دعای روز چهارم: اللّهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِكَ ؛ خدایا ضعف‌های ما را تبدیل به قوت کن تا امرت به دست ما اقامه و برپا شود. مبادا بواسطه ضعف‌هایمان، امر خدا در زندگی و در جامعه بر زمین بماند. واَذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِكَ ؛ الهی با زمزمه اسماء و صفات متعالی و با یاد کردن از الطاف بی‌شمارت، کام جانم را شیرین کن. وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَكَ بِکَرَمِكَ؛ به من یاد بده که بفهمم چطور حق اینهمه نعمت را به جای بیاورم. واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْكَ وسِتْرِكَ؛ کَرَمها کردی و نعمت‌های بی‌شمار به من دادی. باز هم کَرَم کن، آبروی مرا با پوشش‌هایی که روی اعمالم می‌اندازی حفظ کن. یا أبْصَرَ النّاظرین؛ ای کسیکه هر زمان و در هر حالتی مشغول به هر کاری بودم؛ مرا می‌دیدی، همه آنچه انجام دادم در برابر نگاه تو بود. چقدر در اطاعت اوامرت و اقامه دستوراتت ضعف نشان دادم، چقدر کم گذاشتم، چقدر از یاد تو غافل شدم. چقدر به جای اینکه نعمتت را شکر کنم، در معصیتت غرق شدم! حالا می‌گویم همه را ندید بگیر! با اینکه همه را دیدی و به یاد داری. هر چند چیزی نزد تو فراموش نمی‌شود و برای خجالتِ همه عمر، همین کافی است که من کارهایی از خودم را فراموش می‌کنم که تو هرگز آنها را فراموش نمی‌کنی. #شرح_دعای_ماه_رمضان #کلام_استاد #دعای_روز_چهارم