خط تعطیلی شنبه، خط جاهلی جهود است‌...

این که بطله‌های سکولار از اولویت عرفی دست به تزاحم شرعی گرفته‌اند که شریعت محمدی را تعلیق کنند نشان می‌دهد که این بار جزوه‌ی لمعه‌شان را اندکی دقیق‌تر خوانده‌اند؛ هر چند هنوز درس‌ مندرس‌شان به این نرسیده است که حد وسط مردم امری بسیط نیست یا تنفیر و‌ حتا تقیه ناظر به حکم نیست...

قضیه‌ی قدس قضیه‌ی قبله است، نه قضیه‌ی قبیله تا بتوان هر فاسق و زندیقی را در قطار آن سوار کرد...

مشکل مذهبی خاکستری فسق است که شفقت در هدایت می‌طلبد؛ مشکل مذهبی صورتی کفر است که برائت و شدت می‌طلبد...

اکنون می‌توان ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی را به یک نام تازه هم خطاب کرد: اصحاب سبت...

فتقبل من أحدهما و لم یتقبل من الآخر. این یک بام و دو هوا نیست؛ إنما یتقبل الله من المتقین. برای فداکاری فاجر و‌ جاحد در جبهه‌ی حق و باطل قلب‌قلبی نشوید...

حزب بعث دژبان دیلاق ما در شام بوده است. مسأله‌دار بودن یک دژبان دلیل آن نیست که پادگان‌ امت را به دش‌من صهیونی و امت ایرانیش تسلیم کنیم...

ما با امت ابلیس هم‌می‌هن نیستیم حتا اگر هم‌زبان باشیم...

شریعت همه چیز ما است. ابطال‌طلب شریعت‌ستیز ایرانی بی‌همه‌چیز است...

ملت ایران مدت‌ها است دوپاره است: پاره‌یی امت احمد و آن پاره امت ابلیس‌...

قرآن را باز می‌کنم: خدا لطیف است به بنده‌هاش...

تندتند صلوات می‌فرستم؛ شبیه آن شب که ضاحیه‌ی بیروت را زد و به طرف آن ساخت‌مان حماس می‌رفتم و یا آن صبح که خبر خوردن سفارت در کفر سوسه‌ی دمشق آمد...

این مرجف‌های مجانی و اجاره‌یی کف شبکه‌های محیط رایان به ما یادآوری می‌کنند که ابلیس و امت ابلیس گاه به پارسی سلیس هم صحبت می‌کنند و حتا ملیت ایرانی دارند...

هم‌این طور که می‌بینیم آن چه ملت ایران یا مردم ایران خوانده می‌شود تنها یک اعتبار است که به ضرب میله‌های مرزی سر پا شده است. اگر نه امت احمد از اقصای عالم با زبان و بی زبان با ما هم‌درد است و امت ابلیس زیر پای ما و به زبان ما نمک روی زخم ما می‌زند...

امت ابلیس هم ممکن است به زبان پارسی صحبت کند و هم ممکن است گذرنامه‌ی ایرانی حمل کند. امت احمد اما با هر زبان و هر ملیت در بیعت امام امت است. ام‌القرای ایران، خانه‌ی امت احمد است و امت ابلیس اجاره‌نشین نانجیب این خاک است...

دگوری‌های لجنی جسارت این را ندارند که الحاد خود را در عیان ایران سر دست بگیرند؛ هم‌این است که برای زدن دین اسلام می‌گویند: دین ما انسانیت است...

اکنون همه می‌بینیم: ایرانی بودن یا پارسی گفتن اگر هم‌بود با مسلمان بودن و متشرع بودن نباشد حامل هیچ فضیلتی نیست و به هم‌این راحتی تا گردن در رذیلت فرو می‌رود...

امت ابلیس گرفتار حرام است؛ کمش لقمه‌ی حرام و بیشش نطفه‌ی حرام و‌ میانه‌اش علقه‌ی حرام...

با کدام کار فرهنگی می‌خواهید این اجامر مرجف و ملحدهای متهتک و نواصب پارسی را به راه بیاورید؟ رحمت خدا بر پدران مسلمان ما که شم‌شیرشان در جنگ با پدران این گبرپدرها کج شد...

طلبه‌یی که با ابطال‌طلب‌ها هم‌دل است بطله است...

اکنون همه می‌دانیم حضرت روح‌الله با کدام منطق بالغ آن منافق‌های مرجف دژخیم بدخیم که کف زندان‌های ایران در شهادت به‌هشتی کبیر کف می‌زدند را به دار مرگ آویخت...

سید علی حسینی خامنه‌یی پس از سید روح‌الله خمینی نمونه‌هایی نزدیکند که از چه منصب امامت امت منحصر در مقام عصمت نیست و امام از نبی و وصی تا فقیه می‌رود...

اصالت امت بر ملت روی زمین هم‌این است که آن فلسطینی در محاصره در غزه‌ی در جنگ دلش نگران ما است و آن ایرانی مدعی ملیت و انسانیت روی درد ما می‌رقصد...

این‌ها که دین‌شان انسانیت است، دین‌شان نفسانیت است؛ بی‌دین‌ها....

هم‌مرز بودن و هم‌بوم بودن کسی را با ما هم‌وطن و هم‌می‌هن نمی‌کند؛ مگر ما با کرکس‌ها و کفتارهای ایران هم‌وطن یا هم‌می‌هنیم؟ یا چه...