🔰شرح دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان 🔰اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَکرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیک مِنْ بَینِ الْوَسَائِلِ یا مَنْ لاَ یشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّین 👌ای خدا در این روز به اعمال نافله و مستحبات مرا بهره وافر عطا فرما و به حاضر و آماده ساختن مسائل در حقم کرم فرما و وسیله مرا بین وسایل و اسباب بسوی حضرتت نزدیک ساز ای خدایی که سماجت و الحاح بندگان تو را باز نخواهد داشت. اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّی فِیهِ مِنَ النَّوَافِلِ ♦️دعا موجب کمال انسان است 📌دعا خواندن برای رسیدن به کمالات می باشد بر خلاف تصور عموم مردم که فکر می کنند #هدف از خواندن دعا رسیدن به ثواب الهی است ٰ مضامسین ادعیه سراسر پر از درس های اخلاق و حکمت است که توجه به آن معانی سبب کمال انسان می گردد. ♦️ اگر هم کسی با زبان عربی آشنا نیست به ترجمه ادعیه مراجعه کند و به مضامین و نکات آموزنده ادعیه توجه کنند تا به #برکت آن به کمالات والای انسانی برسد؛ امثال دعای ابو حمزه ثمالی و دعای میل و... برای کمال یافتن من و شما می باشد اینکه در دعای ابو حمزه امام سجاد علیه السلام می فرمایند: << خدایا آیا بدتر از من هم بنده ای داری؟ >> این برای کمال است و درس مبارزه با عجب و غرور را به ما می دهد؛ جایی که امام معصوم چنین حرفی می زند دیگر تکلیف من و شما روشن است و جایی ندارد که ما به خاطر دو رکعت نافله و نماز شب دچار عجب بشویم ♦️باز دعای ابو حمزه می فرماید: <<خدایا اگر من با این حال بمیرم چه کنم؟ >> امروز داشتم فکر می کردم که خدایا اگر من امروز دست خالی بمیرم چه کنم؟ گفتم خدایا یک موقعی بمیرم که آماده باشم و الان آماده نیستم! ♦️یادی از آیت الله خوانساری ( ره ): آیت الله العظمی خوانساری ( ره ) با آن مقام و عظمت می فرمود: از این دنیا می روم در حالی که دست #خالی هستم! امام ( ره ) در باره ایشان فرموده بودند: آیت الله خوانساری مرجع متقین بود؛ و ایشان را صاحب نفس قدسیه می دانستند.وقتی از عدالت آیت الله خوانساری سئوال شد؛ امام گفتند: ما در عصمت ایشان مشکوک هستیم و شما از عدالت ایشان می پرسید؟!در عمر حود مرجعی بی هوی؛ مثل آیت الله خوانساری ندیده ام و درباره ایشان مطالب زیادی دارم که الان فرصت گفتن آن مطالب نیست این مرجع عظیم می گفت: من از این دنیا می روم در حالی که دست خالی هستم ایشان می فرمود؛ فقط به یک #عملم امید دارم که باعث نجاتم شود آن هم به اشکهایی است که در مجالس عزای اهل بیت عصمت و طهارت می ریختم. ♦️اهمیت مجالس روضة : مثل پیر زنها به دنبال مجالس روضه بگردید و #گریه برای امام حسین ( علیه السلام ) را کوچک نشمارید؛ وقتی حبیب بن مظاهر را در رویا دیدند؛ ایشان فرموده بودن: خیلی دوست دارم که به دنیا برگردم؛ و در مجالس عزای ابا عبد الله گریه کنم. ♦️ادعیه را نوبر کنید خدایا توفیق نوافل و اعمال مستحبی بده و بهره من را از نوافل زیاد کن ♦️ آقای برهان ( ره ) می گفتند: گاهی اوقات انسان باید مستحبات را هم نوبر کند همانطوری که اگر #میوه جدید به بازار می آید می خرید و نوبر می کنید گاهی اوقات نماز شب را هم نوبر کنید؛ دعای مجیر را هم نوبر کنید؛ آدمی که اهل مستحبات نیست بدرد نمی خورد اگر همیشه هم توفیق ندارید لا اقل گاهی اوقات مستحبات را نوبر کنید. ♦️وَ أَکرِمْنِی فِیهِ بِإِحْضَارِ الْمَسَائِلِ خدایا من را گرامی بدار تا مسائل شرعی ام را بدانم؛ انسان باید مسائل دین خود را بداند مخصوصا طلبه که باید مشتش پر باشد و بتواند جواب مسائل مردم را بدهد. ♦️وَ قَرِّبْ فِیهِ وَسِیلَتِی إِلَیک مِنْ بَینِ الْوَسَائِلِ خدایا در بین وسائل آن وسیله ای که من را زودتر به تو می رساند به من نزدیک کن؛ بهترین وسیله هم اهل بیت هستند. ♦️توسل به حضرت نرجس خاتون( سلام الله علیها) یکی از علماء به من یاد دادند که برای مشکلاتم متوسل شوم به حضرت نرجس خاتون ( سلام الله علیها ) مادر امام زمان ( علیه السلام ) اگر به ایشان توسل داشته باشید امام زمان به حرمت مادر بزرگوارشان توسل شما را اجابت می کنند و از خواص این توسل سرعت اجابت آن است. ♦️یا مَنْ لاَ یشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّین ای کسی که سماجت و الحاح بندگان تو را باز نخواهد داشت ؛ اگر همه عالم با خدا حرف بزنند؛ خدا را از دیگری غافل نمی کند و در آن واحد به همه بندگان توجه دارد؛ از تو می خواهیم که دعاهای من را مستجاب کنی.

