امام زمان در زمان حضرت امام هادی علیه السلام شخصی از یکی از شهرهای دور به امام علیه السلام نامه‌ای نوشت که آقا من دور از شما هستم. گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم، به هر حال چه کنم؟ حضرت در جواب ایشان نوشتند: «إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَهٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک‏» لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو. ما از شما دور نیستیم. منبع: بحارالانوار/ ج۵۳/ ص۳۰۶ فردا روز جمعه است. آقا، ما از شما دور شده ایم. در خواستی از شما داریم. چطور باید از شما درخواست کنیم؟ لبهایمان را تکان بدهیم و بگوییم: «اللهم عجل لولیک الفرج…»

دعای امام هادی در حق اصفهانی 7 داستانک: در عصر امام هادی (علیه السلام) شخصی بنام عبدالرحمن ساکن اصفهان و پیرو مذهب تشیع بود (با توجه به اینکه در آن زمان ، شیعه در اصفهان کم بود) از عبدالرحمن پرسیدند چرا تو امامت امام هادی (علیه السلام) را پذیرفتی نه غیر او را. در پاسخ گفت : من فقیر بودم ولی در جرات و سخن گفتن قوی؛ در سالی همراه جمعی از اصفهانی ها به عنوان اینکه به ما ظلم می شود برای شکایت به شهر سامره نزد متوکل (دهمین خلیفه عباسی) رفتیم ، کنار در قلعه متوکل منتظر اجازه ورود بودیم ، ناگهان شنیدم که متوکل دستور احضار امام هادی (علیه السلام) را داده تا او را به قتل برساند. من به یکی از حاضران گفتم :این کیست که فرمان به احضار او و سپس ‍ اعدام او داده شده است ؟ در جواب گفت :این کسی است که رافضی ها (شیعه ها) او را امام خود می دانند، من تصمیم گرفتم در آنجا بمانم تا ببینم کار به کجا می کشد. بعد از ساعتی دیدم امام هادی سوار بر اسب آمدند، مردم تا او را دیدند در طرف راست و چپ اسب او به راه افتادند، همین که چشمم به امام هادی خورد محبتش بر دلم جای گرفت ، دعا کردم که خداوند وجود نازنینشرا از شر متوکل حفظ کند، همچنان ناراحت و نگران بودم و دعا می کردم که امام در میان جمعیت به من رسید و فرمود: خداوند دعایت را مستجاب می کند، و مال و فرزند و عمرت زیاد خواهد شد. من از اینکه امام چنین از نهان خبر داد متحیر شدم بطوری که رنگم تغییر کرد . حاضران گفتند چه شده ؟ چرا چنین حیرت زده ای ؟ گفتم :خیر است ولی اصل ، ماجرا را به کسی نگفتم . بعدا که به اصفهان برگشتم کم کم بر مال و فرزندم افزوده شد و غنی شدم ، و اکنون بیش از هفتاد سال دارم این بود علت تشیع من که این گونه به حقیقت رسیدم. [ الثاقب فی المناقب: صفحه ۵۴۹،؛ کشف الغمه: جلد ۲، صفحه ۳۸۹ ؛ بحار، جلد ۵۰، صفحه ۱۴۱، حدیث ۲۶ و …]

بخل امام #هادی علیه السلام می فرمایند: الْبُخْلُ أَذَمُّ الْأَخْلَاق‏ بخل ، پست ترین اخلاق هاست منبع: بحار الأنوار، جلد ‏۶۹ ، صفحه: ۱۹۹ به عنوان مثال: بسیاری از مردم خانه های وسیعی دارند و در مقابل افرادی هستند که خانه هایشان کوچک است ونیز پول گرفتن تالار برای عروسیشان را ندارند؛ چه می شود عروسی در آن خانه های بزرگ گرفته شود. بسیاری در انبار منزل و مغازه یشان بخاری، یخچال، فریزر و … دارند و در مقابل بسیاری از داشتن اینها محرومند. بسیاری کتاب می نویسند، اما اجازه نمی دهند کسی از آن استفاده کند . به راستی چرا برخی از ما این‌قدر بخیل هستیم؟؟؟ داستان: تاجرى تهرانى منشى متدینى داشت. ساعت‏هاى آخر عمر تاجر رسیده بود. منشى از روى دلسوزى حضرت آیت ‏اللّه العظمى خوانسارى را بر بالین تاجر آورد تا بلکه نفسش اثر کند و خوش عاقبت بمیرد. آیت ‏اللّه خوانسارى هرچه پیرمرد را موعظه کرد و فرمود: در آستانه مرگ هستى این همه سرمایه دارى، این همه فقیر و محروم چشم انتظارند، کارى براى خودت بکن. تاجر گفت: آقا هرکارى مى‏کنم نمى ‏توانم ازپول ، دل بکنم. آیت‏ اللّه خوانسارى هنوز از منزل آن شخص بیرون نرفته بود که تاجر مُرد. لطیفه : از بخیلی پرسیدند،برای این آیه خاطره ای هم داری ؟ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً ؛با هر سختی گشایش است ؛ گفت : این‌که مهمانی ناگهان سر سفره برسد، اما روزه باشد.

