اسلام را میتوان صورتی خواند. خوانش صورتی انتظار هم این است منتظر ظهور حضرت موعودیم تا بتوانیم میزبان المپیک کفار حربی بشویم...
نهجالبلاغه سر نیزه کردن هماین است که میبینیم: نورانی کردن جامعهی اسلامی با اقامهی سخت حجاب شرعی را سیاهی میخوانند...
آن کارگزار جمهوری اسلامی که اقامهی سخت شریعت محمدی را مداخله به نفع تاریکی میخواند نقشهی راه مشخصی دارد: بسط جنبش فواحش به دولت فواحش...
دولت چهاردهم دولت التقاط است؛ نؤمن ببعض و نکفر ببعض. دولت چرک صورتی...
نعل وارونه نزنید؛ هماین حجاب موجود محصول اقامهی نرم تا سخت حجاب شرعی در طول سه دههی گذشته بوده است؛ اگر نه جهش برهنه پوشی و هرزهگردی در سالهای پس از غائلهی ژینا و سیاست عدم مداخله حاکمیت در امر حجاب را همه به چشم دیدهییم...
دولت صفوی، طاغوتی بود که بناء به مصلحت امت تنفیذ ولی فقیه را با خود داشت. دولت التقاط، وضعیت صفوی در دل حکومت مصطفوی ولی فقیه است...
معطی شیئ باید واجد شیئ باشد. با حجاب شل نمیتوان حجاب شرعی را ترویج کرد...
شریعت الاهی، زنها را از شمشیر زدن در میدان جهاد سخت هم معاف کرده است، چه رسد به این که آنها را به میدان لگد پراندنهای موهوم گسیل کنیم...
برخورد سخت با مستکبر مقصر برای مطیع و ملتزم کردن او است و نه مؤمن شدنش. مؤمن و محجب شدن برنامهی کار نرم با مستضعف قاصر است...
جهاد سخت ما با مستکبرهای شاخ برای به جهنم فرستادنشان است؛ اگر نه مگر کسی را به زور میتوان به بههشت فرستاد؟ یا مؤمن و محجب کرد...