نکات کلیدی در کمک به شخص عزادار #روانشناسی_سوگ 💠 اینکه به بهانه پرهیز از کلام یا رفتار اشتباه، فرد به سوگ نشسته را تنها بگذاریم، کاملا اشتباه است. 💠 تأکید بر همراهی، در کنار او بودن، گوش دادن و درک کردن او. اگر می‌خواهد که سر مزار برود، او را ببرید و ممانعت نکنید. اگر مدام گریه می‌کند، او را منع نکنید، اما با طرح خاطرات اون او سعی کنید تخلیه عاطفی کنید. 💠 همدردی و حضور اطرافیان با رعایت پروتکل‌ها و یا تماس‌های صوتی و تصویری بسیار کمک‌کننده است، به گونه‌ای که احساس کند افراد بسیار دیگری در کنار او هستند. 💠 انجام کارهایی که می‌تواند به سبک شدن شخص و بهتر شدن حال وی کمک‌کننده باشد. مثلاً او و اطرافیانش را به قرائت قرآن، ادعیه و نمازهای مستحبی یا خیرات تشویق کنید. 💠حضور فعال نزدیکان در کنار وی بسیار مهم است. مطرح کردن سوالات بجا، انتقال احساس به او، سراپا گوش بودن هنگامی که او حرف می‌زند، وجه به او و نگاه کردن به او، تکرار جملات او برای کمک به فرایند تخلیه هیجانی و امثال آن 💠هم در مباحث دینی و هم روان‌شناسی اثبات شده است که شرکت در مراسم دینی و دعا، کمک شایانی به حفظ سلامت روانی فرد حادثه‌دیده می‌کند. در صورتی که خودش تمایل دارد و حالش بد نمی‌شود. 💠چیزهایی که شخص را به یاد فرد از دست رفته می‌اندازد، در صورتی در دسترس وی باشد که به او تسکین می‌دهد. 💠از گفتن جملاتی مانند «این هم تموم میشه» و «این هم یادت میره» پرهیز کنید. 💠هرگز کوتاهی‌ها، اختلافات و یا کارهایی که فرد به سوگ نشسته در زمان حیات متوفی می‌توانسته انجام بدهد را به او یادآوری نکنید که اوضاع را وخیم می‌کند. 💠 بهبود اثرات عاطفی حادثه نیاز به زمان دارد. بنابراین صبر شما را می‌طلبد و نباید انتظار داشته باشید که شخص به سرعت به وضعیت سابق برگردد. 💠رفتارهای لمسی عاطفی می‌تواند حس خوبی را به فرد منتقل کند.البته متاسفانه در این شرایط مقدور نیست😞 💠 زمینه بروز احساسات را برای او فراهم کنید و هرگاه خواست با شما یا اطرافیان صحبت و درد دل کند، موانع را بزدایید. 💠 یادآوری سخنان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) پیرامون اینکه مرگ پایان زندگی نیست، همراه با نکات مثبت زندگی فرد متوفی، می‌تواند کمک‌کننده باشد؛ مثل اینکه بگویید او فرد متدینی بوده یا نوکر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بوده است. #تسلیت #عزاداری #کرونا #سوگ

#روانشناسی_سوگ۲ ممکنه درنگاه اول تصور اینکه بعد از مرگِ یکی از عزیزانمون به زندگی عادی بازگردیم، غیرممکن به نظر بیاد و شاید احساس ناامیدی شدیدی را تجربه کنیم. هرچند به محض اینکه شروع به رسیدگی به احساساتمون کنیم و به دنبال کمک باشیم، می‌بینیم که چقدر اوضاع آرام‌تر شده و بازگشت آسان تری خواهیم داشت. این درحالی که نمی‌توانیم عزیزی را که از دست داده‌ایم بازگردانیم و یا برای همیشه اون را فراموش کنیم😭 ولی اگر این کار را نکنیم افسردگی و بیماری های جسمی حتما مهمان ناخوانده وجودمون می‌شوند. این را هم به یاد داشته باشید که با انجام کارهایی می‌توانیم با درد خودمون کنار بیاییم و به زندگی‌مون ادامه بدیم اگرچه ممکنه زمان ببره و کمی طول بکشه ولی امکانپذیره و باید بشه چون اگر زندگیمون را به خاطر از دست دادن عزیزمون بی ارزش و بی‌هدف ببینیم و با نبودش، احساس یاس و نامیدی کنیم باید فاتحه خودمون را هم بخونیم و این اصلا کار درستی نیست و باید برای تجدید قوای روانی راهکارهایی را بکار برد. ادامه داره...

#روانشناسی_سوگ کنار آمدن با احساسات نه سرکوبی آن شاید فکرکنید که اگر احساساتتون را سرکوب کنید و یا تظاهر کنید که وجود ندارند، می‌توانید خیلی سریع به زندگی عادی خود بازگردید. هرچند ممکنه این کار از نظر سطحی درست باشد، اما اگر تمام احساساتتون را در درون خودتون مخفی کنید، نمی‌توانید به راحتی به جلو پیش روید. به جای اینکار، آرام باشید، زمانی را برای خودتون درنظر بگیرید و به خودتون اجازه بدید که گریه کنید، عصبانی بشید، احساساتی بشید و به احساساتتون نزدیک‌تر بشید. یک زمانی رااختصاص بدید فقط برای گریه کردن این کار ببه برگشت شمابه زندگی عادی کمک کنه. هرچند معمولاً کسی گریه کردن را دوست نداره اما این را بدانید که اینکار به سلامت ذهن و بروز دادن احساساتتون کمک زیادی می‌کنه برای خیلی از افراد، گریه کردن نیازی اساسی و طبیعیه. آنها حس می‌کنند که بعد از یک سری اتفاقات دردناک، گریه کردن آنها را برای مقابله با مشکلات روزمره زندگی (کار، مدرسه و …) آماده‌تر کرده و با کمک به تخلیه احساسات، باعث می‌شه که به مشکلاتشون منطقی‌تر نگاه کنند. همچنین این را هم باید مدنظر داشت که بعد از مرگ یک عزیز «همه گریه نمی‌کنند». اگر جزو کسانی هستید که گریه نمی‌کنید، این به آن معنی نیست که شما برای فردی که فوت کرده اهمیتی قائل نیستید؛ این موضوع فقط بیانگر اینه که شما به صورت دیگری با مسئله برخورد می‌کنید. برای گریه نکردن احساس گناه نکنید و خود را نیز مجبور به انجام کاری که دوست و یا آمادگی‌اش را ندارید، نکنید. می‌توانید احساساتتان را هنگامی که تنها هستید بروز دهید، یا راجع به مسئله پیش آمده با دوست عزیز دیگری صحبت کنید. این شما هستید که تصمیم می‌گیرید چه چیزی حال شما را بهتر می‌کند. در زمان سختی و ناراحتی، نوشتن خاطرات هم متیواند تمرکز و کنترل‌تان را افزایش بده.