حضرت امام هادي عليه السلام مي فرمايند: ما اهل بيت در هنگام خوابيدن ده كار را پيوسته انجام مى‏دهيم: 1.طهارت (احتمالا منظور وضو يا غسل است) 2. گذاشتن دست راست زير سر، 3. سى و سه بار تسبيح خدا (سبحان الله) 4. سى و سه بار حمد (الحمد لله) 5. سى و چهار بار تكبير گفتن (الله اكبر) 6. رو به سوى قبله مى‏خوابيم،(سمت راست به قبله) 7. خواندن فاتحة الكتاب 8. خواندن آية الكرسى 9. و آيه شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ تا آخرش را قرائت مى‏كنيم. (آل عمران آيه 18) هر كس اين كارها را انجام دهد، حظّ و بهره آن شب را برگرفته است. حديث فوق به همين صورت به دست ما آمده كه راوى ابتدا ده خصلت را ذكر نموده، ولى در تفصيل نه خصلت را بر شمرده است منبع : ترجمه كتاب فلاح السائل (ادب حضور) اثر ارزشمند سيد بن طاووس

موضوع: #اقدامات_امام_هادی(ع) سلام علیکم—بسم الله الرحمن الرحیم---با تسلیت شهادت امام هادی (ع ) برخی از اقدامات امام هادی علیه السلام را خدمت زوار گرانقدر تقدیم میکنیم. 1. ایجاد آمادگی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت بیان روایات فراوان در مورد فرا رسیدن و نزدیک بودن عصر غیبت، بشارت به ولادت حضرت حجت و مخفی بودن ولادت و هشدار این که مبادا مخفی بودن باعث تردید شما شیعیان گردد، کم کردن تماس مستقیم شیعیان با حضرت؛ و ارجاع سؤالات شیعیان به وکلا و توجیه وکلا نسبت به پرسش‌های شیعیان؛ با توجه به انحرافات و شبهات آن روز. 2. مبارزه با انحرافات مانند غالیان که، نسبت الوهیت و خدایی به ائمه علیه السلام میدادند. وصوفیان که ریاکارانه در مقابل امام هادی علیه السلام می‌ایستادند. 3. تربیت نیرو و افراد شایسته امام علیه السلام ، نیروهایی را که استعدادهای لازم داشتند شناسایی کرده و آنان را جهت پیشبرد اهداف اسلامی تربیت می‌فرمودند. مانند : عبدالعظیم حسنی و عثمان بن سعید عمری. 4. تبیین مقام شامخ امامت از طریق زیارت غدیریه و زیارت جامعه . خداوند متعال ما را با معارف ناب اهل بیت آشناتر بگرداند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.

بمناسیت شهادت امام هادی علیه السلام👆👆

🎧 تجربه پس از مرگ قاری شناخته شده ایرانی (محمدرضا خرّمیان)👆 ❌ رهبر انقلاب به صدا و سیما دستور دادند فیلم این ماجرا ساخته پخش شود، اما به دلایلی انجام نشد!☝️ این ماجرا در سال ۱۳۸۴ رخ داده است.. منبع: کانال استاد امینی خواه #جلسه اول از سلسله جلسات #آن_سوی_مرگ مشاهده تمامی جلسات: cutt.ly/qeU8Ffo 🆘 @Roshangari_ir

⭕️شمه ای از#فضایل_امام_هادی(علیه السلام) بسم الله الرحمن الرحیم ▪️ باعرض تسلیت شهادت امام هادی(ع) برخی از فضایل امام هادی (ع) عبارتند از: 1⃣ ساده زیستی : از دیگر ویژگی های برجسته اخلاقی امام هادی(ع)، ساده زیستی و دوری از دنیا بود. در این زمینه نیز آمده است: «از دنیا چیزی در بساط زندگی نداشت. بنده ای وارسته از دنیا بود. در آن شبی که به خانه اش هجوم آوردند، او را تنها یافتند با پشمینه ای که همیشه بر تن داشت و خانه ای که در آن هیچ اسباب و اثاثیه چشم گیری دیده نمی شد. کف خانه اش خاک پوش بود و بر سجاده حصیری خود نشسته، کلاهی پشمین بر سر گذاشته و با پروردگارش مشغول نیایش بود(کافی، ج 1، ص 502) 2⃣ تلاش و کار: «علی بن حمزه» می گوید: «ابوالحسن(ع) را دیدم که به سختی مشغول کشاورزی است؛ به گونه ای که عرق از سر و رویش جاری است. از ایشان پرسیدم: فدایت شوم! کارگران شما کجایند [که شما این گونه خود را به زحمت انداخته اید]؟ در پاسخ فرمود: ای علی بن حمزه! آن کس که از من و پدرم برتر بود، با بیل زدن در زمین خود روزگار می گذراند. دوباره عرض کردم: منظورتان کیست؟ فرمود: رسول خدا، امیرمؤمنان و همه پدران و خاندانم خودشان کار می کردند. کشاورزی ازجمله کارهای پیامبران، فرستادگان، جانشینان آنها و شایستگان درگاه الهی است»( من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 216) 3⃣انفاق و بخشش فراوان: راوی گوید: برای امام هادی علیه السلام گوسفندان بسیاری خریدم. سپس مرا خواست و از منزلش مرا به جایی برد که بلد نبودم و فرمود تا تمامی این گوسفندان را میان افرادی که خود دستور داده بود، پخش کنم(اصول کافی، ج 1، ص 498)

