#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و یکم عدم معرفت حقیقی خدا و رسول و ائمه علیهم السلام 🍃🌸

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و یکم عدم معرفت حقیقی خدا و رسول و ائمه علیهم السلام 🍃🌸 مراد از عدم توصیف حق آنچه در این حدیث شریف است که خداوند توصیف نشود، اشاره به توصیفاتی است که بعضی از اهل جهل و جدل خدا را به آن توصیف کرده اند و وصف آنان مستلزم محدودیت و تشبیه بلکه تعطیل برای خداست در روایات از توصیف خدا نهی شده است. 🌷🌱🌷🌱🌷 عبدالرحیم بن عیتک گوید توسط عبدالملک بن اعین نامه ای به حضرت صادق علیه السلام نوشتم که گروهی در عراق خدا را به چهره و شکل و هیئت توصیف می کنند. اگر صلاح می دانید، مذهب درست را در مورد توحید برایم بنویسید. حضرت مرقوم فرمود: خدا رحمتت کند از توحید پرسیدی و از آنچه آن قوم که پیش تو هستند عقیده دارند (یعنی اهل عراق) بزرگ است خدایی که چیزی مثل او نیست و او شنوا و بیناست، او بزرگتر از آن است که توصیف میکنند و او را به مخلوقش تشبیه می کنند. 🌷🌱🌷🌱🌷 آنان که به خدا افترا و دروغ میبندند پس بدان رحمت خدا بر تو که مذهب صحیح در توحید، همان اوصافی است که قرآن آنها را از صفات خدا نازل کرده است. پس بطلان و تشبیه را از خدا نفی کن نفی و تشبیه نیست او خدای ثابت موجود است و برتر از آن است که وصف کنندگان و صفش میکنند از قرآن تجاوز نکنید که پس از بیان و تعليم الهی به گمراهی می افتید. 🌷🌱🌷🌱🌷 مقصود از نفی توصیف خدا نفی تفکر در صفات و توصیف مطلق او نیست، چرا که در همین حدیث امر فرموده به نفی تشبیه و تعطیل و این خودش بدون تفکر در صفات و علم کامل به آنها صورت نگیرد بلکه مقصود او نفی توصیف به چیزی است که لایق ذات مقدس حق تعالی نیست مثل اثبات چهره و شکل و هیئت که از صفات مخلوق است و همراه با امکان و نقص ولی توصیف او به آنچه لایق اوست، امری مطلوب است و قرآن و حدیث هم پر از آن است و این که امام صادق فرموده در توصيف خدا از کتاب خدا خارج مشو دستور برای کسانی است که میزان در صفات را نمی دانند نه آن که توصیف به غیر صفاتی که در قرآن آمده جایز نیست، لذا خود او خدا را با دو صفت «ثابت» و «موجود توصیف کرده است کسی که با عقل ناقص و آمیخته به اوهام و بدون بهره گیری از نور معرفت و تأیید الهی بخواهد او را وصف کند. 🌷🌱🌷🌱🌷 یا در گمراهی تعطیل می افتد یا در هلاکت تشبیه بر ماست که دست تصرف به عالم غیب دراز نکنیم و از پیش خود خدایانی نتراشیم این سخن توصیه به ماندن در جهل و خودپرستی نیست و دعوت به چشم پوشیدن از معارف نیست، بلکه دعوت به رفع حجابهای غلیظ است و هشدار به این است که انسان تا گرفتار توجه به خود و خودبینی و خودپسندی است از معارف حقه و رسیدن به مراد اصلی محروم خواهد ماند و اگر دستگیری غیبی خدا و اولیای کامل او نباشد معلوم نیست کارش به کجا بینجامد ما سرگشتگان دیار جهالت که در این ظلمتگاه طبیعت آمده ایم و چشم بصیرت به جمال زیبای او نگشودیم و ظهور نور او را در همه هستی خفاش صفت ندیدیم اگر لطف بی پایان او مدد نکند و سوزی در دل و جذبه ای در روح نیفکند تا ابد در این تحیر میمانیم و ره به جایی نمی بریم. مگر این که او تفضلی کند و دلهای ما را با فروغ اسما و صفاتش روشن فرماید. 🍃🌸 یاعلی مدد ادامه دارد

