و «خواطر» ، جمع خاطر است و خاطر ، عبارت است از اندیشه که در دل آید و «ظنون » ، جمع ظن است و ظن ، گمان و این جا مراد از ظن ، تصدیق است مطلقا ، و اضافه خواطر به ظنون بیانیه است ; یعنی: ای آن کسی که نزدیک است به خواطری که مقصود از آن ، تصدیق است به وجود او (22) ! و ما حصل این دو فقره آن که از چشم و دیدن دور است و به دل دانستن ، نزدیک است . ای به دل نزدیک و دور از دیده گریان من نیستی غایب زمانی از دل و از جان من (23) و در بعضی نسخه ، «خطرات الظنون » واقع شده و «خطرات » ، جمع «خطره » است ، به معنی خطور . وبعد عن ملاحظة (24) العیون . «بعد» ، دور است و «ملاحظه » ، نگریستن به گوشه چشم و «عیون » ، جمع عین ; یعنی: ای آن کسی که دور است از نگریستن او را به گوشه چشم ها! کنایت از دیدن چشم ظاهر باشد مطلقا ، و غرض از بعد ، نهایت بعد بوده باشد ، که امتناع است از رؤیت حضرت رب العزه - جل جلاله - به چشم ظاهر و عدم آن ; سخن بسیار است «والله اعلم بحقائق الامور» . و می تواند بود که مراد آن باشد که حق تعالی ، بصیر است و منزه از نگریستن به چشم است . وعلم بما کان قبل ان یکون . این جا «کان » تامه واقع شده ، نه ناقصه ; یعنی: دانست و داناست بدانچه ثابت و متحقق گردد ، و بیشتر از ثبوت و تحقیق آن «هی انه ذاتی وازلی وابدی » بود . علم او به جمیع اشیا در جمیع ازمنه ، یکسان خواهد بود . یا من ارقدنی فی مهاد امنه وامانه! «ارقاد» ، خوابانیدن است و «مهاد» ، جمع مهد است و مهد ، گهواره است و «امان » ، بی خوف بودن ; یعنی: ای آن کسی که خوابانید مرا در گهواره بی خوف بودن و زنهار او و تشبیه نمود بی خوف بودن را به حال طفل که در گهواره خواب کرده باشد . وایقظنی الی ما منحنی به من مننه واحسانه . ادامه دارد ......

با بستن سربند تو آرام شدند در جادۀ عشق، خوش‌سرانجام شدند از داغ غمت، خوشا شهیدانی که با پهلوی تیر خورده گمنام شدند  صلی الله علیک یا فاطمةالزهرا (س)

مادرجان ڪدام را اول بہ آغوش کشیدے؟! جعفر یا ناصر را ؟! لالایے آخر را بہ گوش ڪدام زودتر خواندے؟ گویا علےاصغر اولےترست ! شهید ناصر بذرے🌷 تولد: ۱۳۴۲/۱/۱۵بابل شهادٺ:۱۳۶۵/۱۲/۱۴شلمچہ اصابٺ ترڪش بہ گردن

مادرجان ڪدام را اول بہ آغوش کشیدے؟! جعفر یا ناصر را ؟! لالایے آخر را بہ گوش ڪدام زودتر خواندے؟ گویا علےاصغر اولےترست ! شهید جعفر بذرے🌷 تولد: ۱۳۳۹ بابل شهادٺ:۱۳۶۵/۱۲/۱۴شلمچہ اصابٺ ترڪش مینےکاتیوشا

