آن چه اصلاح‌طلبی خوانده می‌شود و آن چه اصول‌گرایی خوانده می‌شود در موالات با کفار حربی مرزی با هم ندارند؛ ابطال‌طلبی منفعت‌طلب...

تابعیت دادن در ملت از امت، تابع بیعت است...

ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی را اگر ندیده بودیم داستان ناقه و جمل یا داستان نماز جمعه خواندن در چهارشنبه سخت باورمان می‌شد...

ابطال‌طلب‌های نهان‌روش ایرانی هم باور به فقاهت‌مداری و ولایت‌مداری دارند: ولایت فقیه به شرط چاقو...

برای بیانیه‌‌ی مطالبه‌ی طلبه‌ها برای انجام رزمایش موشکی راستی‌آزمای برجام از نماینده‌های مجلس امضای حمایت جمع می‌کردیم. یکی‌شان رفت و برگشت و گفت: بابابزرگ مخالف است. کد می‌داد. ما به حجت شرعی‌مان عمل می‌کردیم. آخر تابستان رفقای موشکی گفتند: بابابزرگ گفته که هفته‌ی دفاع بزنید...

این سکولارهای نهان‌روش ایرانی که به هوای یک مشت رأی، نگران ولایت‌مداری ما شده‌اند نمی‌دانند که ما با ولی فقیه صبح به صبح سر درس و وقت به وقت بیرون آن احتجاج شرعی می‌کنیم، و تا ایشان خطاب فصل ندهد هر کس بر حرف فقهی خویش است؟ یا چه...

از این‌ها که فرق مرز اعتباری و وطن ایمانی را در یک متن پارسی نمی‌فهمند انتظار دارید تفاوت لیفت و ساسپند در یک متن انگلیسی را بفهمند؟ یا چه...

مناسک پیاده‌روی اربعین طی دو دهه در شریان جنوبی خود از خرم‌شهر تا بصره تا ناصریه تا نجف تا کربلاء شکاف ایرانی | عراقی را هم آورد. دو دهه اگر در شریان شمالی از کرمانشان تا خس‌روی تا خانقین تا بغ‌داد تا کربلاء اگر وقت بگزاریم شکاف شیعی | سنی را هم می‌توان کم و کم‌تر کرد...

پیاده‌روی اربعین از مسیر کاظمیة به کربلاء ساده‌ترین راه تعدیل آن‌ شیعه‌ها است که خود را برائتی می‌خوانند؛ هن‌گامی که ناگزیر با زائرهای پیاده‌ی سنی هم‌گام می‌شوند و زیر خیمه هم‌شانه‌ نماز می‌خوانند و از دست موکب‌دارهای سنی چای می‌گیرند و شب در مضیف خانه‌ی آن‌ها بیتوته می‌کنند...

وطن به تعریف امت‌گراها قدمتش به حضرت آدم و ابراهیم و موسا و محمد می‌رسد؛ هم‌این است که مکه و مدینه و کوفه و کربلاء وطن ما است. آدم مگر در وطن نمازش را شکسته می‌خواند؟ یا چه...

وطن را بیعت با امام معین می‌کند نه کوبیدن آهن سرد...

برای سنجش وطن‌خواهی میله‌گراها کافی است بدانیم مهاجرت از ایران و گرفتن تابعیت دیگر کشورها ردیف چندم اولویت آن‌ها است...