علی کاربر تفنگ ۱۰۶ است و می‌داند پشت دراگانف می‌نشینم. می‌گویم: مهماتش خطری است و شاید در جان سلاح بترکد، و با طناب از کف چاله باید بچکانی. در ذهنم می‌رود: در تپه‌صخره‌ی لبنان کو چاله؟ می‌پرسد: شو تسمي زناد بالفارسی؟ می‌گویم: ماشه. گویا اکنون فهمیده خاصیت ماشه‌ی دوم ۱۰۶ چه است...

با سلاح ضدزره آرپی‌جی حال نمی‌کنم؛ حتا شلیک‌های قسام در نبرد طوفان‌الأقصی با گلوله‌های تاندوم هم باعث نشده است که رابطه‌ام با آن به‌بود بیابد. هم‌راهی با واو که در جنگ سوریه آرپی‌جی‌زن بوده است اما باعث آن بوده است که در این سفر فتیله‌ی نفرت‌پراکنی در باره‌ی آن را پایین بیاورم...

در توصیف وضعیت جنگ نابرابر در جنوب لبنان چه می‌توان گفت؟ روی مرز فلسطین تمام ایمان برابر تمام کفر صف کشیده است؛ این‌ها که در جنوب لبنان مانده‌اند اگر در شب عاشوراء هم بودند می‌ماندند؛ آن‌ها که به جبهه‌ی جنوب می‌روند امیدی به بازگشت‌شان نیست...

ولایت فقیه برای کارگزاران صورتی نظام کمابیش اهرم عرفی‌سازی است...

رویه‌ی ملی دولت التقاط در چهارچوب برجام منطقه‌یی اکنون مبدل به امپریالیسم پارسی شده است. این، جان‌مایه‌ی آن شبهه‌ی رائج در لبنان است: ایران ما را وا نهاده است...

رویه‌ی دولت التقاط در کوران جنگ با اسرائیل اسباب بی‌آب‌رویی ایران در لبنان بوده است؛ کارویژه‌ی درشت نیروهای جهادی مکتبی ایرانی جمع کردن این آب‌روی ریخته به دست کارگزاران سکولار نظام بوده است...

مکتبی‌ها حجت شرعی‌شان را از سکولارهای شرمنده و درنده نمی‌گیرند...

سکولار، درنده باشد یا شرمنده، سفیه است؛ آخرین کار سکولار سفیه، تقریر فقیه برای مکتبی‌ها است...

این طور به نظر می‌رسد که کارگزاران سکولار نظام برجام منطقه‌یی و تهی‌سازی پهنه‌ی لیطانی تا فرات از تشیع مصطفوی را به صورت نانوشته به کیان موقت اسرائیل سپرده‌اند و خود بر بستن با امریکا و برجام اتمی برای جمع‌آوری غنی‌سازی از خاک ایران اسلامی متمرکز شده‌اند...

‏در هم‌آن هن‌گامی که شیعیان مکتبی لبنان در جنگ وجودی در مرز فلسطین درگیر سهم‌ناک‌ترین نبردها با ارتش اسرائیلند، شیعیان سکولار ایران پی شانه خالی کردن از پاسخ به حمله‌ی مستقیم ارتش اسرائیل به عمق طهرانند.‌ محور مقاومت، خروج از ملت مقاومت است که هنوز وارد امت مقاومت نشده است.‌‌..

طی دهه‌ها الگوی جنگی اسرائیل تاخت برق‌آسا بوده است. در پس‌آی نبرد طوفان‌الأقصی اما با اسرائیل تازه‌یی مواجه‌ییم که اکنون با الگوی جنگی دیگری می‌جنگد: مرگ یک‌بار، شیون یک‌بار...

انتمای نیروهای امت به الگوی بیعت عقبه است؛ ملی‌گرایانی که هویت خود را از پی‌مان وستفالیا می‌گیرند اما در پس‌آی نبرد طوفان‌الأقصی باید فهمیده باشند که به چه تار عنکبوتی تکیه کرده‌اند...