‍ 🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷 🇮🇷 🌷 «ما هم علے اڪبرها دادیم » مادرجان ڪدام را اول بہ آغوش کشیدے؟! جعفر یا ناصر را ؟! لالایے آخر را بہ گوش ڪدام زودتر خواندے؟ گویا علےاصغر اولےترست ! آرامتر مادرم هنوز از گلویش خون مےچڪد ... فریاد بےصداے دلٺ گوش فلڪ را پر کرده سٺ! آرام بگیر ملائڪ بہ تماشا نشستہ اند ! مادرجان بہ این سو هم بنگر ! شاید جعفرٺ هم منٺظر باشد ، منٺظر لالایے آخر!😔 گویےآغوش گشوده ست ! مراقب باش از پهلویش خون مےچڪد ! اما نہ مادرم ! راحت باش با علےاصغرٺ! اینجا مادرے مهربانٺر جعفرٺ را بہ آغوش کشیده ست ، چونان محسنش ! لالایے هاے جا مانده از شش ماهہ اش را بہ گوشش مےخواند ، مهربان ٺر از ٺو ، مهربان ٺر از همہ مادران ، حضرٺ مادر را مےگویم ! راستے مادرم ذوالجناحٺ را فراموش نڪن ، او را هم دریاب ! او هم داغ برادر دیده سٺ ، بر بالین برادران شهید زانو زده و گریسٺہ سٺ ! و اینڪ با سہ ساڪ در دسٺ چونان ذوالجناح پیام آور مرگ برادران شده سٺ، بغضش را پنهان داشٺہ سٺ ! مادرم «نادر ذوالجناح*۱»را هم دریاب ، بہ آغوشٺ نیاز دارد بیش از جعفر و ناصر ! 😔😔😔 . . *۱«نادر ذوالجناح» برادر شهیدان جعفر و ناصر بذری ست ڪہ هر سہ برادر در جنگ و در عملیاٺ منجر بہ شهادٺ برادران حضور داشتند ، دو برادر همزمان و هر دو با ترڪشهاے یڪ گلولہ مینے ڪاتیوشا بہ شهادت مے رسند ، برادر کوچکتر یعنے نادر مامور بہ آوردن خبر شهادت برادرانش نزد مادر مےشود هنگامیڪہ بہ نزد مادر مےرسد سہ ساڪ در دست داشتہ و .... مادر همان لحظہ برایش ذوالجناح تداعے مےشود ڪہ بدون سوار و غمگین خبر شهادت سالار شهیدان را نزد خیام مےرساند و بہ فرزندش لقب «نادر ذوالجناح را اطلاق مےڪند و تا پایان عمر شریفش نادر را بہ این اسم صدا مےزند. ✍#سیده_رحیمہ_ابطحے #ما_هم_علے_اڪبرها_دادیم😔 #بہ_یاد_شهدا_جعفر_‌و_ناصر_بذرے 🌷 🇮🇷 🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷 🔻 @fatematobezatomenni

ای غبار حرمٺ تاج سر نوڪرها پابوسےِ زورارٺ شده تنها هنر نوڪرها ✨مادرم ڪرده سفارش ڪہ بگو اول ماه : بأبے أنٺ و امے یا اباعبداللہ بہ فدایٺ همہ مادر پدر نوڪرها 🌙شروع ماه به نامـ اربابمـ حسین ...

🔳◾️▪️◾️🔳◾️▪️ ◾️ ▪️ #هرخانه_یک_حسینیه #همه_روضه_خوان #یڪ_آیہ_یڪ_حدیث #مقتل_الحسین_فی_الآیات #آیات_حسینی              بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ✨یا زَکَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ یَحْیَی لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا ✨ای زکریا! ما تو را به پسری که نامش یحیی است مژده می‌دهیم که قبلا همنامی برای او قرار نداده ایم * 📗سوره مبارکه مریم آیه ۷ ▪️عبدالخالق بن عبد ربَّه روایت می‌کند که از امام صادق (علیه السّلام) شنیدم که می‌فرمودند: منظور از «لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا» حسین بن علی و یحیی بن زکریا(علیهما السّلام) است، که قبل از خود همنامی نداشتند و آسمان تنها بر آن دو، چهل صبح گریست. او می‌گوید: پرسیدم: گریه آسمان چگونه بود؟ ایشان فرمودند: خورشید در هنگام طلوع و غروب، سرخ می‌گشت.  📗کامل الزیارات، ص ۱۸۲، باب ۲۸، ح۱۰. ▪️ ابی بصیر، از امام جعفر صادق (علیه السّلام) روایت می‌کند که ایشان فرموده اند: آسمان برای کشته شدن امام حسین (علیه السّلام) گریست و سرخ گشت، و هرگز برای کسی جز یحیی بن زکریا و حسین بن علی (علیهم السّلام) نگریست. 📗کامل الزیارات، ص ۱۸۱، باب ۲۸، ح ۴ و ۵. ▪️عبدالله بن هلال از امام جعفر صادق (علیه السّلام) روایت می‌کند که ایشان فرمودند: همانا آسمان بر حسین بن علی و یحیی بن زکریا (علیهما السّلام) گریست و برای کسی جز آن دو نگریسته است. گفتم: گریه آسمان چگونه بود؟ ایشان فرمودند: چهل روز درنگ نمود و خورشید با سرخی طلوع و غروب می‌کرد. گفتم: فدایت شود، این گریه آسمان بود؟، فرمودند: آری. 📗 کامل الزیارات ص ۱۸۱، باب ۲۸، ح۶. ▪️ عبدالخالق روایت می‌کند که از امام جعفر صادق (علیه السّلام) شنیدم که در مورد آیه «لمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا» می‌فرمایند: حسین (علیه السّلام) نیز به مانند یحیی بن زکریا اولین کسی بود که با این اسم نامگذاری می‌شد و آسمان تنها بر آن دو، چهل صبح گریست. گفتم: گریه آسمان چه بود؟ ایشان فرمودند: خورشید با رنگی قرمز طلوع و غروب می‌کرد و قاتل حسین (علیه السّلام) و قاتل یحیی بن زکریا (علیه السّلام)، هر دو زنازاده بودند. 📗تاویل الآیات، ج ۱، ص ۳۰۲، ح ۴. 🔳 ◾️ ▪️🔳◾️▪️🔳◾️▪️ 🏴 @fatematobezatomenni

