آن اندک روزهای پس از آتش‌بس که پهپادهای اسرائیل بالای سر ضاحیه‌ی بیروت نبودند، روزمره شده بودیم؛ با برگشتن آن‌ها گویا ما هم به حال جنگ برگشته‌ییم‌. شیخ شوخی و جدی می‌گوید: آس‌مان بی پهپاد مانند کتاب بی حاشیه است، مانند ناخن بی لاک...

صدای بال‌گرد ارتش لبنان با صدای پهپاد ارتش اسرائیل در آس‌مان تاریک و سرد ضاحیه‌ی بیروت در هم پیچیده است؛ هم‌زیستی مسالمت‌آمیز. این وسط تنها جای صدای دوش‌پرتاب ضدهوایی حرکت حزب‌الله خالی است...

حوزه‌ی شیعی نهاد نهضت است هم‌آن طور که آکادمی مدرن نهاد بدعت است. وحدت نهاد نهضت با نهاد بدعت محال است، مگر در آن سنت که هر دو در آن تصرف می‌کنند؛ یا آدم‌هایی درون دانش‌گاه و بیرون از ولایت آن، که پی آماج شریعت و افق‌های فقاهتند...

نهضت جبهه‌یی است؛ جبهه‌ی مقاومت. محور مقاومت نیست که بتوان عقبه‌اش را از جبهه‌اش گسست...

در حاشیه‌ی تشییع شهیدانی که نو به نو تفحص می‌شوند، گوشه و کنار گل‌زار شهدای شهر، رزمنده‌هایی را می‌بینی که عمیق در آغوش هم گریه می‌کنند. ماه‌ها بی‌خبر از هم بوده‌اند و اکنون که از سنگرهای ناپیدای جنوب لیطانی بیرون آمده‌اند تازه آمار رفته‌‌ها و مانده‌ها در می‌آید...

کسی به کسی نمی‌گوید اما در ضاحیه‌ی بیروت کمابیش می‌دانیم سید حسن نصرالله در که جا به امانت دفن شده است، تا روز تشییع رسمی. این روزها اما هیچ گاه پای رفتن تا پشت آن در بسته را نداشته‌ام. شاید به این امید واهی که سید زنده باشد و در پایان آتش‌بس بازگردد...

محور مقاومت یک جاده برای رسیدن به اسرائیل و اسقاط آن بود؛ راه‌گذر سلبی طهران به بیروت. جبهه‌ی مقاومت اما یک پهنه‌ی ایجابی برای اقامه‌ی اسلام در سراسر عالم است...

مسأله‌ی محور مقاومت بقاء و قدرت بوده است. مسأله‌ی جبهه‌ی مقاومت قبر و قیامت است...

این کارگزاران سکولار نظام و سیاهی‌لشکر رسانه‌یی‌شان که تمام‌عیار به جنگ شریعت محمدی و حجاب شرعی آمده‌اند به شریعت‌مدارها می‌گویند: جنگ‌طلب...

نظام نظریه‌پرداز آکادمی‌های نظامی و دیگر آکادمی‌های پشت‌بان آن، کفایت تبیین شرعی پذیرش حکومت سکولار سوریه در آن چه محور مقاومت خوانده می‌شد را نداشت؛ هم‌این بود که درون و بیرون سوریه، حزب بعث ما را گرفتار چالش‌های کلامی کرده بود.‌‌..

تلاش برای تسلط بر جاده‌ها و تنگه‌ها و بی سیطره بر بینه‌ها می‌شود هم‌این تلقی‌های راه‌گذری از محور مقاومت که اکنون از کمر شکسته است؛ اگر نه جبهه‌ی مقاومت که در بند مرز نیست...

کلیسای سیده نجات در نبطیه یک سده قدمت دارد و در جنگ آسیب دیده است؛ اهالی هم به احترام شهدای شیعه‌ی جنگ با اسرائیل آذین و جشنی برای سال نوی میلادی را شر‌وع نکرده‌اند. شیخ پی این بود که کلیسا را برای‌شان بازسازی کنیم و‌ شب رأس‌السنة همه‌ی مذاهب با هم در آن سال نو را تحویل کنند...