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و یکم عدم معرفت حقیقی خدا و رسول و ائمه علیهم السلام علم به حقیقت اسما و صفات ممکن نیست 🍃🌸 ادراک حقیقت اوصاف خدا و احاطه بر آنها از اموری است که دست برهان از رسیدن به قله آن کوتاه است. آنچه علمای حکمت در مباحث اسماء و صفات گفته اند، هر کدام به حسب مسلک آنان صحیح و برهانی است، لیکن خود علم، حجاب غلیظی است که تا در سایه توفیقات الهی و تقوا و ریاضت و مناجات کنار نرود انوار جمال و جلال او در قلب سالک طلوع نکند البته این بیان نباید او را از طلب و بحث باز دارد، زیرا گاهی اتفاق می افتد که بذر علوم حق و شجره طیبه معرفت در قلب می روید و بارور می گردد. پس انسان در آغاز باید از ریاضتهای علمی و مکمل های آن دست نکشد و اگر علوم در این عالم هم انسان را به نتیجه کامل نرساند ناچار در عوالمی دیگر به ثمراتی دلپسند منتهی شود. 🌷🌱🌷🌱🌷 ناتوانی فکر در درک حقیقت روحانیت انبیا و اولیا بدان که معرفت روحانیت و مقام کمال حضرت محمد ﷺ به خصوص و پیامبران بزرگ و اولیای معصومین با قدم فکر به دست نمی آید، چون آن بزرگواران از مظاهر جلال و جمال الهی اند و در سیر معنوی و سفر الى الله به نهایت عروج رسیده اند. امام باقر علیه السلام درباره پیامبران و اوصیا میفرماید در آنان پنج روح است. 🍃🌸 روح القدس، روح ایمان روح حیات روح قوت و روح شهوت. با روح القدس، آنچه را از عرش تا خاک است شناخته اند. این چهار روح را آفت رسد، مگر روح القدس را که بازی و یاوه گری ندارد. 🌷🌱🌷🌱🌷 از امام صادق علیه السلام هم درباره آیه ای که درباره وحی به پیامبر توسط روح الهی است. نقل شده که فرمود روح آفریده ای از آفریده های خداست، بزرگ تر از جبرئیل و میکائیل این روح همراه پیامبر بود او را آگاه می ساخت و استوارش میداشت و پس از پیامبر، این روح همراه امامان است. 🌷🌱🌷🌱🌷 معلوم می شود که برای انبیا و اوصیا مقام شامخی از روحانیت است که آن را «روح القدس گویند و به آن بر همه ذرات کائنات احاطه علمی دارند و در آن روح غفلت و خواب و سهو و نسیان نیست بلکه از عالم غیب و جبروت است و آن روح مجرد کامل از جبرئیل و میکائیل هم بزرگتر است. 🌷🌱🌷🌱🌷 آری اولیایی که خداوند با دو دست قدرت جمال و جلال خود طینت آنان را سرشته و حقایق اسما و صفات را در خلونگاه غیب به آنان ،آموخته هرگز دست آمال اهل معرفت به دامن کبریای جلال و جمال آنان نمیرسد. نویسنده شمه ای از سریان مقام نبوت و ولایت را در ایام گذشته در رساله ای جداگانه به نام مصباح الهدایه به رشته تحریر در آورده است. یا علی مدد ادامه دارد 🍃🌸 https://eitaa.com/fatemiehbanovan313

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه 🍃🌸 حدیث سی و یکم عدم معرفت حقیقی خدا و رسول و ائمه علیهم السلام 🌷🌱🌷🌱🌷 تفویض امر به رسول خدا ﷺ در این حدیث به تفویض و واگذار شدن امر به رسول خداداد اشاره شده و روایات بسیار دیگری بر آن دلالت می کند. 🌷🌱🌷🌱🌷 یک معنای تفویض همان است که در بحث جبر و تفويض مذکور است. به این معنا که خداوند در امری از امور عالم خود را از تصرفات قیومی عزل کند و کار را به