🌷 پاورپوینت قابل ویرایش منبر قرآنی خادم الزهرا سلام الله علیها 🌼موضوع: کرونا! - شرح دعای ماه رجب، در شب قدر چه و چگونه بخواهیم؟ 🌼(اجرا شده در جمع مؤمنین مسجد اامام علی علیه السلام، شهید فرامرز عباسی21) - 12 اسفند 1398 مشهد لینک پاورپوینت https://eitaa.com/KHADEM_AL_ZAHRA/1166 لینک صوت سخنرانی https://eitaa.com/KHADEM_AL_ZAHRA/1165 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• کانال پاورپوینت قابل ویرایش منبر قرآنی http://eitaa.com/joinchat/4283301898C2a5b1d2aee جهت تقدیم کردن رایگان چندصد فایل پاورپوینت منبرقرآنی + صوت در خدمتتان هستم، ارتباط با بنده: @Navidnazari 09356526290

💠امام هادی(ع) چگونه به شهادت رسیدند💠 🌀حضرت #امام_هادی (ع)در8 سالگی، پس از شهادت پدر بزرگوارشان عهده دار مقام امامت گردید و پس از 33 سال امامت، در سن 41 سالگی در #سامرا در زمان خلافت معتز به شهادت رسیدند. امامت امام هادی (ع) همزمان با خلافت 6 خلیفه عباسی بود. مقارن بود با 7 سال باقیمانده از خلافت معتصم برادر مأمون، واثق پسر معتصم به مدت 5 سال، متوکل برادر واثق 16 سال، منتصر پسر متوکل به مدت 6 ماه، مستعین پسر عموی منتصر 4 سال و معتز پسر دیگر متوکل که سه سال خلافت کرد. امام هادی پس از گذشت یکسال از خلافت معتز در سامرا مسموم شده و به شهادت رسید و جسم پاک حضرت، در سامرا در خانه مسکونی حضرت مدفون گردید. نکته مهم در شهادت امام هادی (ع) این است که حضرت در سامراء به سبب کنترل بسیار شدید و خفقان حاکم و منع دوستان و شیعیان از دیدار با حضرت و عقوبت سخت متخلفین حتی نزدیکترین یاران امام نیز از حال و وضع امام بی خبر یا بسیار کم اطلاع بودند. و به همین دلیل است که منابع اشاره دقیقی به نحوه شهادت امام ندارد. منابع فقط شهادت حضرت در زمان معتز را ذکر کردند بدون ذکر زمان دستور خلیفه به مسموم کردن و اینکه چه کسانی مأمور این جنایت شدند و چه زمانی این عمل پلید از آنان سر زد. حتی در روز شهادت حضرت هم اتفاق نظر نیست. امام هادی (ع) در طول دوران امامت خود از سرکشان و حاکمان فاسد بنی عباس رنجها و محنتهای زیادی کشید. در این میان متوکل در ظلم و ستم به حضرت و سنگدلی گوی سبقت را از دیگران ربود. متوکل وجود امام هادی (ع) را خطر بزرگی برای حکومت خویش احساس میکرد، از این رو، تصمیم گرفت تا با دو روش همزمان در یک اقدام، از بحرانی تر شدن اوضاع جلوگیری کند. یکی حمله به یاران امام و نابود کردن آثار شیعیان به گونهای که قبر مطهر امام حسین (ع) را نیز تخریب کرد(خانه هاى بسيارى كه در اطرافش ساخته بودند، ويران و با زمين يكسان نمودند و دستور داد كه آب به حرم امام بستند و زمين قبر مطهر را شخم و زراعت كنند تا به كلى فراموش شود) و دوم دور کردن امام از مدینه که پایگاه سازمان تشیع بود. عبد الله بن محمد فرماندار مدینه از دشمنان اهل بیت بود و از امام نزد متوکل سعایت میکرد و پیوسته قصد آزار آن جناب را داشت. امام هادی (ع) در نامهای به متوکل، سعایت و دروغگویی او را یاد آوری کرد، ولی متوکل که زمینه را برای تبعید امام از مدینه و تحت نظر گرفتن مناسب میدید در نامهای ظاهرا محترمانه از حضرت خواست به سامرا بیاید. نامه متوکل رسید و حضرت آماده رفتن به سامرا شد، وقتی آن حضرت به سامرا رسید، متوکل‌ ( با آن همه وعده و احترام که در نامهاش بود) یک روز خود را پنهان کرد و آن حضرت را در کاروانسرایی که به کاروانسرای گداها معروف بود فرود آورد. سپس متوکل دستور داد‌ حضرت را کاملا تحت نظر گیرند و خانهشان را محاصره کرده و مانع دیدار شیعیان با ایشان و استفاده دانش پژوهان از آن سرچشمه علم و معرفت کرد و حتی ایشان را در تنگنا و محاصره اقتصادی قرار داد و رساندن حقوق شرعیه وهدایا را ازداخل و خارج بر حضرت ممنوع کرد و متخلفان را عقوبتی سخت نمود. این وضعیت جز در حکومت شش ماهه منتصر تا زمان شهادت امام ادامه داشت ودر زمان معتز شدت گرفت. یکی دیگر از سختگیریهای متوکل در آزار امام هادی(ع)این بود که گاه و بی گاه به مأموران خود دستور میداد تا ناگهانی به خانه امام ریخته و آنجا را بازرسی کنندبه امید آنکه سلاح یا مدرکی دال بر فعالیت ایشان علیه حکومت بدست آورند.لکن در این حملههای شبانه جز کتابهای علمی و ادعیه چیزی یافت نمیشد. گاهی متوکل فرمان میدادحضرت را در هر حالتی که هست به دربار آورند. دریکی از این احضارها امام در حالی بر متوکل وارد شدکه او مست و لا یعقل در کنار جامها و سبوهای شراب و در میان گروههای خنیاگر ورقاصه افتاده بود.امام بی توجه به موقعیت خطیر و خطرات احتمالی به شدت او را سرزنش و ملامت کرد و به نصیحت گویی و یاد‌آوری قیامت پرداخت و فسق وفجور و می خوارگی و بدکارگی او را محکوم ساخت. موکل بر آشفت و دستور داد ایشان را در زندان محبوس سازند. حضرت روانه زندان شد و شخصی از حضرت شنید که میفرمودند: انا اکرم علی الله من ناقه صالح و سپس این آیه را خواندند‌«تمتعوا فی دارکم ثلاثة ایام ذلک وعد غیر مکذوب» بیش از سه روز نگذشت که متوکل به دست فرزندش منتصر به هلاکت رسید. منتصر گر چه بر امام سخت نگرفت ولی این آرامش نسبی امام و شیعیان پس از شش ماه تمام شد و دوباره آزار و حصر و شکنجه و قتل راهکار اساسی خلافت در مقابل شیعیان بود. امام هادی (ع) با حاکمان ستمگر سازش نکرد و آنها از مبارزه منفی وعدم همکاری حضرت هراس داشتند و رنج میبردند تا اینکه تنها راه خویش را خاموش کردن نورخدا پنداشتند و بدین ترتیب امام هادی(ع) نیز مانند امامان پیشین به مرگ طبیعی از دنیا نرفت بلکه در زمان معتز مسموم گردید. 🆔 @nahjolbalagheeiha

