کمترین کارکرد جورابقرمزها به نفع طاغوتهای ریز و درشت هماین آوردن درگیری به درون خانهی مسلمین است...
اصولگرایی و اصلاحطلبی را اکنون میتوان یککاسه ابطالطلبی خطاب کرد؛ جناح حریف اسلامطلبی. این دوقطبی اسلامطلب|ابطالطلب همآن دوقطبی قدیمی مکتبی|سکولار است...
اصولگرایی اکنون همآن قدر گسسته از شریعت شده است که اصلاحطلبی گسستهی از آن بوده است. این یعنی اصولگرایی و اصلاحطلبی این روزها اگر با هم چالشی هم داشته باشند، بر سر قدرت است و نه شریعت...
سادهترین شاخص تمیز مذهبی سرخ از مذهبی صورتی هماین باور به اقامهی مراتب نرم تا سخت فریضهی امر به معروف و نهی از منکر است...
ملی تعریف کردن دشمن، ما را از دشمنان درون مرزها نابینا میکند. دشمنان امت که با ما یک ملتند...
وعدهی دولت چهاردهم برای رفع تبعیض با اقلیتهای مذهبی راستیآزمایی سادهیی دارد: گرفتن پروندهی اهل سنت ایران از وزارت اطلاعات و واسپردن آن به وزارت کشور و وزارت ارشاد و وزارت میراث...
امامان شیعه که جای خود دارند، این جا اما اگر یک سید روی فرش بنشیند ما میرویم روی موکت، روی موکت بنشیند ما میرویم روی موزاییک. آن روز در چابهار با آن مولوی حنفی بریلوی نشسته بودم، و از شدت محبتشان به اهل بیت پیامبر میگفت...
مذهبیهای صورتی با دگوریهای لجنی رفیق میشوند؛ وفاق مذهبهایی سرخ اما با آنها نشدنی است...
سکولارهای هار با اسم رمز وفاق در حال مکتبزدایی و مکتبیزدایی در ایرانند...
ما با هیچ کافری وفاق نداریم؛ میخواهد کافر فرنگی باشد یا کافر یانکی یا کافر پارسی...
هنگامی که یک دولت عرفیساز سر کار است خطر دومی که شریعتمدارها را تهدید میکند رشد بنیادگرایی است...
پیادهروی موسم چهلوهشتم روی مسیرهای منتها به مقصد مشهد مقدس تنها یک نمونه است که از چه هر آن چه طی این سالها در چهارچوب موسم اربعین تعریف کردهییم در چهارچوب بیاده برای در بر گرفتن دیگر موسمها و مسیرها و مقصدها بازتعریف باید کرد...
نقشهی راه آن چه وفاق خوانده میشود چه است؟ آن چه اصولگرا و آن چه اصلاحطلب خوانده میشوند بر سر قدرت با هم ببندند و شریعتمدارها و شریعت را از مدار کار خارج کنند و در حاشیه بگزارند...
اصولگرایی چه گونه سویهیی از اردوگاه ابطالطلبی شد؟ با طی همآن مسیری که اصلاحطلبها دههها پیش رفته بودند: خارج کردن شریعت از اصالت و کنش در چهارچوب اصالت قدرت...
اصولگرایی اکنون کمابیش سویهی شریعتگریز اردوگاه ابطالطلبی ایرانی است؛ روی هماین مسیر اگر ادامه بدهد به وقتش به شریعتستیزی سویهی اصلاحطلب هم خواهد رسید...
درستش آن است که بگوییم اصولگرایی و اصلاحطلبی مدتها است که در ابطالطلبی تمام شدهاند. آن چه اکنون پیش روی ما است، ابطالطلبی شرمنده و ابطالطلبی درنده است که دوشادوش هم برابر اسلامطلبها صف کشیدهاند...
نقاشی کشیدن از نبی وهن ایشان است، درست مانند تعزیه بازی کردن از وصی...
عصر آن بیستودوم بهمن، این تنها انقلاب سیاسی در بالاترین مراتب حاکمیت بود که به پیروزی رسید. این یعنی انقلاب تمدنی در تمام مراتب هنوز درون حکومت اسلامی به نهایت نرسیده است...