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و یکم عدم معرفت حقیقی خدا و رسول و ائمه علیهم السلام همۀ کائنات مسخر فرمان و اراده پروردگار است و هیچ چیز به هیچ نحو در هیچ کاری اراده و قدرتی مستقل ندارد. اگر ولی کامل و نفس زكيه قوی مثل انبیا و اولیا قادر بر ایجاد و اعدام و احیا و اماته باشند، اما با قدرت بخشی خدا، این أن تفویض محال نیست و نباید آن را باطل شمرد. سپردن امر بندگان به آنکه مشیت او فانی در مشیت و اراده خداست و جز آنچه را خدا اراده کند، او اراده و حرکــت نمـ کند، این مانعی ندارد و حق است و حقیقتاً تفویض نیست. 🌷🌱🌷🌱🌷 مقامات ائمه للام اهل بیت عصمت و طهارت مقامات شامخ روحانی در سیر معنوی الی الله دارند کــه ادراک آن از طاقت بشر خارج و برتر از عقل خردمندان و شهود اصحاب عرفان است. از احادیث بر می آید که اهل بیت در مقام روحانیت با رسول اکرم صلى الله عليه وسلم شرکت دارند و انوار آنان قبل از خلقت ،عوالم آفریده شده بود و به تسبیح و تحمید خداوند مشغول بودند. در حدیث محمد بن سنان از امام محمد تقی ال آمده است که: خداوند ند در یگانگی خود بی همتاست. 🌷🌱🌷🌱🌷 در آغاز، محمد و علی و فاطمه را آفرید سپس همه چیزهای دیگر را و ایشان را بر آفریدگان خود گواه گرفت و اطاعت آنان را بر ایشان مقرر ساخت و کارهای آفریدگان را به آنها واگذاشت. پس آنان هرچه را خواهند حرام سازند و هرچه را خواهند حلال کنند و هرگز نخواهند جز آنچه را خدا بخواهد. 🌷🌱🌷🌱🌷 سپس نابود گردد و هر که با آن همراه باشد به حق رسیده است. فرمود این است آیینی که هر که از آن جلو افتد از دین بیرون رفته و هر که عقب بماند در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام خطاب به مفضل :است ای مفضل ما نزد پروردگار خود بودیم و نزد او کسی جز ما نبود که در سایه سبزفام او بودیم، تسبیح می گفتیم و تقدیس می کردیم و او را به یگانگی می ستودیم. جز ما نه فرشته بود و نه جانداری، تا آنکه خدا اراده کرد و فرشتگان و دیگر آفریدگان را آن گونه که خواست آفرید و سپس علم آن را به ما رسانید. 🍃🌸 احادیث در طینت ابدان و ارواح و قلوب آنان و اسم اعظمی که به آنان داده شده و علومی که از خزینه غیب به آنان مرحمت شده و سایر فضایل اهل بیت، بسیار است بالاتر از آن است که در وهم من و تو بیاید. در این حدیث که به شرح آن مشغوليـم بــه یکی از فضایل یعنی آیه «تطهير» اشاره شده است که روایات درباره آن است. 🌷🌱🌷🌱🌷 به حد تواتر حقیقت عصمت از در این حدیث شریف و احادیث دیگر: «رجس» به «شک» تفسیر شده، یا همه عیوب. نفی شک مستلزم نفی عیوب قلبی و قالبی، بلکه مستلزم عصم چون عصمت امری غیر اختیاری و حالتی نفسانی است و نوری باطنی است که از نور كامل يقين و اطمينان تام حاصل میشود. خطاها و گناهانی که از انسان سرمیزند، از كمبود یقین و ایمان است. درجات یقین و ایمان هم بسیار متفاوت است. یقین و ستم بگیرم، نخواهم کرد. اطمینان کامل انبیا آنان را از گناهان حفظ می.کند. یقین علی بن ابى طالب القرد او را به آنجا رسانده که می فرماید: اگر همه عالم را به من دهند که دانه ای از دهان مورچه ای زوال شرک و شک و پاک ساختن آنان از پلیدیهای عالم طبیعت ظلمت های وابستگی به غیر خدا، آنان را خالص برای خود ساخته و از مقاماتی است که بیان نیاید یا علی مدد ادامه دارد https://eitaa.com/fatemiehbanovan313

