رسانه‌ی ملی اگر به هوس اف‌زایش مشارکت بر آن است که این انتخابات را نیز به پویش ضد شریعت محمدی و حجاب شرعی مبدل کند، ما نیز پویش تفسیق و تکفیر ریز تا درشت سازمان جام‌جم شروع کنیم...

فرهنگ این روزها یک کلیدواژه‌ی شرعی نیست؛ درست مانند تروریسم یا دموکراسی یا آکادمی. هم‌این است که پیش از رسیدن به هر حکم، نهادن فرهنگ به عنوان حد وسط هر استدلال فقهی و استنباط شرعی بی‌راه است...

تا رسیدن به یک نام‌زد مجتهد مجاهد به نام‌زدهای مقلد مأذون، مشروط به تشرع رأی مشورتی باید داد...

این ستاد حکم‌رانی این نام‌زد اگر بر سیاق آن دوره از ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر باشد، برای عرفی‌سازی حکومت اسلامی بر ساخته شده است...

سازمان جام‌جم هر چند یک نهاد شرعی نیست اما درستش آن است که کسی را در رسانه‌ی ملی در مقام کارشناس شرعیات بنشاند که ظاهر متشرعین را داشته باشد...

از شبکه‌ی ضاله‌ی پویا شروع کنیم. شبکه‌ی ضدشرعی پویا دیسکوی شبانه‌روز خانه‌ی متشرعین شده است. در خانه‌‌مان به آن خفه‌باش بدهیم، تا برسیم به مدیران عرفی آن...

حجاب اگر یک امر فرهنگی است و اگر امنیتی نیست، چه طور در جنگ احزاب حجاب تا اکنون جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها و پویش پت‌یاره سه‌رقمی از ما شهید گرفته است؟ یا چه...

پنج دهه پس از بر پایی جمهوری اسلامی، متشرع‌ها هنوز شبکه‌ی زنده‌ی خودشان را ندارند و سازمان جام‌جم هم خیال شبکه دادن به مکتبی‌ها را ندارد. جدای بستر وب، دیر یا زود ناگزیریم شبکه‌های ماه‌واره‌یی مؤمنین اهل نهضت را بالا بیاوریم...

رفع فیلترینگ نام تجاری رباط نکردن در محیط رایان است؛ تجزیه‌طلبی از حکومت اسلامی و پذیرش سبیل کفار حربی...

در فقره‌ی شبکه‌‌های ماه‌واره‌یی درست مانند حمل سلاح، مؤمنین مکتبی دست‌شان را خالی کردند اما حریف با دست پر در محیط رایان و عیان ایران برابر آن‌ها صف کشیده است...

خط استحسان کاش آن قدر شجاعت داشته باشد که خروج خود از خط اجتهاد و وا دادن به طاغوت‌های ریز و درشت را با ارجاع به متنی شرعی چون منشور روحانیت توجیه نکند؛ صریح بگوید که پی عرفی‌سازی حکم‌رانی است و از اسلام‌طلبی به ابطال‌طلبی رسیده است...

ستاد [عرفی‌سازی] حکم‌رانی با هفت ذرع دستار...