🌷▪️🌷مبارزات امام هادی(ع) در محاصره طاغوت: 🔸درعهد امام هادی (ع) آن بزرگوار می‌تواند حقایقی ناگفته پیرامون جایگاه بلند ولایت ائمه را بیان کند که تا آن زمان امکان بیان چنین معارفی نبود. 🔸زیارت پرمغز جامعه کبیره از یادگارهای امام هادی (ع) است که در آن جایگاه ولایت ائمه موشکافی شده. امام هادی (ع) در مدینه طرفداران پروپا قرصی پیدا کرده بودند، وقتی که هیئتی ازسوی خلیفه به مدینه آمد تا ایشان را باخود به سامرا ببرد مردم آنقدر نسبت به امام علاقه نشان دادند که مأمورین مجبور شدند به مردم توضیح بدهند که قصد توهین به امام ندارند. 🔸عصر متوکل، عصر سیاهی از نظر رفتار با مردم و ائمه (ع) است. به فرمان متوکل زیارت امام حسین (ع) ممنوع شد و چون دید که شیعیان به هر قیمتی که شده خود را به کربلا می‌رسانند فرمان داد تا بارگاه حضرت را به طور کامل منهدم کنند . 🔹امام هادي (ع) برنامه تعيين نمايندگان را كه پدرش امام جواد (ع) اجرا كرده بود، ادامه داد و يك سازمان ارتباطي هماهنگ به وجود آورد. 🔹در مورد یک نماینده خود اینطور سفارش می نمایند: من فرمانبرداري از او را همچون اطاعت از خودم لازم مي دانم . 🔹در نامه دیگری می نویسند: نامه اي به «نضر» نوشتم و به او سفارش كردم كه با تو مخالفت نكند و موقعيت تو را نزد خويش به وي اعلام كردم. به «ايوب» نيز عيناً همين را دستور دادم. همچنين به دوستداران خود در همدان نامه اي نوشته و به آنان تأكيد كردم كه از تو پيروي نمايند و يادآوري نمودم كه ما جز تو وكيلي در آن ناحيه نداريم.(1) 🔸متوكل ساکت ننشست و با عمليات نظامي شدید و دستگيري شيعيان، بعضي از وكلاي امام را در شهرها به زندان انداخت یا زير شكنجه از بین برد (2). 🔸 اما حضرت هادي (ع) با تلاش پخته خويش، اين شبكه را همچنان فعال و پرثمر نگه داشت. 🔸منابع: 1-کتاب اختيار معرفة الرجال، ص 611 حديث1136. 2- شیخ طوسي - كتاب الغيبة - ص212. ╔═🌼🍃═════╗ 🆔 @nahjolbalagheeiha ╚═════🍃🌼═╝