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و دوم یقین(وحرص و رضا) 🍃🌸 يقين( و حرص و رضا) امام صادق علیه السلام فرمود: مِن صِحَّةِ يَقِينِ المَرءِ الْمُسْلِمِ أَنْ لا يُرضِيَ النّاسَ بِسَخَطِ الله، ولا يَلُومَهُمْ عَلَى مَا لَم يُؤْتِهِ الله؛ فإنّ الرِّزْقَ لا يَسوقُهُ حِرصُ حَريص، وَلا يَرُدُّهُ كراهية كاره؛ وَلَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ فَرّ مِنْ رِزْقِهِ كَمَا يَفِرُّ مِنَ الْمَوْتِ، لِأَدْرَكَهُ رِزْقُهُ كَمَا يُدْرِكُهُ المَوْتُ . ثُمَّ قال: إِنَّ اللَّهُ بِعَدْلِهِ وَقِسْطِهِ جَعَلَ الرَوْحَ وَالرّاحَةَ فِي اليَقِينَ والرّضا؛ وَجَعَلَ الهَمَّ والحُزْنَ فِي الشَكَ وَالسَخَطِ»؛ 🌷🌱🌷🌱🌷 از درستی یقین مرد مسلمان آن است که با خشم و سخط خدا مردم را راضی نکند حریص نمی آورد و کراهت کسی هم و آنان را بر آنچه خدا به آنها نداده ملامت نکند زیرا روزی را حرص و آز آن را برنمی گرداند و اگر یکی از شما از روزی خود فرار کند، آنگونه که از مرگ می گریزد روزی اش به او می رسد، چنانچه مرگ به او میرسد. سپس فرمود: خداوند با عدالت خود، راحتی و آسایش را در یقین و رضا قرار داد و اندوه و غم را در شک و خشم. 🌷🌱🌷🌱🌷 يقين، بالاترين مرتبه معرفت و عقیده انسان است اما این که یقین چیست؟ چه نشانه هایی دارد؟ یقین به رزاق بودن الهی به چه معنی است؟ راه شناخت یقین صحیح چیست؟ چگونه یقین و رضا به انسان، حالت آرامش میبخشد و چگونه شک و شرک، ایجاد تزلزل و نگرانی که در این ،درس بیان شده است. می‌کند مباحثی است که در این درس بیان شده است. 🌷🌱🌷🌱🌷 «سخط» برخلاف رضا است ،یعنی خشمگین بودن و نارضایتی «قسط» به معنای عدل است و در اینجا عطف تفسیری است. 🍃🌸 روح و راحت یک معنا دارد یعنی استراحت یا آنکه روح، راحتِ دل است و راحت استراحت جسم هم و حزن هم یک معنا دارد به گفته مجلسی شاید «هم اضطراب نفس در وقت تحصیل باشد و «حزن» جزع و اندوه پس از فوت آنچه به دست آورده است. 🌷🌱🌷🌱🌷 این که فرموده لا يَلُومُهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِهِ الله»، دو احتمال دارد یا آنکه مراد آن است که اگر مردم چیزی به او اعطا نکنند آنان را ملامت و مذمت نمیکند، چون شاید خدا روزی او نکرده است و تقدیر الهی نبوده پس نباید احدی را ملامت کند یا مقصود آن است که آنان را بر آنچه خدا به آنان عطا نکرده ملامت ،نکند چون عطیه خدا به مردم متفاوت است و جای ملامت نیست مثل روایتی که میگوید اگر مردم بدانند خداوند مردم را چگونه خلق کرده است، هیچ کس کسی را ملامت نمی کند. 🌷🌱🌷🌱🌷 این احتمال دوم مناسب تر به نظر میرسد خصوصاً با ملاحظۀ علتی که ذکر شده است، زیرا ملامت بــر مردم در فقر و تنگی معیشت، وقتی است که رزق در اختیار آنان باشد و کوشش اسباب توسعه گردد. ولی اهل یقین میدانند که تلاش و حرص نیست که رزق را سوق دهد پس دیگران را ملامت نکنند. 🍃🌸 یا علی مدد ادامه دارد https://eitaa.com/fatemiehbanovan313

