صریح‌ترین اندماج خط اجتهاد و خط استحسان را نه در دفتر ره‌بر یا سپاه پاس‌داران یا قوه‌ی قضاء که در شورای نگه‌بان می‌توان دید؛ آن جا که صف حقوق‌دان‌های عرفی در عرض فقهای شرعی نشسته است، و خوب، نتیجه تابع اخس مقدمات است...

حضرت حمزه سیدالشهدای امت بود تا نوبت شهادت به حضرت حسین رسید.‌ سید عباس سید شهدای مقاومت بود تا نوبت شهادت به سید حسن رسید؛ سید شهداء المقاومة...

نهضت زنده است، چون هنوز شهید می‌دهد...

گفتار قومی یا ملی در معرکه‌ی امی فتح قدس خارج خواندن است...

چاره‌ی ارتش هار اسرائیل نه جنگ منظم کلاسیک است و نه جنگ نامنظم آکادمیک. چاره‌‌ی این معرکه جنگ مکتبی است؛ نظم نهضت...

اسقاط اسرائیل که تنها هدف سلبی ما باشد، طبیعی است که امریکا را می‌توان از آماج جنگ‌مان کنار بنهیم و اقامه‌ی ایجابی اسلام اولویت بعدی‌مان بشود...

آکادمی مدرن نظامی فرمان‌ده مکتبی برای جهاد ابتدائی تربیت نمی‌کند...

شهادت سید حسن نصرالله در ضاحیه، شهادت سید حسین علم‌الهدی در هویزه را به خاطر آدم می‌آورد: دولت طاغوت، ارتش فشل، مردم مبهوت، و دش‌منی که ترک‌تازی می‌کند. ورق این جنگ و آن جنگ را اما رزمنده‌هایی بر گردانده‌اند که جای محاسبه‌ی آکادمیک با مجاهده‌‌ی مکتبی تاریخ را نوشته‌اند...

من اگر بودم روی دیوار ساخت‌مان شورای عالی امنیت ملی، خطبه‌ی ۲۷ نهج‌البلاغه را دور تا دور می‌نوشتم...

با ایده‌های دهه‌ی شست غرب خوزستان که در کویت و عراق روزآمد شده است نمی‌توان چهل سال بعد در جنوب لبنان با اسرائیل جنگید...

کار از مطالبه‌ی انتقام سخت رد شده است؛ مطالبه‌ی اکنون نبرد سخت برای صیانت از امت احمد برابر امت ابلیس است...

هم‌آن‌ها که با نقض حکم صریح حضرت ره‌بر زن‌های ناملتزم را به ورزش‌گاه مردهای نیم‌شل‌وارپوش راه دادند، با نقض حکم صریح حضرت ره‌بر جلوی شلیک موشک‌های انتقام به طرف اسرائیل را هم گرفته‌اند؛ تخم‌مرغ‌دزد شترمرغ‌دزد می‌شود...