راحتی کار اسلام‌گرایان سنی این بوده است که با طاغوت پیش از اقامه‌ی حکومت می‌جنگند؛ سختی کار اسلام‌گرایان شیعی آن است که با طاغوت پس از اقامه‌ی حکومت می‌جنگند؛ جنگ با رگه‌های جاهلیت درون جمهوری...

دفعه‌ی بعد که خواستید پیرمردهای ریش سپید کرده پای رساله‌های فقهی در کنج حجره‌ها را ناآشنا به زمانه و رسانه تلقی کنید، مذهبی‌های صورتی را به خاطر بیاورید که با یک خروار ادعای سواد رسانه هیزم‌کش دگوری‌های لجنی در غائله‌ی ورود زن‌های سلیطه به ورزش‌گاه مردهای نیم‌شل‌وارپوش شدند...

قدس برای صاحبان ایده‌ی مقاومت به شرط مرز کمابیش قبله‌ی نخست نیست؛ اگر بود از نقض مناسک شرعی اهل قبله درون مرزهای ایران اسلامی هم به درد می‌آمدند...

سه دهه روند غیر نظامی کردن نیروهای بسیج در پس‌آی جنگ هشت ساله کار را به جایی رسانده است که نه تنها آن‌ها را از سلاح سخت خلع کرده‌ییم که دست‌شان را از سلاح در جنگ نرم هم خالی کرده‌ییم...

انتظارم از مطلق نیروهای عرب‌زبان نهضت آن بود که فارسی بدانند، و این را همیشه به زبان می‌آوردم؛ با تکیه‌ی کلامی که گاه من می‌گفتم و گاه آن‌ها خود به زبان می‌آوردند: العربیة هي لغة الأمه، و‌ الفارسیة هي لغة الثورة...

علم، عالم، معلوم را می‌شناسیم. از عالم آل محمد، امام جعفر صادق، آموختیم که این مثلث بی معلم فطیر است...

امت احمد کف جبهه‌ی نهضت هم‌آن طور که به تشیع لندنی احتیاجی ندارد به انقلاب لندنی هم احتیاجی ندارد؛ حال چه آن یکی عمامه‌ی نجفی بپیچد و چه این یکی موهایش را فرفری کند...

در محیط ویراستی اگر حساب کاربری دارید، حساب رسمی محمد مهدی فاطمی صدر را در این نشانی می‌توانید دنبال کنید: https://virasty.com/fatemisadr_ir

ترجمه‌ی بسنده به کار فرهنگی در جنگ نرم درون ایران، در جنگ سخت خارج ایران چه بوده است؟ صبر راه‌بردی...

هر که می‌خواهد موضع ما نسبت به فتوحات پساپیام‌بر را بداند دعای مرزداران امام سجاد را بخواند...

ساده‌ترین دلیل شکسته‌نویسی آن است که خواندن متن‌ها برای نوآموزانی که زبان مادری‌شان پارسی نیست را آسان کند: یمنی‌ها، عراقی‌ها، شامی‌ها...

ما ایران‌شهری نیستیم که از مسلمان شدن‌مان به دست اسلام‌شهری‌ها شرمنده باشیم...

در جایی چون تاجیکستان حتا ابراز تشیع هم نمی‌توان کرد. ایده‌ی ما هم‌این بود که شیعه‌های انقلابی در آن جا برای دست دادن به هم متن‌های پارسی را با هم‌این دبیره‌ی نهضت بنویسند...

این همه چریدی کو دنبه‌ات؟ شیخ بیانش بی‌پرده بود. این جمله‌اش آن زمان‌ها که کسی در باره‌ی فعالیت‌های هورقلیایی فرهنگیش آس‌مان‌ریس‌مان می‌کند اما روی زمین سنگ روی سنگ ننهاده است در ذهنم پژواک می‌شود...

اگر کار فرهنگی‌تان جواب نمی‌دهد شاید دلیلش آن است که به بهانه‌ی کار فرهنگی هیچ کاری نمی‌کنید...

شورای نگه‌بان تجسد مشروعه‌ی مشروطه است...

اسلام لنگ کسی نمی‌ماند...

تفقه نشسته در تنزیه تمدن نمی‌سازد...

دبیره‌ی پارسی تهی از تنوین عربی است. تلاش دبیره‌ی نهضت آن است که از کلمه‌های حاوی تنوین استفاده نکند...

فرهنگ‌سازی این سال‌ها نام مستعار روند رهاسازی، عادی‌سازی، عرفی‌سازی بوده است...

الآن را اگر به صورت توفیقی وحیانی آن بنویسیم امکان استفاده‌ی آن در نگارش سره‌ی پارسی وجود دارد هر چند حاوی ال است؛ الآن، ال+آن...

وام گرفتن مفرد از عربی یا هر زبان دیگر برای غنای پارسی لازم است. تلاش دبیره‌ی نهضت آن است که از مرکب‌های عربی استفاده نکند چه رسد به جمله‌های عربی: بشخصه، ماجرا، مایحتاج، کماکان...

دبیره‌ی پارسی تهی از تنوین عربی است. تلاش دبیره‌ی نهضت آن است که از کلمه‌های حاوی تنوین استفاده نکند...

کمیته‌ی انضباطی فدراسیون فوت‌بال اگر ول و یله نبود یک هیأت شرعی در جایی خودش را تفسیق و حتا تکفیر می‌کرد، نه این که با کاربست حرام صریح شرعی این ورزش‌کار و آن تماشاگر را تأدیب کند...

تصمیم نظام اسم نظام قدرت است آن هن‌گام که با استحسان پی دور زدن اجتهاد و نظام شریعت است...