امت اسرائیل به زبان پارسی زمانی به شعار نه غزه، نه لبنان شناخته میشد، و اکنون به ترکیب: تلهی تنش...
ابطالطلبهای ایرانی امتداد پارسی امت ابلیسند؛ امت امریکا، امت اسرائیل. هماین است که آخرین امری که پی بطلان آنند قبلهی نخست است تا معبد سوم بر ویرانههای آن بر پا شود...
عادت معمول لبنانیها آن است که خود را مکلف به حمایت و حفاظت از ایرانیها در سطح فردی و ملی میدانند؛ آن قدر که گاه ما را در آن جا کلافه میکند. این یعنی حضور ایرانیها بیرون از سازمان رزم و تنظیم حرکت حزبالله نیرویی را به آنها اضافه نمیکند و یکچند نیرو از آنها کم میکند...
صدای موشکهای پارسی اگر به هماین زودی به گوش نرسد برای مشارکت در این جنگ دیگر نیازی به دانستن لهجهی بیروتی نیست و میتوان با لهجهی دمشقی هم در این جنگ حاضر شد و یکچند وقت بعد حتا با لهجهی عراقی...
این نقطهی حیاتی کفر و ایمان است؛ یعنی نقطهی شکست یا پیروزی؛ باید ذرع به ذرع جنگید؛ هیچ چیز از هیچ کس پذیرفته نیست. این جا نقطهیی است یا موجب میشود سپاه حیات دوباره پیدا کند و یا برای همیشه یک سپاه ذلیل و مرده بشود...
امت اسرائیل را به هماین شناسهی شادی از شهادت سید حسن میتوان باز شناخت. ما و آنهایی که چشم در چشم با هم در زیستیم تا روز واقعه...
ما صبح به صبح با مراجع عظمای شیعه سر درس در بارهی حلال و حرام شرعی احتجاج میکنیم. احتجاج گاه به گاه با سرداران سپاه اسلام بر سر راهبرد و راهکنش نبرد با دشمن که سهل است...
در مراتب حکومت اسلامی هیچ کس از احتجاج شرعی مستثنا نیست؛ حتا شما برادر دوستارهی گرامی...
امام-امت. انتظار دارید امت امریکا به زبان پارسی، به امام یانکیش باور نداشته باشد؟ یا چه...
حضرت رهبر در دیدار با پیشکسوتان دفاع مقدس روایت توصیفی از جنگ هشت ساله از روایت تبیینی از جنگ با عراق را تفکیک کردند. در این یک سال که از معرکهی طوفان الاقصی گذشته است روایت راویهای ایرانی حاضر در معرکه به طور عمده توصیف بوده است و به عمق تبیین نرفته است...
ایران در جنوب رود لیطانی لبنان با اسرائیل وارد جنگ اگر نشود ناگزیر در شرق گردنهی اسدآباد همدان با اسرائیل وارد جنگ خواهد شد...
دولت اصلاحات اسلامگرایان سنی را از امالقرای ایران سرخورده کرد؛ همآن طور که دولت التقاط در حال سرخورده کردن اسلامگرایان شیعی از امالقرای ایران است...
قصهی اعتماد مطلق ما به خط اجتهاد در سپاه پاسداران و بیاعتمادی نسبی به خط استحسان در آن اتفاق تازهیی نیست؛ دست کم از چهل سال پیش در سالهای محنت جنگ با عراق، ما با دو سویهی بههشتیون سپاه و بنیصدریون سپاه طرف بودهییم...
امتداد رویههای ملی و فراملی متمایل به امپریالیسم پارسی از طرف کارگزاران عرفی جمهوری اسلامی ایران با شیعیان لبنان کار را به راحتی به هماین جا خواهد رساند که شاهد ریزش از اردوگاه تشیع مصطفوی به تشیع صفوی، از بیروت تا بقاع یا جنوب خواهیم بود؛ باز گشت به نقطهی صفر پیشاصدر...
خطبهی ۲۷ نهجالبلاغه را بخوانیم تا روند روی زمین ماندن امر علنی فرمانده کل قوا به جهاد توسط نزدیکان امیرالمؤمنین را زنده از زبان خود ایشان بشنویم...
شما کفایت امتثال امر صریح حضرت رهبر در حرمت حضور زنهای ناملتزم به ورزشگاه مردهای نیمشلوارپوش را نداشتید و در توجیه آن در این شورا و آن مناظره به ولایت کفار فیفا و انکار ولایت فقهای شیعی اذعان کردید، و اکنون ادعای امتثال امر ایشان در حمله به اسرائیل جاحد را دارید؟ چاییدید...
ریشو|چادریهای مقوا رویشان نمیشود، اگر نه ترک جهاد با جاحدهای صهیونی در جبهههای شام تا ایران را هم تصمیم نظام جا میزدند...
عملیات دوم وعدهی صادق تقاص خون سید حسن نصرالله نبود یا تقاص خون اسماعیل هنیه و حاج عباس نیلفروشان؛ تنها سیلی نخست به اسرائیل بود. و بیننا و بینکم الأیام و اللیالی و المیدان...
اشتباه درشت این برادرانی که برابر به شهادت رساندن اسماعیل هنیه خویشتنداری کردند تا کار به شهادت سید حسن نصرالله کشید شاید این باشد که کیان مستکبر امریکا را نه منشأ مشکل با کیان موقت اسرائیل که بخشی از راه حل ما با او میپندارند...
جنگ تمام نمیشود که نگران شروع شدنش باشیم؛ جنگ تنها شدتش کم میشود و زیاد میشود؛ لهیب جنگ زیر خاکستر میرود و باز گر میگیرد...
اصالت جنگ. آن چه اصیل است جنگ است؛ جنگ نرم تا سخت. صلح تنها برههی گذرای فرو نشستن جنگ سخت به زمین نرم است...