بسم الله الرحمن الرحیم- موضوع: #حکمت_بلاهای_مومن 🔺امام صادق علیه السلام : اِنَ فِی الجَنَه مَنزِلَهً لَا یَبلُغُهَا عَبدٌ اِلَا بِالِابتِلَاء فِی جَسَدِهِ: در بهشت مقام و منزلتی وجود دارد که هیچ بنده ای به آن نرسد ، مگر به درد و بیماری ای که در بدنش حادث شود (کافی، ج2 ،ص255) ✍️فلسفه و علت بلاهای مومنین عبارتند از: 1.بخشش گناهان: 🔺امام صادق(ع):«هنگامی که گناهان بنده زیاد می شود و اعمالی ندارد که آن را جبران کند خداوند او را به حزنی دچار می کند تا آمرزیده شود.»( کافی،ج 2، ص 444) 2-ترفیع درجه و مقام: 🔻امام صادق(ع):هر اندازه که ایمان بنده افزون گردد، تنگ دستی اش بیشتر و زندگی اش سخت تر شود.(کافی، ج2 ، ص261) 3-تکامل: 🔺سختی ها موجب رشد و تکامل فرد میشود.. امام علی(ع) می فرمایند: «درختان بیابانی (که از مراقبت و رسیدگی باغبان محرومند) چوب محکم تر و دوام بیشتری دارند و درختان باغتان (که دائماً مراقبت شده اند) نازک پوست و بی دوام ترند( نهج البلاغه، نامه 45) 4.ازفوایدبلا این است که غرور را از انسان دور می کند(نهج البلاغة، خطبه 238) 🔻 وازطرفی باعث تذکرویادآوری نعمت های الهی می شود(سوره اعراف،آیه 30) البته برخی بلاها و مصائب آثار و نتیجه اعمال خود انسان هاست؛ مثلا بدون تعقل و مشورت ازدواج می کند که به مشکل می خورد واین مشکلاتی که برایش اتفاق می افتد تقصیر خودش است. «خود کرده را تدبیر نیست.» خداوند صبر در بلاها را به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد https://eitaa.com/fatemi5/833

روزمان را با #قرآن آغاز کنیم فتنه های غربالگر دوست داشتنی/چگونه راه را گم نکنیم؟ سوره آل عمران آیه 179 مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿۱۷۹﴾ خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى] كه شما بر آن هستيد واگذارد تا آنكه پليد را از پاك جدا كند و خدا بر آن نيست كه شما را از غيب آگاه گرداند ولى خدا از ميان فرستادگانش هر كه را بخواهد برمى‏ گزيند پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد و اگر بگرويد و پرهيزگارى كنيد براى شما پاداشى بزرگ خواهد بود 🔹در ایامی که بر ما گذشت هر چند سخت گذشت بسیاری از دوستان سوال میکردند که این فتنه های پی در پی نشانه چیست؟ در این فتنه ها چرا بزرگان و حتی برخی انقلابی ها دچار مضلات الفتن(فتنه های گمراه کننده و اغواگر) شدند و نه تنها خودشان دچار تحیر شدند بلکه دیگرانی را نیز دچار سرگشتگی کردند، مخصوصا در روزهای پس از فتنه آبان ۹۸ و یا سقوط هواپیما... 🔸پاسخ این سوال را در آیه ۱۷۹ 👆👆👆سوره آل عمران باید پیدا کرد، 🔹این آیات اشاره به جنگ احد دارد که خداوند میفرمایند این جهان یک محل آزمایش است و این بلاها، فتنه ها و ... وسیله آزمایش مردم بخصوص مومنان هستند اما در قسمت نخست آیه پیامی واضح برای ما دارد که خداوند، كفّار را به حال خود رها مى‌كند؛ «نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً» ولى مؤمنان را رها نمى‌كند. «ما كانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ» 🔹رهبر معظم انقلاب نیز در خطبه های نماز جمعه ۲۷ دیماه به امداد الهی برای ملت بزرگ ایران اشاره کردند. بدون شک سنت الهی جداسازى پاك از پليد، از است. «حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ» و این فتنه های اخیر به خوبی این مهم را نشان داد... 🔹قطعا در دوران آخرالزمان این فتنه ها منجر به پاکسازی جامعه اسلامی از منافقان، مفسدان و عناصر ملحد در هر لباسی که پنهان شده باشند، خواهد شد تدوین : رجبعلی بازیاد

#چهار_نوع_تحول_دل 💚 امام صادق (ع) می‌فرمايد: «تحولات دل‌ها بر چهار نوع است: 1️⃣▪️رفع (اوج گیری) 2️⃣▪️فتح (گشايش) 3️⃣▪️خفض (تنزل) 4️⃣▪️وقف (مردگی) اوج گیری دل در ياد خدا، گشایش‌اش در خشنودی از خدا، تنزلش در اشتغال به غیر خدا و مردگی‌اش در غفلت از خداست. 1️⃣نشانه اوج گیری دل، سه چيز است: ١- داشتن روح موافقت و سازگاری ٢- پاکی درون از مخالفت و ناسازگاری ٣- شوق هميشگی 2️⃣ نشانه گشایش دل، سه چيز است: ١- توكل ٢- راست کرداری ٣- يقين 3️⃣نشانه تنزل دل، سه چيز است: ١- عجب (خودبینی) ٢- ريا ٣- حرص 4️⃣نشانه مردگی دل نيز سه چيز است: ١- از بين رفتن شيرينی اطاعت ٢- از بين رفتن تلخی گناه ٣- عدم تشخیص حلال از حرام. 📚 المطالب السلوکیه؛ فصل ۱؛ مطلب ۲ https://eitaa.com/fatemi5/835 @mavaezoladadiye