عطرے ڪہ ازحوالے پرچم وزیده اسٺ مارا بہ سمٺ مجلس آقا ڪشیده اسٺ از صحن هر حسینيہ تا صحن ڪربلا صد ڪوچہ بازڪنید محرم رسیده اسٺ السـ✋ـلام علیڪ ایهاالارباب                        نوڪـرانٺ را دریاب🌸🍃 . به مجلس عزای حضرت ارباب خوش آمدین 👇 @fatematobezatomenni

🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴 🌴 💔بوے محرم مےآید ... ! ڪاش سهراب اینگونہ مــےگفت : آب را گل نڪنـیـد . . .! شاید از دور علمدار حسین (ع) مشڪ طفلان بر دوش، زخم و خون بر اندام، مےرسد تا ڪہ از این آب روان، پر ڪند مشڪ تهے، ببرد جرعہ آبے برساند بہ حرم، تا علے اصغرِ (ع) بے شیر رباب (س) نفسش تازه شود و بخوابد آرام . . .! آب را گل نڪنید . . . . ! 😔😔😔 🌴 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴

سلام بر پرچم و علم ..      🚩🚩🚩 سلام بر شعر محتشم ... سلام بر محرم ....               🏴🏴🏴 التماس دعاے فرج .....         🙏🙏🙏 🍃🌸~~~~💔~~~~🌸🍃

‍ جان من است او هی مزنیدش ان من است او هی مبریدش سنگ نیارید تیغ نبارید آینه است او چون شکنیدش آینه یعنی صورت و معنی جلوه ی ساقی صوت مغنی ▪️▫️ این بدن کیست بوی تن کیست زخمی و خونین پیرهن کیست این تن مولاست یو سف زهراست تشنه و تنهاست سر مبریدش ▪️▫️ پای مکوبید ای سم اسبان تاب ندارد این تن عریان های جماعت باده بدستیم نامه نوشتیم عهد شکستیم راه مبندید خیل تماشا اسب نتازید بر تن مولا ▪️▫️ با تو چه کردند خصم بد آهنگ طعنه و شمشیر هلهله و سنگ با تو چه کردند خرقه و اطلس زهد ریایی جهل مقدس جهل جماعت باز تورا کشت برده به یغما خاتم و انگشت 🔲 ▪️🔲▪️🔲 در کوچه ی این شهر پر از غربت و دیوار انگار دلی نیست که در داشته باشد از حال دلم خوب خبر داشته باشد هر کس که عزیزی به سفر داشته باشد گرم است هیاهوی خدایان دروغین آیاست خلیلی که تبر داشته باشد 🏴🏴🏴🏴🏴 جهل جماعت تو را ڪشٺ برده به یغما خاٺم و انگشٺ ... 🎤استاد فلاحتی _یزد 🏴🏴🏴🏴🏴 🚩@fatematobezatomenni