هن‌گامی که دو سال تعلل رده‌های کشوری و لشکری در ورود به جنگ احزاب حجاب در پس‌آی غائله‌ی ژینا را دیده‌‌ییم حق داریم نگران شتاب ایشان در پاسخ حمله‌ی اسرائیل به خاک ایران نباشیم...

شهادت عصمت نمی‌آورد...

مرجفین رسانه‌‌ی دش‌مند به زبان پارسیند؛ مرجفین مجانی، مرجفین اجاره‌یی...

جنگ سخت بسی نرم‌تر از آن است که به نظامی‌ها واسپاری شود...

آن علوم نظامی که در آکادمی مدرن ایرانی آموخته می‌شود کمابیش هم‌آن قدر مکتبی است که علوم اجتماعی یا علوم ارتباطات دانش‌کده‌ی کناریش...

‏ما می‌گفتیم: عارضه‌ی پس از ۲۱ روز؛ جان‌سخت‌ها می‌گفتند: پس از ۴۱ روز؛ شبیه دریازده شدن است یا دره‌زده شدن؛ که عطش خشکی یا دشت را داری و کلافه‌یی. معرکه‌ی جنگ هم هم‌این است. به قول رزمنده‌های قدیمی صفر‌بیست‌ویکت که عود می‌کند عطش خانه و شهر در جانت می‌کشد و پی مسیری برای برگشتی...

به بدعت باید پاسخی در تراز نهضت دارد؛ پاسخ بدیع. پاسخ سنتی به بدعت، محاسبه‌ی خطای او را تصحیح نمی‌کند...

خط استحسان در ستاد کل نیروهای مسلح تا ستاد مشترک سپاه تا ستاد سازمان بسیج نمی‌تواند خط اجتهاد ولی امر مسلمین را امتداد بدهد؛ این، کار خط اجتهاد در آن‌ها است...

آن چه بینه‌ی ایران‌شهر خوانده می‌شود خود را رقیب توران‌شهر و بدوشهر و حتا پشتون‌شهر تعریف می‌کند؛ اگر نه کمابیش رفیق وفیق شهرفرنگ بوده است...

ملی‌گرایی ایرانی پایش را از میله‌های مرزی آن سوتر نمی‌نهد؛ اگر بنهد، خواه‌ناخواه مبدل به امپریالیسم پارسی می‌شود: امپراطوری‌سازی ایران‌شهری...

دوست و دش‌من ما را حکم شرع مشخص می‌کند نه میله‌ی مرز...

بستن شاه‌رگ کیان موقت اسرائیل خرجش یک پهپاد سرگردان است که حرکت مقاومت اسلامی در آذربای‌جان از ناکه‌جایی در بی‌آبان‌های عراق بلندش کند و بکوبدش به خط لوله‌ی باکو-جیحان؛ اگر در چندهزار روزمره و زمین‌گیر نشده باشیم...