باسمه تعالی ⏪تحسین #منکر (به بهانه ولادت امام جواد علیه السلام) از امام جواد علیه السلام منقول است که می‌فرمایند:«مَنِ استَحسَنَ قَبیحا کانَ شَریکا فیهِ»؛[بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۸۲] ❇️هر کس یک کار قبیح و بدی را تحسین کند مثل این است که آن گناه را انجام داده است. ❇️لازم نیست ما حتما خودمان گناه را انجام بدهیم همین که گنهکار را تحسین هم بکنیم کافی است! ❇️در سوره مبارکه شمس خداوند می‌فرماید:«فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها؛ (آیه ۱۴)قوم ثمود تکذیب کردند و شتر را پی‌کردند.» ✳️مگر همه آنها شتر را پی کردند ؟؟؟ ✳️حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: یکی از آنها شتر را پی کرد. اما چون بقیه راضی بودند آنها هم در گناه شریک‌اند. ✳️گاهی ما یک تحسین کوچکی می‌کنیم: به عنوان مثال: ⭕️طرف می آید می گوید: جنس های بنجل را امروز به قیمت روز به مردم قالب کردم. ما هم می‌گوییم: ماشاء الله! خوب ما هم در آن شریکیم. ⭕️یا اینکه فردی می‌گوید: ما در دوران عقد بچه‌دار شدیم، دیدیم زشت است سقطش کردیم. ما هم می‌گوییم: کار خوبی کردی! خوب ما هم قاتلیم؛ فرقی نمی‌کند. ⭕️و یادر تلویزیون می‌شنویم که می‌گویند: «مردم یمن امروز این‌طور شدند»؛ و می‌گوییم: حقشان است! ما هم در تمام گناه این سعودی‌ها شریک هستیم. ⭕️یا اینکه «برای مردم غزه این اتفاق افتاد»؛ می‌گوییم: حقشان است! ما هم در گناه آنها شریکیم. از آن طرف اگر بگوییم: خدا لعنت کند اسراییلی‌ها را، خدا لعنت کند آمریکایی‌ها را، خدا لعنت کند این سعودی‌ها را، ما هم در ثواب مبارزه با آنها شریک می‌شویم. ⭕️گاهی فقط یک لبخند به طرف مقابل می زنیم؛ اگر ما این لبخند ها را نمی‌زدیم، امروز این قدر گناه در جامعه عادی نمی‌شد. طرف محجبه بوده، حالا حجابش را کنار گذاشته است، می‌گوییم: چقدر لباس به تو می‌آد. اگر تا آخر عمر این فرد گناه بکند ما در آن شریکیم. چون ما از کار او تعریف کردیم. ⭕️چرا ما در زیارت عاشورا چند بار این‌ها را می‌گوییم: « وَشٰایَعَتْ وَبٰایَعَتْ وَتٰابَعَتْ عَلىٰ قَتْلِهِ»، « و اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ »؟ ی⭕️عنی کسانی که نگاه کردند، کسانی که راضی بودند، کسانی که لجام زدند بر اسب، کسانی که سم اسب شما را آماده کردند، همه آنها را خدا لعنت بکند. ⭕️ داستانک: یک کسی را می‌خواستند اعدام کنند، که از دزدهای بنام بود. گفتند: درخواستی نداری؟ گفت: چرا؛ دوست دارم مادرم بیاید با مادرم صحبتی بکنم. گفتند: خوب اشکالی ندارد، مادر بیاید. مادر آمد. گفت: پسرم چه می خواهی؟ گفت: مادر دوست دارم زبانت را دربیاوری بگذاری در دهان من؛ من همین آرزو را دارم. مادر هم گفت: باشه. زبان را درآورد. این فرزند شروع کرد گاز گرفتن زبان مادر. آمدند او را گرفتند و گفتند: ای دیوانه چکار می کنی؟ گفت: این مادر باعث شد امروز من کنار چوبه‌دار بیایم. بچه که بودم یک عدد تخم مرغ دزدیدم آوردم خانه. مامانم گفت: بارک الله. اگر آن بارک الله را مادر نمی‌گفت و یک سیلی در دهانم می زد امروز من اینجا کشیده نمی‌شدم. آن تخم مرغی که آن روز دزدیدم، امروز شتر مرغ دزد شدم. https://eitaa.com/fatemi5/836

