#یهود_و_رسانه #قسمت_دوم اهمیت کلیدواژه «دروغ» در«جنگ نرم» «شبکه نفوذ» ایجاد تصویری «دروغ‌گو» از «ایران» و «ایرانی» ایفای نقش مؤثر «رسانه» برای «اقناع افکار عمومی» و پذیرش «دروغ‌گو» بودنِ یک «تفکّر» و یا «حاکمیّت»، یکی از استراتژی‌های اصلی و سیاست‌های عملیاتی اتخاذ شده در طول دوران «جنگ سرد» بود. این اقدام رسانه‌ای، در طول دهه‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۹۰ میلادی با شدت جریان داشت و رفتار رسانه‌ای دو «بلوک شرق» و «بلوک غرب» را متأثر از خویش نمود و کشمکش‌های بسیاری را در فضای رسانه‌ای حاکم بر «جهان دوقطبی» به‌همراه داشت. پس اگرچه «دروغ‌گویی» همواره به‌عنوان یکی از «لوازم حکومت» در تفکّر «بشرمحور» و از پُرکاربردترین ابزارهای «علوم سیاسی» چه در در قالب «نظام لیبرالیسم» و چه در قالب «نظام سوسیالیسم» مورد توجه و استفاده بود؛ اما «تمرکز رسانه‌ای غرب» بر برجسته‌سازی این امر در «بلوک شرق» سبب شد تا این حکومت‌ها «مشروعیت اجتماعی» خود را از دست داده و با چالش «عدم مقبولیّت» در جوامع داخلی خود مواجه شوند. تمرکز ویژه‌ی «بلوک غرب» بر آرایش عرصه‌ی تقابل خود مبتنی بر ملزومات «جنگ نرم» موجب ایجاد برتری و استفاده‌ی هوشمندانه‌تر از «رسانه» گشت. اتفاقی که به‌خاطر تولید محتواهای رسانه‌ای گوناگون، باعث «اقناع افکار عمومی» به «دروغ‌گو» بودنِ «حاکمیت» در «بلوک شرق» گردید و شرایط عدم اعتماد میان «توده» و «حاکمیت» را پدید آورد و در نهایت منجر به اضمحلال «بلوک شرق» و فروپاشی «اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی» در ۴ دی ۱۳۷۰ هجری شمسی شد. بررسی منابع و مطالعه بیشتر 👈اندیشکده مطالعات یهود ┄┅┅┅┅┄❅💠❅┄┅┅┅┅┄ @fatemiishoo🌱