شیعه در سوریه ره‌بر ندارد. سال‌ها دستاربندهایی را باد کرده‌ییم که هنرشان مهار شیعه‌های مکتبی سوریه زیر یوغ سکولارهای بعث بوده است. و اکنون که حزب بعث فرو پاشیده، آن‌ها هم گم و گور شده‌اند. جالب اما آن دانایان کلند که هنوز پی سوار کردن این آخوندهای درباری بر شانه‌ی شیعیان شامند...

آن برادر بیروت‌نشین جایی نوشته بود: هم‌آن طور که سنی‌های فلسطینی‌، غزه را خالی نکردند و مقاومت کردند، شیعه‌های سوریه هم نباید شام را خالی کند. آن برادر بیروت‌نشین‌ یادش نبود که مقاومت شیعه در اکنون سوریه نه سلاح دارد و نه سازمان‌ دارد و نه سرپل، و ریز به ریز شناسایی شده است..‌.

‏آدمی که با مشیت الاهی بسازد داستان‌نویس و سینماگر و تیاتردرآور نمی‌شود...

ما محکوم به مستندیم...

زعامت شیعه با فقاهت جواهری می‌شود و نه پالت دلار...

پارسال تازه از خط مقدم خیام برگشته بودم و توضیح سرراستی برای سفیر نداشتم. پرسیده بود: توی نظریه‌پرداز وسط عملیات جنگ این جا چه می‌کنی؟ دی‌روز تازه از خیام برگشته بودم و روی دیوارهای ویران شهر جمله‌یی از شهید حاج عبد یافتم که تمام پاسخ بود: الله في الساحة...

سید محمد رضا را در نبطیه یافتم که در گم‌نامی به بازسازی روستایی سرگرم بود. صبح که به خیام می‌رفتیم فهمیدم مربی نخستین دوره‌ی ضدزره حرکت حزب‌الله در ایران بوده است. صبح در خیام این با من بود که شاید اگر سید و سیدها نبود، شهر ۶۶ روز برابر سنگین‌ترین تک‌های زرهی ارتش صهیونی مقاومت نمی‌کرد...

از صبح پایان آتش‌بس، آزادسازی روستاهای مرزی جنوب لبنان با امواج انسانی شروع شده است؛ هر چند ارتش کیان موقت اسرائیل از شلیک از زمین و آس‌مان به این مردم بی‌سلاح ابائی ندارد و شهدای این عملیات آزادسازی مردمی دورقمی شده است...

حتا اگر قرار باشد آواره‌های شیعه‌ی سوریه‌یی در لبنان به خانه‌شان برگردند و جان‌شان را بر سر این کار بگزارند، این حرف را یک زعیم شرعی باید بزند؛ و من از بیروت تا بعل‌بک تا هرمل در میان گوینده‌های این تکیه‌ی کلام، باید برگردند، کسی را نمی‌بینم که فقاهت ولایت و زعامت را با خود داشته باشد...

بیروت تا هرمل کسانی از طهران آمده‌اند که خود را آدم آقا می‌خوانند و پی تدبیر آواره‌های سوری و جهادگرهای ایرانی و رزمنده‌های لبنانیند و نو به نو راه‌برد رو می‌کنند. ایرانی‌ها و لبنانی‌ها و سوری‌ها اما آموخته شده‌اند؛ می‌پرسند: این تدبیر حضرت ره‌بر است یا دفتر ره‌بر؟ یا چه...

آزادی عیتا الشعب؛ به روایت محمد مهدی فاطمی صدر. ۱۰ به‌من ۱۴۰۳؛ جنوب لبنان؛ مرز فلسطین اشغالی...

رزمنده‌های حرکت حزب‌الله لبنان از حضور ایرانی‌ها روی خط مقدم نگرانی می‌کنند. می‌گویند: می‌ترسیم اسیر بشوید. می‌دانم که نگران پاسخ ایراننند. می‌گویم: اسرائیل خاک ایران را زد و آن‌ها پاسخی ندادند و ما هم اگر اسیر بشویم باکی از پاسخ ندادن آن‌ها نیست...