✅«قَالَ لِلْجَوَادِ علیه السلام رَجُلٌ: أَوْصِنِی قَالَ علیه السلام، وَ تَقْبَلُ؟ قَالَ؛ نَعَمْ قَالَ علیه السلام؛ تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَ اعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَ ارْفَضِ الشَّهَوَاتِ وَ خَالِفِ الْهَوَى وَ اعْلَمْ أَنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ اللَّهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ»؛ ✅ مردی به حضرت جواد علیه السلام عرض کرد: مرا سفارشی بفرمایید. امام علیه السلام فرمود: می پذیری؟. گفت: آری. فرمود: تکیه بر صبر کن و به فقرا درآویز و شهوات را رها کن و مخالفت با هوای نفس نما و بدان که تو از دید خداوند مخفی نیستی، دقت کن چگونه باید باشی. ✅در کلام نورانی امام جواد علیه السلام، پنج اصل اخلاقی مطرح گشته که تشریح هر کدام بیان می شود: 1. صبر لحظه لحظۀ سلوک اخلاقی مؤمن، در بستر صبر شکل می گیرد؛ به طوری که وی به هر اندازه از مقام صبر دور باشد، افعال وی نیز ناقص تر می گردد؛ و از این روی امام جواد علیه السلام فرمودند: «تَوَسَّدِ الصَّبْرَ»؛ صبر را بالش خود قرار بده. این تشبیه از آن رو است که چون آرامش و قرار جسمی انسان، با تکیه بر بالش است، مؤمن در رسیدن به آرامش روحی نیز، نیاز به تکیه گاهی چون صبر دارد. وقتی از رسول خدا صلی الله علیه وآله سؤال می شود: ایمان چیست؟. ایشان می فرمایند: «الصَّبرُ.» زیباتر آنکه امیرالمؤمنین علیه السلام راه رسیدن به لقای الهی را نیز صبر می داند؛ آنجا که می فرمایند: «مَن صَبَرَ عَلَی اللهِ وَصَلَ إِلَیهِ»؛ هر که برای (وصال به) خدا صبر کند، به او می رسد. پس حقیقت آن است که صبر با هر نوعش (صبر بر گناه و معصیت یا صبر بر مصیبت) بهترین بستری است که می تواند خواستگاه رشد جوانه های ایمان باشد. 2. فقر از اموری که باعث تضییع عزّت برخی مؤمنان ضعیف الایمان می شود و یا در سلوک اخلاقی آنها خلل ایجاد می کند، فقر و مشکلات مادی است. در نتیجه، آن امام همام علیه السلام فرمودند: «اعْتَنِقِ الْفَقْرَ»؛ (ای مؤمن!) فقر را در آغوش بگیر. به بیان دیگر اگر فقر و تنگدستی، تحمّل شود؛ اولاً، عزّتمندی مؤمن را به همراه دارد و ثانیاً، مانع رشد اخلاقی و تکامل سالک نمی شود. بر اساس حکمت و معارف توحیدی برخاسته از مکتب اهل بیت علیهم السلام، این بند از روایت را به مفهوم دیگری نیز می توان تفسیر نمود؛ و آن اینکه انسان سالک اِلی الله، «فقیر بالذّات» است، در مقابل خداوند متعال که «غنی بالذات» است؛ و بر این اساس، خود را نیازمند و محتاج دانسته و بسیاری از خودسری ها و خودبینی های او از بین می رود. بیان نورانی امام الموحّدین حضرت علی علیه السلام در مسجد کوفه بیان گر همین مطلب است که می فرماید: «مَولایَ یا مُولای! اَنتَ الغَنِیُّ وَ اَنَا الفَقِیرُ وَ هَل یَرحَمُ الفَقِیرَ اِلَّا الغَنِیُّ»؛ مولای من ای مولای من! تو بی نیازی و من فقیرم و آیا ترحم می کند بر فقیر به جز کسی که بی نیاز است. 3. دوری از شهوات یکی از اصول مهم در راه کسب اخلاقیات، عدم دخالت شهوات در افعال و کردار فرد می باشد؛ زیر خواسته های شهوانی، رنگ و بوی منیّت و انانیّت دارد و انسان را از کسب معارف حقّه الهی دور می سازد؛ حال آنکه امنیت مؤمن، قدم نهادن در حریم الهی است؛ لذا امام جواد علیه السلام در ادامۀ وصیت خویش فرمودند: «ارْفَضِ الشَّهَوَاتِ»؛ شهوات را به دور انداز و رها کن. یعنی محور و اساس فعالیت های مؤمن، خواسته های الهی است، نه امیال نفسانی. 4. مخالفت با هوای نفس سخت ترین وادی، در مسیر کسب فضائل اخلاقی مخالفت و مبارزه با هوای نفس است، در همین راستا و برای تبیّن بیشتر آن، رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله، مبارزه با هواهای نفسانی را «جهاد اکبر» نامیده است . اهمیت این مسئله بدان حد بوده که آن حضرت به همین مقدار کفایت نکرده و برای تبیین بیشتر آن فرموده اند: «أَعْدَی عَدُوَّکَ نَفْسَکَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیْکَ»؛ دشمن ترین دشمنانت، نفس تو است که در بین دو پهلوی تو قرار دارد. از این رو، یکی دیگر از اصولی که امام جواد علیه السلام در وصیت اخلاقی خویش بیان نمودند این کلام نورانی است که: «خَالِفِ الْهَوَى»؛ با هوای نفس مخالفت کن. رسول الله صلی الله علیه وآله در کلام نورانی دیگری، از مبارزه با نفس به عنوان برترین جهاد یاد می کنند و می فرمایند: «اَفْضَلُ الْجِهَادِ أَنْ تُجَاهِدَ نَفْسَکَ وَ هَوَاکَ فِی ذَاتِ اللهِ تَعَالَی»؛ برترین جهاد این است که به خاطر خدای تعالی با نفس و هوای نفسانیت مبارزه کنی. به تعبیر دیگر، باید اولین کار و آخرین کار مؤمن، جهاد با نفس باشد.

