📙 خوانش کتاب دکل #قسمت_پنجاه‌وششم ... بگذریم از اینکه بودجه ای که ما برای کمک به همسایه ها در مسائل نظامی هزینه کردیم اوّلاً نسبت به بودجه‌های سایر بخشهای نظام، خیلی ناچیز است. ثانیاً این هزینه ما را بیمه می‌کند به این مثال ساده دقت کنید؛ فرض کنید شما یک خودرو میخرید قبل از این که بیایید خانه و شیرینی آن را بدهید، برای بیمه و دزدگیرش هزینه میکنید تا خیالتان از امنیت ماشین راحت شود اگر اتومبیل شما بیمه نشود میترسید سوارش شوید و میگویید نکند تصادف کنم و روی دستم هزینه بگذارد. خب حالا اگر فرزندان این فرد ایراد بگیرند و بگویند بابا تو رفتی برای ماشین، دو- سه میلیون هزینه‌ی بیمه و دزدگیر دادی؟ خب خرج ما میکردی، ما کفش و لباس نداریم. یقیناً همه خواهند گفت که این هزینه یک هزینه ی ضروری و واجب تر است که اگر انجام نشود ممکن است دهها میلیون ضرر کنید. الآن نیز اگر هزینه ای برای همسایه‌ها میشود در واقع داریم کشور را بیمه میکنیم. البته حمایتهای ما به برخی کشورها خود زمینه‌ی ایجاد روابط تجاری بین المللی در آینده خواهد شد که منافع اقتصادی برای ما خواهد داشت. از طرفی بچه ها چرا فکر میکنیم اگر به مردم کشورهایی که مشکلاتی مثل جنگ یا بلایای طبیعی و بیماری و غیره دارند کمک نقدی یا غیر نقدی میکنیم داریم از شکم محرومین و مستضعفین خود میزنیم؟ باور کنید کشور ما از لحاظ رسیدگی به فقرا و محرومین هیچ مشکل مالی و ثروت ندارد. در واقع، پول کمی که به ملتهای دیگر داده می شود، در قانون دیده شده و برای اینگونه مصارف کنار گذاشته شده است. همان طور که پول و بودجه‌ی رسیدگی به مردم محروم خودمان نیز در قانون اساسی دیده شده است. حال این که چرا در بعضی موارد به محرومین خودمان رسیدگی نشده است، این یک مسئله دیگری است که باید از مسئولین اجرایی کشور مطالبه کنیم یعنی آنها وظیفه خودشان را در رسیدگی به قشر محروم انجام نداده اند؛ نه اینکه چون از شکم مردم محروم خودمان زدیم و به ملتهای دیگر دادیم چیزی گیر اینها نیامده نه این طور نیست. پس سوراخ دعا را گم نکنیم. بچه ها جواب دیگری که اینجا میشود داد این است، ما مسلمانیم و مکتب و مذهب ما به ما یاد داده است که حسینی و علوی باشیم، اگر انسانی در کره ی زمین گرفتار است و میتوانیم به او کمک کنیم، نباید دریغ کرد. شما خودتان را بگذارید جای ملّتهایی مثل یمن که دشمنان هر روز روی سر زن و بچه و پیر و جوانش بمب میریزند آیا دست کمک دراز نمی کنید؟ آیا چشم انتظار کمک همسایه‌گان خود نیستید؟ آیا انسانیت به ما اجازه میدهد که بچه‌ی همسایه سرش را گرسنه روی بالش بگذارد و ما شکم سیر بخوابیم؟ مگر ما تربیت شدگان مکتب امیرالمؤمنین و حضرت زهرا نیستیم که سه روز پشت سر هم موقع افطار، سائل آمد پشت در خانه و از شکم خود زدند و به او دادند؟ پس جای ایثار و از خودگذشتگی کجا می رود؟ بله قبول دارم که سخت است اما این جزو تکالیف ماست که اگر همسایه‌ی ما گرسنه است اگر یک عدد نان هم داریم با او تقسیم کنیم تا جان سالم به در ببرد نمیتوانیم بگوییم من خودم نان خالی دارم و گرسنه هستم پس بیخیال نه باید چند لقمه از نانم را به او بدهم تا زنده بماند. گذشته از همه ی اینها بچه‌های عزیز ما جلسات اوّل گفتیم که هدف نظام و انقلاب ما ایجاد تمدن نوین اسلامی و زمینه سازی برای ظهور امام زمان است خب یکی از مصادیق بجا و مناسب برای رسیدن به این، همین است که ما به ملّتهای مسلمان و غیر مسلمان، تمدن ناب اسلامی و انقلابی خودمان را نشان دهیم و با همین اقدامات خیرخواهانه زیبایی ارزشها و آرمانهای انقلاب را در معرض دید جهانیان بگذاریم و با حمایتهای خود از ملتهای دیگر زمینه اتحاد بلاد اسلامی را ایجاد کنیم تا دشمن مشترک خود را که استکبار جهانی است بتوانیم شکست دهیم. عزیزان این قضیه را جدی بگیرید که ما باید برای رسیدن به قله‌ی آرمان بزرگ انقلاب که ایجاد تمدن نوین اسلامی است ملتها و دولتهای دیگر را با اندیشه‌ی جهادی و فرهنگ مقاومت و مبانی انقلاب خود، همسو و همراه کنیم که در مسیر رسیدن به این قله گامهای خوبی برداشته ایم گرچه هنوز کافی نیست؛ لذا اگر با یک دوربین دقیق تمام نقاط دنیا را زیر نظر بگیریم خواهیم دید که به برکت انقلاب و تلاش چهل ساله ی ملت ایران صحنه‌ی جهانی امروز شاهد پدیده‌هایی است که تحقق یافته یا در آستانه ظهورند. https://eitaa.com/fatemieh_1401 ادامه دارد