🔰نوافل در اسلام زیاد است: الف) مکانی: مسجد و حرم و غیره. ب) زمانی: بعد از نماز و غیره 👈اجر و پاداش نوافل زیاد است؛ چون نوافل هدیه ای است از طرف بنده به مولی؛ آن هم مولای کریم، که هرچه بخواهد می بخشد. 📌هدیه هم تشکر را به دنبال دارد و هم هدیه ای را از طرف مقابل که یا مساوی با آن هدیه است یا بهتر و بیشتر است، را به دنبال دارد؛ قطعا هدیه به خدا، هدیه ای بهتر و بیشتر را برای بندگان دنبال خواهد داشت. هدیه خداوند، رضایت، عفو و بخشش، اجر و پاداش، مقام و جایگاه و غیره است. 📌چند نمونه هدیه خداوند: ۱- وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهً لَکَ عَسَى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا (إسراء/۷۹) هدیه، مقام محمود است که همان شفاعت است. ۲- قرب به خدا و دوستی با خدا: إنّ من عبادی المومنین لَیتقرّبُ إلیَّ بالنافله حتیّ أُحبُّه؛ ۳- عفو و بخشش؛ امام صادق(ع): صلاهُ المومن ِ باللیل تذهبُ بما عمِلَ من الذنب بالنهار. رسول(ص): إذا قام العبد من لذیذ مضجعه و النّعاسَ فی عینه لِیرضی ربّه بصلاهِ اللیل باهیَ الله به الملائکهَ و قال أَشهدوا أنّی قد عَفوتُ لَه. ۴- اجر و پاداش نامحدود؛ امام صادق(ع) فرمود: ما من عملٍ حسنٍ یعمَله العبد الا و له ثوابٌ فی القرآن الا صلاهَ اللیل فإنّ الله لم یبین ثوابَها لعظیمِ خطرِه. 📌پس در ارسال هدیه به خدا باید دقت کنیم که هدیه، خوب، باکیفیت و با ارزش باشد؛ یعنی هدیه با اخلاص باشد. نوافل و مستحبات قطعا هدیه خالص تر است؛ چرا که واجبات را ممکن است از روی ترس انجام دهیم، به دلیل این که ترک واجبات عقاب دارد؛ اما انجام نوافل با طیب خاطر و از سر اخلاص است؛ لذا هرچه هدیه با اخلاص تر باشد، عطای خداوند هم نامحدود خواهد بود. یک خصوصیت دیگری که عطیه و هدیه الهی دارد این است که علاوه بر دادن هدیه فراوان به بنده، بیش از حد برای او ارزش قائل می شود که در فراز دوم دعا آمده است.