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و دوم یقین (و حرص و رضا ) 🍃🌸 مقسوم بودن ،رزق مطلوب بودن تلاش باید دانست بین روایاتی که میرساند ،رزق مقسوم و مقدر است و آیات قرآن هم همین را میرساند و روایاتی که امر به تحصیل معاش و طلب رزق می کند، منافاتی نیست. در احادیث فراوانی تشویق به کسب و تجارت و نکوهش از سستی و بیکاری شده است. 🌷🌱🌷🌱🌷 امام صادق علیه السلام از علی بن عبدالعزیز پرسید: عمر بن مسلم چه کرد؟ گفت: فدایت شوم، تجارت را رها کرده و به عبادت روی آورده است فرمود وای بر او آیا نمیداند کسی که ترک طلب کند دعایش مستجاب نمی شود؟ وقتی آیه وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا * وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ، نازل شد، گروهی از اصحاب رســول خـــدا درها را به روی خود بستند و مشغول عبادت شدند و :گفتند امر ما کفایت شد. 🍃🌸 این خبر به پیامبر ،رسید حضرت آنان را خواست و :پرسید شما را چه چیزی به این کار واداشت؟ گفتند یا رسول الله روزی ما را خداوند متکفل ،شد ما هم به عبادت روی آوردیم. فرمود کسی که چنین کند دعایش مستجاب نیست، در پــی روزی بروید. 🌷🌱🌷🌱🌷 وجه عدم منافات این است که پس از طلب روزی ، باز هم رزق و همه امور در تحت قدرت خداست نه آنکه طلب ما در تأمین روزی مستقل باشد. طلب معاش از وظایف بندگان است و ترتیب امور و جمع اسباب ظاهری و غیر ظاهری خارج از اختیار بندگان و وابسته به تقدیر الهی است انسان دارای یقین، در عین حال که از طلب باز نمی ایستد و وظایف مقرر عقلی و شرعی را انجام میدهد باز همه چیز را از ذات مقدس حق میداند و هیچ موجودی را مؤثر در وجود و کمالات وجود نمی داند پس این حدیث شریف که میگوید صاحب یقین صحیح بر عدم توسعه ارزاق مردم ملامت نمی کند یعنی اگر آنان به مقدار معمول طلب کردند جای ملامت نیست. 🍃🌸 یا علی مدد ادامه دارد https://eitaa.com/fatemiehbanovan313

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و دوم یقین( و حرص و رضا ) 🍃🌸 علامت صحت یقین در این حدیث دو چیز را علامت صحت و سلامت یقین قرار داده است، یکی آنکه غضب خدا را به رضای مردم نفروشد دیگر آن که مردم را به سبب آنچه خدا به آنان آنکه نداده ملامت نکند این دو از ثمرات کمال یقین است. انسان طالب رضا و خشنودی مردم و جلب نظر و قلوب آنان است، چون آنان را در اموری که مورد طمع اوست مؤثر میداند. مثلاً کسی که پول پرست و مال دوست است، پیش ثروتمندان خضوع و تملق ی.کند ریاست طلب، از مریدان تعلق میگوید تا دل آنان را به دست آورد. زیردستان از رؤسا و رؤسا از زیردستان فرومایه تملق می گویند مگر آنکه طالب رضای حق باشند و در مرئوسیت هم حق جو و حق خواه باشند. 🌷🌱🌷🌱🌷 مردم در دنیا دو دسته اند یا آنکه در اثر یقین همۀ اسباب ظاهری و مؤثرات صوری را مسخر اراده ازلی خدا میدانند و از غیر خدا چیزی را نمی بینند و نمی خواهند و در دنیا و آخرت، تنها او را مالک و مؤثر میشناسند و یقین آنـان بـه هـیچ شک و ریبی آمیخته نیست چنین اشخاص درهایی از معارف به رویشان باز میشود و قلبشان قلب الهی می گردد و تنها رضای حق را طالبند و زبان حالشان چنین است که الهی اگر تو عطا کنی کیست که بتواند جلوی آن را بگیرد و اگر تو از ما چیزی را منع کنی، کیست که بتواند عطا کند. 