📙 خوانش کتاب دکل #قسمت_بیست‌وهفتم بچه ها! عذر میخواهم که این را میگویم این مستشاران این قدر کثیف و از خود راضی بودند که طبق خاطرات شفاهی یکی از مسئولین زمان پهلوی، بعداز ظهرها راه میافتادند در خیابانهای تهران و زنهایی را که به همراه شوهر خود قدم میزدند برای خود انتخاب میکردند. این وضع مملکت ما بود این یعنی اوج وادادگی و حقارت و ذلیل بودن. در مملکت ما عقب ماندگیهای شرم آور تا دلتان بخواهد زیاد بود؛ هم از لحاظ علمی، هم صنعت هم ،تولید هم نظامی ما در تولید علم و فناوری، صفر بودیم. در صنعت به جز مونتاژ و روی هم سوار کردن قطعات و در علم به جز ترجمه کردن هنری نداشتیم. - بچه ها اگر فقط گوشه ای از حجم زیاد حقارت و عقب ماندگی پیش از انقلاب را بگویم باید بنشینیم و تا شب زار بزنیم و گریه کنیم. روزی بود که در این مملکت از پاکستان و هند پزشک عمومی وارد میکردیم، اما اکنون کجا هستیم؟ - بچه ها ما حتی برای ساختن یک پل در داخل کشورمان، باید از فرنگ، مهندس میآوردیم؛ یعنی حتی علم ساختن یک پل را هم نداشتیم. آن قدر بدبخت و منفعل بودیم که مهندسان خارجی برای کار در ایران، حق توحش می گرفتند. یکی پرسید حق توحش دیگر چیست؟ گفتم: یعنی داخل فیش حقوقی آن مهندس فرنگی غیر از حق عائله و بدی آب و هوا یک گزینه بود به نام حق توحّش؛ معنایش این بود که آنها دارند بین یک مشت آدم وحشی و نفهم یعنی ما ایرانیها کار میکنند، پس باید حقوق بیشتری بابت کار کردن در ایران بگیریم. صدای نچ نچ چند نفر از بچه ها از ته کلاس به گوش رسید؛ صدایی که گویای تعجب و شگفت زدگی آنها بود گفتم بله بچه‌ها، حق ماست که بدانیم یک روزی در این مملکت با لایحه‌ی کاپیتولاسیون، در اوج تحقیر بودیم. این لایحه چه بود؟ با این لایحه و قانون پذیرفته بودیم که بالاترین مقام مملکت ما در مقابل سگ آمریکایی قرار میگرفت؛ یعنی اگر یک سرباز آمریکایی شاه مملکت ما را میکشت ما حق محاکمه‌ی او را در داخل کشورمان نداشتیم اما اگر شاه ما یک سگ آمریکایی را میکشت، باید میرفت آمریکا تا محاکمه شود؛ یعنی یک آمریکایی در ایران در کمال امنیت راست راست راه میرفت و کسی حق نداشت به او بگوید بالای چشمت ابروست. شهید بخارایی چرا حسنعلی منصور را کشت؟ چون میدانست کاپیتولاسیون یعنی چه او میدانست که ایران برای یک انگلیسی و آمریکایی ویلایی شده که سگ و گربه‌های غربی عزیز دردانه‌های این ویلا و ناموس من و شما، کنیزان آنها هستند. - خب بچه ها اگر مملکتی تا این حد تحقیر شود که حق توحش از او بگیرند یا حق محاکمه‌ی شاه مملکت را به خاطر کشتن سگ آمریکایی داشته باشند معنایش چیست؟ تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل؛ یعنی مشخص است که مملکت ما در همه ی امور، واداده و تحت سلطه ی بیگانه بود. معروف است که میگویند شکل کشور ما در نقشه مثل نهنگ بوده، اما الآن مثل یک گربه است؛ یعنی تُندوتُند در معاهدات و قراردادهای ضعیف یا به بهانه‌های مختلف یک تکه از کشور را مثل نقل و نبات بذل و بخشش میکردند کشور بحرین نمونه‌ی کوچک آن است که استان چهاردهم ما بود هویدا گفته بود «بحرین دختر ما است، دختر، بزرگ میشود و به خانه‌ی شوهر میرود و بحرین در سال ۱۳۵۰ از ایران جدا شد. - در دوران قاجار، طی قراردادهای پاریس و ترکمنچای و گلستان، وسعت زیادی از مساحت ایران کم شد. در این قراردادها افغانستان، گرجستان ارمنستان بخشی از ترکیه مثل کوه آرارات از ایران جدا شد. تقریباً ۲۵۰ هزار کیلومتر مربع از مساحت ما کاسته شد و به روسیه ملحق شد. بحث که به این جا رسید حمید گفت: حاج آقا کم شدن مساحت کشور که بهتر است چون اداره ی آن آسان تر میشود. گفتم آفرین حمید آقا باز هم به موقع به بحث ما کمک کردی و به نکته ی خوبی اشاره کردی این سؤال را قبلاً دانش آموز دیگری از من پرسیده بود و من اینطور جوابش را دادم که اولاً وسعت کشور خود یک عامل اقتدار است، چرا؟ چون وسعت بیشتر جمعیت بیشتری دارد و جمعیت نیز از فاکتورهای قدرت حساب میشود. بگذارید مثال ساده‌ای بزنم فرض کنید با یک نفر دعوایتان میشود یک برادر دارید و یک دایی و پسر دایی به همراه پدرتان می آیید سرکوچه برای دعوا منتظر میشوید تا طرفتان هم بیاید. زنگ میزنید به او صدایتان را هم میاندازید توی گلو و با صدای کلفت میگویید بابا چرا نمیایی؟ میخواهم پدرت را در بیاورم چند دقیقه میگذرد، میبینید طرف دعوایتان سر کوچه پیدایش شد اما هفت تا برادر گردن کلفتش ده تا عمو و دایی و بیست تا پسرهای گنده لاتشان نیز همراهش هستند. خب، همان اوّل شما کُپ میکنید چرا؟ چون جمعیت و تعدادشان بالاست. پس بچه ها جمعیت یک کشور میتواند یکی از عوامل اقتدار و بازدارنده از تهاجم دشمن باشد... ادامه دارد. https://eitaa.com/fatemieh_1401 #قسمت_بیست‌وهشتم