▬📝 ﷽▬ 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🍂🍃 🌸 ✅فرق های #نماز🤲 و #روزه 1️⃣👈 #ترك نماز، كفاره ندارد بر خلاف روزه واجب رمضان و برخى از روزه ‏هاى واجب ديگر كه #كفاره دارد. 2️⃣👈 اگر كسى نماز #قضا بر گردن دارد، مى ‏تواند نماز #مستحبى بخواند ولى اگر روزه واجب بدهكار باشد، نمى ‏تواند روزه مستحبى بگيرد. 3️⃣👈 غسل #مس_ميت در صورتى كه واجب شده باشد، براى خواندن #نماز 🤲 لازم است، ولى براى #روزه لازم نيست. 4️⃣👈 #طهارت شرط واقعى نماز است، بر خلاف #روزه كه طهارت شرط آن نيست. 5️⃣👈 اگر كسى بعد از ظهر سفر 🚗 كند، نمازش‏ #شكسته مى ‏شود، ولى #روزه‏ اش باطل نمى ‏شود. 6️⃣👈 اگر كسى در مناطق #تخيير (مسجدالنبى، مسجدالحرام، مسجد كوفه و حائر حسينى) سفر 🚘 كند، در خواندن نماز #مخير است كامل بخواند يا شكسته ولى در روزه گرفتن چنين اختيارى ندارد. 📗 #منابع: ۱. توضیح المسائل مراجع ج ۱ ص ۸۸۵ م ۱۵۶۳ •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈•