🌷🌱🌷🌱🌷 چشم نیازشان را به حق میگشایند و رضای همه موجودات را به سخط حق تعالی نمیفروشند و در عین حال که برای کسی جز خدا چیزی قائل نیستند، به همه به نظر رحمت و عظمت مینگرند و کسی را به امری ملامت نمی کنند مگر برای صلاح حال و تربیت او مثل انبیای الهی علیهم السلام. این از ثمرات شجره طیبه یقین و ایمان و معرفت آنان به حدود الهی است. 🌷🌱🌷🌱🌷 گروه دیگر کسانی اند که از حق بی خبرند یا اگر خبری دارند، ناقص است و ایمانشان ناتمام چون نظر به اسباب ظاهری آنان را از مسبب الاسباب غافل می کند، رضای مخلوق را می طلبند و کارشان به جایی میرسد که رضایت مخلوقی ضعیف جلب را می کنند و اسباب غضب خدا را فراهم میسازند با اهل معصیت همراه میشوند امر به معروف و نهی از منکر را ترک میکنند فتوای به باطل میدهند ، یا تصدیق و تکذیب بی مورد میکنند یا غیبت کرده، تهمت میزنند ، تا نظر اهل دنیا و صاحبان منصب را جلب کنند. همۀ اینها از ضعف ایمان است و انسان را به مهلکه های بسیار دچار می.کند چنین کسی به بندگان خدا بدبین میشود و دشمنی می کند و در امور آنان را ملامت مینماید. 🍃🌸 یا علی مدد ادامه دارد https://eitaa.com/fatemiehbanovan313

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و دوم یقین و (حرص و رضا 🍃🌸 حرام و رزق مقسوم مرحوم مجلسی در مرآة العقول در ذیل این حدیث بحثی آورده که آیا رزق مقسوم از طرف خدا، شامل حرام هم میشود یا آنکه مختص به حلال است؟ در ایــن مـورد، اشاعره و معتزله اختلاف دارند و هر کدام به آیات و روایاتی تمسک جسته اند. ورود به این بحث از حوصله این نوشته بیرون است ولی به هر حال نباید عقیده به مقسوم بودن رزق در حلال و حرام، مستلزم جبر گردد. ما به حسب اصول ثابت، حلال و حرام را مقسوم از طرف حق میدانیم چنانچه معاصی را هم به تقدیر و قضای الهی میدانیم، ولی مستلزم جبر و فساد هم نیست در این اوراق زمینه اقامه برهان نیست به همین اشاره قناعت میکنیم بحث دیگری که مرحوم مجلسی در ذیل این حدیث آورده، این است که آیا رزق بندگان مطلقا بر خدا واجب است یا در صورت کسب و تلاش واجب است؟ در این مورد هم بحث نمیکنیم قبلاً اشاره کردیم که تقسیم ارزاق بـه حـسـب قـضـای الهی منافات با سعی و کوشش در طلب ندارد. 🌷🌱🌷🌱🌷 روح و راحت در یقین و رضا خداوند، روح و راحت را در یقین و رضا، و حزن و هم را در شک و سخط قرار داده عدل استو این به مقتضای قسط و عدل است . این راحتی و هم و حزن که در حدیث آمده، به مناسبت آن که در ذیل تقسیم ارزاق ذکر شده راجع به امور دنیوی و کسب معاش است. انسان دارای یقین به حق و تقدیرات او که همه بر اساس مصالح است، همه امور برای او آسان و همه مصیبتها برایش سهل میگردد و تلاش او برای کسب معیشت با طلب دنیاطلبان اهل شک و شرک فرق دارد آنان به اسباب ظاهری توجه و اعتماد دارند و پیوسته در تزلزل و اضطرابند، اگر صدمه ای به آنان برسد به نظرشان خیلی ناگوار می آید، چون آن را آمیخته به مصالح غیبی نمیدانند. 🌷🌱🌷🌱🌷 کسی که تحصیل دنیا را سعادت خود میداند در این راه خود را به رنج می افکند راحت و خوشی از او بریده میشود میبینیم که اهل دنیا دائم در رنجند و راحتی قلب و جسم ندارند و اگر دنیا از دستشان برود به اندوه بی پایان مبتلا می شوند و اگر برمصیبتی آنان وارد شود بی تاب میگردند و این برای آن است که در قضای الهی و عدل پروردگار، شک و تزلزل دارند. 🍃🌸 یا علی مدد ادامه دارد https://eitaa.com/fatemiehbanovan313