امیرالمؤمنین علیه السلام در این رابطه می فرماید: «اَوَّل مَا تَنْکِرُونَ مِنَ الْجِهَادِ، جِهَادُ أَنْفُسِکُمْ آخِرَ مَا تَفْقِدُونَ مُجَاهَدَةُ أَهْوَائِکُمْ وَ طَاعَةُ اُولِی الأمْرِ مِنْکُمْ»؛ نخستین جهادی که آن را ناخوش می دارید، جهاد با نفسهایتان، و آخرین چیزی که گُم می کنید، مبارزه با خواهشهایتان و اطاعت از اولی الأمرتان است. پس مخالفت با هوای نفس و صد البته رها نمودن شهوات، راه را برای وصال و لقای الهی هموار می سازد. 5. حضور در محضر الهی آنچه بیشتر از همه برای سالک اهمیت داشته و در تمامی لحظات نباید از آن غافل باشد، دقت در این امر است که بداند، همیشه در محضر الهی به سر می برد، و در مَنظر و مرئای او است. امام جواد علیه السلام فرمودند: «اِعْلَمْ أَنَّکَ لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَیْنِ اللَّهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ»؛ بدان که در برابر دیدۀ خدایی و متوجه باش که چگونه ای. گفتار نورانی ای که از حضرت امام خمینی (ره) به یادگار مانده است نیز، احتمالاً برداشتی از این روایت امام جواد علیه السلام بوده است که فرمودند: «عالَم محضر خدا است، در محضر خدا معصیت نکنید.» بر اساس این بخش از گفتار نورانی امام جواد علیه السلام، می توان نتیجه گرفت که یکی از عوامل گناه، می تواند غفلت از حضور در محضر الهی باشد. سالک باید از دستوری که اهل سلوک، از آن با عنوان «مراقبه» یاد می کنند و آن را مایۀ سعادت و رکن عمدۀ سیر و سلوک می خوانند، کمک بگیرد و در هر لحظه و در هر جایی و در هر حالی که هست، همواره خود را در محضر الهی بداند تا بدین ترتیب غفلت را که زمینه ساز گناهان و تخلّفات است، از وجود خویش دور سازد. امام صادق علیه السلام به اسحاق بن عمّار فرمودند: «یَا إِسْحَاقُ خَفِ اللَّهَ کَأَنَّکَ تَرَاهُ وَ إِنْ کُنْتَ لَا تَرَاهُ فَإِنَّهُ یَرَاکَ فَإِنْ کُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لَا یَرَاکَ فَقَدْ کَفَرْتَ وَ إِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ یَرَاکَ ثُمَّ بَرَزْتَ لَهُ بِالْمَعْصِیَةِ فَقَدْ جَعَلْتَهُ مِنْ أَهْوَنِ النَّاظِرِینَ عَلَیْکَ»؛ ای اسحاق! به گونه ای از خدا بترس که گویا او را می بینی؛ هر چند تو او را نمی بینی، ولی او تو را می بیند، و اگر معتقد باشی که او تو را نمی بیند، بی شک به او کفر ورزیده ای، و اگر بدانی که او تو را می بیند و آن گاه در حضور او معصیت کنی، بی تردید او را از بی ارزش ترین بینندگان قرار داده ای.

#سوژه_سخن_طنز #کرونا 😁لطیفه😁 حیف نون یه جسد می بره پزشكی قانونی. بهش میگن:چطور مرده؟🙊🤔 میگه: سم خورده😂😂 میگن: پس چرا زخمیه؟ میگه: آخه نمی خورد🤔🤔😐😂😂 ✅ الآن شده ماجرای بعضی از ما. کرونا به صورت طبیعی نمیتونه ما رو بگیره. ولی خودمون اینقدر تلاش میکنیم و رفتارهای بدون بهداشت انجام میدیم که کرونای بدبخت مجبور میشه بیاد ما رو بگیره😄 خب عزیزِ من، وقتی اضطرار وجود نداره، توی این شرایط بانک نرید، همایش نرید، فروشگاه های زنجیره ایِ شلوغ نرید، شمال نرید. مراقب باشیم خدای نکرده با عدم رعایت بهداشت، توی از دست رفتن جان هموطنانمون سهیم نشیم. 💠 مسئله شرعی: آیت الله مکارم شیرازی پرسش: چنانچه بر اثر سهل انگاری افراد مبتلا به بیماری‌های واگیردار و عدم توجه به رعایت بهداشت، این بیماری به دیگران سرایت کند و موجب بروز خسارت شود، آیا ضامن هستند؟ پاسخ: در صورتی که این کار سبب ابتلای به بیماری خطرناک منتهی به مرگ می‌شود دیه تعلق می‌گیرد و آن کس که باعث شده باید دیه را بپردازد و اگر فقط هزینه درمانی سنگینی دارد آن را باید بپردازد.‌ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - http://eitaa.com/joinchat/2345402380C6c90931f0f

🔹اعمال شب و روز نیمه ماه رجب. واعمال ام داود. در کانال 👇 @a_fatemi24 🔸در این ایامی که در خانه ها هستیم ضمن رفایت موازین بهداشتی پناه به خدا ببریم. و با توسل به درگاه الهی خیر و برکت و دفع بلا را بخواهیم . التماس دعا دارم فاطمی

شخصیت حضرت زینب کبری سلام الله علیها مقام حضرت زینب کبری سلام الله علیها http://fatemi24.ir/?p=2757 زمان شناسی حضرت زینب کبری http://fatemi24.ir/?p=2201 بهترین‌ها در زندگی زینب‌کبری علیهاالسلام http://fatemi24.ir/?p=126

در نیمه رجب سال ۹۲ هجری گمونم در سن 56 سالگی با کوله باری از غم و اندوه، دنیای فانی را وداع گفت

شخصیت حضرت زینب علیها السلام با واژه صبر و استقامت در برابر مصائب و سختیها قرین است به حدی که او را «ام المصائب » و «ام العزائم » نامیده اند،

در پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجرت خانه نبوت بدنیا اومد

با سلام و عرض تسلیت وفات حضرت زینب کبری سلام الله علیها

انسانها به طرق مختلف مانند: ترس، گرسنگی، زیان مالی و جانی، مورد آزمایش و امتحان قرار می گیرند و بدیهی است که هر کس بتواند از این آزمایشهای الهی سربلند خارج شود به سعادت نائل گردیده است .