🔰جلسه بیست و هشتم (آیه 47 تا 51) 🔺سنت قطعی الهی در عذاب دشمنان 🔸فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ ذُو انتِقامٍ پس هرگز مپندار كه خداوند در وعده خود با پيامبرانش تخلّف مى‏كند و به آنان يارى نمى‏رساند و دشمنانشان را كيفر نمى‏دهد، قطعا خداوند شكست‏ناپذير و انتقام‏گيرنده است. 🔸يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ 🔸روزى انتقام خواهد گرفت كه قيامت رخ دهد و زمين به غير اين زمين و آسمان‏ها نيز به غير اين آسمان‏ها مبدل شوند و پرده‏ها همه كنار رود و همگان دريابند كه در پيشگاه خداوند يگانه كه بر همه موجودات چيره است، آشكارند. 🔸وَ تَرَى الْمُجْرِمينَ يَوْمَئِذٍ مُقَرَّنينَ فِي الْأَصْفادِ آنروز گنهكاران را مى‏بينى كه در زنجيرها به هم بسته شده‏اند. 🔸سَرابيلُهُمْ مِنْ قَطِرانٍ وَ تَغْشى‏ وُجُوهَهُمُ النَّارُ جامه‏هايشان از قطران (ماده‏اى سياه و بدبو) است و آتش چهره آنان را مى‏پوشاند. 🔸لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ سَريعُ الْحِسابِ [آرى، قيامت روى مى‏دهد] تا خداوند به هركسى همان را كه فراهم آورده است سزا دهد و در آن هيچ تأخيرى نيست زيرا خدا به سرعت اعمال بندگانش را حسابرسى مى‏كند. 🔰رفتارهای تبلیغی: 1. مسئله ایمان به وعده های الهی، یکی از مهمترین اصول تربیت اجتماعی است. درباره لزوم ایمان به وعده های الهی و آثار آن و نیز آثار عدم ایمان به آن سخن بگویید. 2. اینکه هر انسانی جزای آنچه را عمل کرده است، میبیند، هم در قالب رفتار مردم و هم در قالب رفتار مسئولین تبیین کنید. یکی از سنت‌های الهی عمل به وعده‌ها است خداوند تبارک و تعالی هرجا وعده‌ای می‌دهد به وعده عمل می‌نماید . وعده‌هایی که به انبیا داده‌است محقق خواهد شد، مثلاً در مورد اسلام می‌فرماید که خداوند نور خودش را در زمین منتشر خواهد کرد یا در مورد حضرت مهدی علیه‌السلام در سوره قصص می‌فرماید که مستضعفین روزی تمام دنیا را به سیطره خود درخواهند آورد. 🔸خداوند هم شکست‌ناپذیر است و هم انتقام گیر روزی‌که زمین تبدیل به زمین دیگر بشود و آسمان‌ها نیز تبدیل بشوند به آسمان دیگر و هم در برابر خدای متعال ظاهر شوند آن روز مجرمین در زنجیره‌ها بسته شده‌اند جامعه‌های شان از قیر بدبو و صورت‌هایشان را آتش می‌پوشاند تمام این‌ها به‌خاطر این است که به جزای اعمالشان برسند. 🔰تسلی پیامبر و مومنان آيه اول، خطاب به پيامبر صلى الله عليه و آله و موجب تسلّى خاطر اوست، اما نوعى هشدار و تهديد به ستمگران مخالف پيامبر صلى الله عليه و آله نيز هست. كسى تخلّف وعده مى‏كند و ستمكاران را به حال خود رها مى‏سازد كه توانا نباشد و يا نخواهد آنان را كيفر دهد، در حالى كه خدا هم شكست‏ناپذير است و هم مى‏خواهد ستمكاران را كيفر دهد، پس وعده‏ى خدا تخلّف‏ناپذير است؛ و اگر به ستمگران مهلت مى‏دهد، براى آن است كه آنها را بيازمايد تا حجّت بر آنان تمام شود و گرفتار آتش شوند. «انتقام» در اصل به معناى كيفر دادن است و كيفر خدا همراه با استحقاق و عدالت و نتيجه‏ى اعمال خود انسان است. معناى فارسى انتقام (تلافى كردن همراه با كينه‏جويى و عدم گذشت) در اين آيه مورد نظر نيست. انتقام گرفتنِ انسان همراه با كينه و تشفّى دل است، ولى انتقام الهى بر اساس عدل و حكمت و تأديب است. 🔰تبدیل زمین و آسمان در آیه دوم، در مورد «تبديل زمين و آسمان به زمين و آسمان ديگر»، كه در اين آيه به آن اشاره شده است، مفسران قرآن چند ديدگاه دارند: 1. منظور تبديل ذات است؛ يعنى به كلى اين زمين نابود و زمين ديگرى آفريده مى‏شود و قيامت برپا مى‏گردد. 2. مقصود تبدّل صفات زمين و آسمان است؛ يعنى پس از ويرانى اين زمين و آسمان در آستانه‏ى قيامت، زمين و آسمانى نو و تكامل يافته‏تر برپا مى‏شوند. اما از ظاهر برخى ديگر از آيات قرآن استفاده مى‏شود كه خورشيد، خاموش و آسمان‏ها شكافته و زلزله‏هاى سخت هويدا مى‏شود و نظام كنونى جهان درهم مى‏ريزد، اما جهان به كلى نابود نمى‏شود بلكه مردم به زمينى تازه و عالى‏تر گام مى‏نهند. البته درك كامل آن جهانِ تازه براى ما مشكل است؛ هم‏چون كودكى كه‏ بخواهد از درون شكم مادر همه چيز جهان بيرون را درك كند. مفسران، «بُروز» انسان‏ها در برابر خدا در رستاخيز را چند گونه تفسير نموده‏اند: 1. بيرون آمدن انسان‏ها از قبرها در قيامت. 2. ظهور تمام وجود انسان با تمام محتواى درونى و بيرونى‏اش در صحنه‏ى رستاخيز؛ يعنى در آن جا انسان ظاهر و باطن ندارد و همه چيز انسان (حتى در ديد علم محدود او) آشكار مى‏شود. 🔰انواع عذابهای دشمنان كسى‏كه در حال رنج و عذاب است، اگر فرياد ديگران را نيز بشنود، بيشتر زجر مى‏بيند، چنان‏كه شادى كردن لذّت دارد و بودنِ در كنار جمعى كه شادمانند لذّتِ بيشترى دارد.