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و سوم ولایت و اعمال

#قرار_شنبه_چهل_حدیث_امام_خمینی_رحمت_الله_علیه حدیث سی و سوم ولایت و اعمالبه شیعیان ما برسان که در قیامت حسرت کسی بیشتر است که عدلی را وصف کند، با آن مخالفت کند و به سوی غیر آن سپس روی آورد. و به شیعیان ما برسان که اگر به آنچه مأمورند عمل کنند، فقط آنان در روز قیامت اهل نجاتند. 🌷🌱🌷🌱🌷 نیز از امام باقر است که: لا تَذْهَبْ بِكُمُ المَذَاهِبُ، فَوَاللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلا مَن أطاع الله؛ رأیهای باطل را متابعت نکنید که بگویید ما شیعه ایم و انتساب به اهل بیت اسباب نجات ماست)، بــه خدا قسم شیعۀ ما نیست مگر آنکه اطاعت خدا کند. در حدیث دیگری از آن حضرت است: ای جابر! آیا کسی را که مدعی تشیع است، کفایت میکند که بگوید ما خاندان اهل بیت را دوست میدارد؟ به خدا قسم! دوست ما آن که از خدا پروا کند و مطیع او باشد. 🌷🌱🌷🌱🌷 از خدا بترسید و برای آنچه نزد کسی نیست جز خداست (ثواب) عمل کنید خداوند با کسی خویشاوندی ندارد محبوب ترین بندگان نزد خدا و گرامی ترین آنان کسی است که با تقواتر و مطیع تر باشد. ای جابر! جز با اطاعت خدا نمیتوان به قرب خدا رسید با ما آزادی از آتش نیست و کسی هم حجت بر خدا ندارد سپس فرمود «مَنْ كَانَ اللهُ مُطيعاً فَهُو لَنَا وَلِي، وَمَنْ كَانَ اللَّهُ عَاصِياً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَمَا تُنالُ وِلايَتُنَا إِلَّا بِالعَمَلِ وَالوَرَعِ»؛ " هر كس مطیع خدا باشد دوست ماست و هرکه عصیان خدا کند دشمن ،ماست و به ولایت ما جز با عمل و پرهیزگاری نمی توان رسید. نیز حضرت باقر نقل میفرماید که رسول خدا بر کوه صفا ایستاد و فرمود: ای اولاد هاشم ای اولاد عبدالمطلب! من رسول خدا به سوی شمایم و به شما مهربانم. عمل من برای خود من است عمل شما هم برای خودتان نگویید که محمد از ماست. 🌷🌱🌷🌱🌷 وارد شویم که او وارد می.شود نه ای بنی عبدالمطلب دوستان من از شما و غیر شما تنها پرهیزگارانند آگاه باشید روز قیامت اگر شما با کوله بار دنیا نزد خدا بیایید و دیگران آخرت را بر دوش خود کشیده باشند، من شما را نخواهم شناخت در حکایت معروف طاووس یمانی است که صدای ناله و زاری شنید تا آنکه صاحب آن ناله خاموش شد گویا غش کرده باشد، چون به بالین او آمد، دید امام تر سجاد است سر او را بر دامن گرفت و :گفت تو فرزند رسول خدایی جگرگوشه فاطمه زهرایی بهشت از آن شماست. حضرت فرمود خداوند بهشت را برای کسی آفرید که او را عبادت و اطاعت ،کند اگر چه غلام حبشی باشد. آتش را هم برای کسی آفرید که او را نافرمانی ،کند گرچه از اولاد ،قریش، یا سید قریش باشد. افزون بر اینها آیات شریفه ای همچون كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ)، (فَمَنْ يَعْمَلُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ * وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرَا يَرَه ولَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ) ست که میرساند هر کسی در گرو عملهای خویش است و تأویل آنها هم خلاف ضرورت است. يا علی مدد ادامه دارد 🍃🌸