سکولارهای درنده‌ی ایرانی برای بودجه‌ی حوزه‌ی شرعی در حکومت شرعی چنگ و دندان نشان می‌دهند، گویا تکلیف جمهوری اسلامی تنها بودجه‌ریزی برای دانش‌گاه‌ شنیعی است که با فحشاء شروع می‌شود و به اپلای ختم می‌شود...

این که سکولارهای نهان‌روش ایرانی با بودجه‌ی دانش‌کده‌های عرفی الاهیات مشکلی ندارند و برای بودجه‌ی مدرسه‌های شرعی شیعی پستان به تنور می‌چسبانند، معنای ساده‌اش آن است مشکل‌شان بیرون آمدن مکتب اسلام از پستو است...

جامعة المصطفی اسمش رویش است: جامعة، که معناش دانش‌گاه است؛ به سختی می‌توان جامعة المصطفی را سویه‌یی از حوزه‌های شرعیه خطاب کرد. با این همه دانش‌گاه المصطفی در قم و شعبه‌هاش در جهان موفق‌ترین تلاش برای بالا آوردن آکادمی بومی ایرانی بوده است؛ خلاف دانش‌‌کده‌های بی‌هویت الاهیات...

دانش‌گاه شنیع شریف نمونه‌ی آشنای گره‌های چرخه‌ی مهاجرت عرفی به خرج ایران اسلامی و به نفع طاغوت‌های اروپا و امریکا است. جامعة المصطفی نمونه‌ی دیریابی است که مهاجرت عرفی را به هجرت شرعی به مقصد ام‌القری ایران سر و ته کرده است؛ و هم‌این کافی است تا مورد حقد مهاجران سکولار باشد...

ایده‌ی این حجة‌الإسلام‌های جدیدالإسلام تازه نیست. می‌گویند: جای شریعت مبنای حکم‌رانی را اکثریت بگزارید؛ هم‌آن به رأی نهادن وحی. می‌شود برگزاری همه‌پرسی حجاب در ایران تا برسیم به همه‌پرسی لواط در اروپا. دستاربندهای پروتستان در حال سوزن‌بانی فسق جمعی به کفر اجتماعی استند...

دست‌گاه اکنون تقنین ما التقاطی است؛ ایجاب حکم‌رانی را به استحسان عرفی سپرده است و تنها در سلب به سراغ اجتهاد شرعی می‌رود. آن چه شورای نگه‌بان به آن مشغول است تفقه تنزیهی است.‌..

دولت چهاردهم پاس‌دار مذهب رسمی کشور نیست؛ اگر دش‌من مذهب رسمی کشور نباشد...

دولت اصلاحات تا دولت الغارات نمونه‌های دور و نزدیکی از آن است که حکم‌رانی طاغوت در عهد حکومت اسلامی محال نیست. این، یعنی حلقه‌های میانی امت لحظه‌یی نباید از احتجاج شرعی با حلقه‌ی حاکمیت ملی کوتاه بیایند...

ترجمه‌ی لیلة‌الرغائب به شب آرزوها هم تلاش برای عرفی و صورتی و زمینی کردن آن است، و اگر نه آرزو/أمل طویل در ادبیات دینی ممدوح نیست و ما مأمور به رجائیم تا برسیم به رغبت حضرت حق. ترویج شب جمعه‌ی نخست ماه رجب به عنوان شب آرزوها، کنشی در بسط معنویت‌ منهای شریعت و طریقت سر و ته است...

فقه معاصر این روزها نام مستعار فقه مدرن است. فقه مدرن تنها در صورت سنت فقه است و در صیرورت بدعت حقوق است. فقه معاصر نام مستعار عرفی‌سازی فقاهت شرعی است...

خروجی غائله‌ی ژینا، بسط روسپی‌پوشی بوده است...

آخوند عرفی اهل وحی نیست، اهل رأی است؛ ابائی ندارد که شریعت محمدی را به همه‌پرسی بگزارد. نان دین را به نرخ روز می‌خورد...