به همين خاطر، قرآن مى‏فرمايد: ما افراد همفكر و هم‏خط را در يك جا جمع مى‏كنيم، مجرمان را در دوزخ و نيكان را در بهشت. وَ الَّذِينَ آمَنُوا ... أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ و درباره‏ى اهل دوزخ مى‏خوانيم: «احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ» ستمگران و همسرانشان كه مانند آنان بودند، با هم به دوزخ مى‏روند. در جاى ديگر مى‏خوانيم: «فَكُبْكِبُوا فِيها هُمْ وَ الْغاوُونَ» در آن روز عابد همراه با معبود خيالى خود با هم به دوزخ افكنده مى‏شوند و شايد آيه‏ى «وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ» نيز همين قرين بودن را بيان كند. بنابراین: «اصفاد» در اصل به معناى غُل و زنجير است و دو تفسیر دارد: 1. برخی گفته اند در خصوص آن غل و زنجيرى به كار مى‏رود كه دست و گردن را به هم مى‏بندد. 2. یا برخی آن را «كُنده» (چوب بزرگ) معنا كرده‏اند كه به پاى زندانيان مى‏بستند تا آنان را شكنجه و از فرارشان جلوگيرى كنند. «مَقَرّنين» در اصل به معناى «نزديك شدن» است و در این آیه سه گونه تفسیر کرده اند: 1. يا مقصود آن است كه مجرمان را در قيامت با غل و زنجيرى طولانى به هم مى‏بندند، كه اين تجسّمى از پيوند نزديك عملى و فكرى گناهكاران در دنياست. 2. يا منظور آن است كه مجرمان را به وسيله‏ى زنجيرها به شياطين نزديك مى‏كنند و پيوند باطنى آنها در دنيا، به صورت هم‏زنجير شدن آنان آشكار مى‏شود. 3. يا نزديك شدن دست و گردن آنها به وسيله‏ى زنجيرها مورد نظر است. البته مانعى ندارد كه هر سه تفسير در مورد اين آيه درست باشد، اما ظهور آيه در همان معناى اول است. «قَطْران» به معناى ماده‏اى سياه‏رنگ و بدبو و قابل اشتعال است. آن را از درختى به نام «ابهل» مى‏گيرند و پس از جوشاندن به پوست شتر مى‏مالند تا با سوزش خاص خود، بيمارى جرب او را بهبود بخشد. برخى نيز گفته‏اند مايعى است كه از تقطير ذغال سنگ به دست مى‏آيد. منظور از قطران در آیه آن است كه لباس دوزخيان، زشت، بدبو و قابل سوختن است و اين بدترين لباس‏هاست. در حقيقت، اين لباس، تجسّم لباس گناه است كه دوزخيان در اين جهان بر خود مى‏پوشند و با بوى تعفن گناه جامعه را آلوده مى‏كنند و به آتش مى‏كشند و خودشان را روسياه مى‏سازند. چهار نکته مهم در جزای اعمال دشمنان در آیه مبارکه پنجاه و یک، چهار نکته در مورد جزای اعمال وجود دارد: 1. اول این‌که تمام چیزی را که می‌بینند جزای اعمال است و هر انسان هر عملی را انجام بدهد جزای آن را خواهد دید. 2. ثانیاً خداوند تبارک و تعالی خودش جزا خواهد داد. 3. ثالثاً خداوند متعال همه انسان‌ها را مجازات خواهد کرد. همه اعم از مسلمان، مؤمن، یهودی و... 4. رابعاً انسان براساس اعمالش کیفر داده خواهد شد. نه بر اساس باورها و پیش زمینه های ذهنی اش. در اين آيه نمى‏فرمايد: «خدا پاداش اعمال هر كس را به او مى‏دهد.» بلكه مى‏فرمايد: «آنچه را انجام داده‏اند به عنوان پاداش به آنها خواهد داد.»؛ يعنى جزاى آنها، اعمال مجسّم شده‏ى خودشان است. از آن جا كه اعمال انسان با تغيير چهره به سراغ او مى‏آيند، در واقع، حسابش همراه خودش است و حساب‏رسى از اين سريع‏تر نخواهد بود و اصولًا خدا براى حساب‏رسى نياز به زمان ندارد.

طالب حقیقت نه مالک حقیقت👆

شرح دعای بیست و هشتم👆

نوافل در اسلام 👆

احکام فرق نماز و روزه 👆

جلسه بیست و هشتم تفسیر سوره مبارکه ابراهیم👆

امام شناسی👆

نزاع دو اسلام👆