چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است؛ این جمله حتا اگر روایت می‌بود اعتبارش در حد پیاز عکه در مکه بود...

طوفان‌الأقصی برهه‌ی پایانی آن ماهیتی بود که طی سال‌ها محور مقاومت خوانده می‌شد. این جنگ که تمام شود یا ما به پشت مرزهای ملی ایران برگشته‌ییم و ملت مقاومت خواهیم بود یا در قلم‌روی امی اسلام گسترش می‌یابیم و امت مقاومت خواهیم بود...

لبنانی‌ها سال‌ها است که طیف‌بندی‌ کارگزاران کشوری در جمهوری اسلامی ایران را می‌شناسند که سرراست‌ترین‌شان هم‌این دوتایی انقلابی|اصلاحی است؛ مکتبی|سکولار. فاصله‌های میان عملیات‌های وعده‌ی صادق یک و دو و سه اما برهه‌ی طیف‌شناسی کارگزاران لشکری توسط آن‌ها است؛ خط اجتهاد|خط استحسان...

کیان موقت اسرائیل با آقاجون‌بازی ازاله نمی‌شود...

یک جفت رقم بلند را روی ساعدش خال‌کوبی کرده بود. وهاب پرسید: چه است این؟ آن پسر شهید گفت: درون ضریح حضرت حسین غبارروبی می‌کردیم و آن جا روی گوشی موقعیت مکانی را ثبت کردم، و کوبیدم...

پس از هشتاد سال از اعلان استقلال، ملت لبنان هنوز کمابیش وجود خارجی ندارد، و هم‌این است دولت لبنان. معادله‌ی زدن تل‌ابیب برابر بیروت و حیفا برابر ضاحیه‌ی بیروت، در کوران یک جنگ تمام‌عیار با کیان اسرائیل، شاید تنها تلاش‌های ملت‌سازی است که باز بر دوش شیعیان در حرکت حزب‌الله است...

چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است از که جا آمده است؟ از هم‌آن جا که عیسا به دین خود، موسا به دین خود آمد، از آن جا که هر کس را در قبر خود می‌نهند؛ مشهورات جاهلیت با ته‌مایه‌های شریعت...

ارتش لبنان سال‌ها است که جیش الحواجز خوانده می‌شود: سپاه سیطره‌ها. هر چند این روزها کمابیش سیطره‌های جنوب تا ضاحیه را هم خالی کرده‌ است. سخت‌ترین حضور اکنونی آن در حاجز جنوب صیدا است که کسی از نالبنانی‌ها بی هم‌آهنگی با وزارت اعلام و امن ارتش به صور و به طرف مرزهای جنوب نرود...

شرط‌های کیان موقت اسرائیل برای آتش‌بس در جنگ با لبنان را که می‌خوانم دنبال عنوانی برای این حجم از استکبار در یک متن می‌گردم، و می‌یابم: برجام منطقه‌یی...

رفتار سکولار کسب و کارهایی ایرانی از سنخ اسنپ و دیجی‌کالا و اکنون نشان، به ما نشان می‌دهد که از چه مکتبی‌ها جدای محیط عیان در محیط رایان هم پی تشکیل بازار مسلمین باید باشند...

علی کاربر تفنگ ۱۰۶ است و می‌داند پشت دراگانف می‌نشینم. می‌گویم: مهماتش خطری است و شاید در جان سلاح بترکد، و با طناب از کف چاله باید بچکانی. در ذهنم می‌رود: در تپه‌صخره‌ی لبنان کو چاله؟ می‌پرسد: شو تسمي زناد بالفارسی؟ می‌گویم: ماشه. گویا اکنون فهمیده خاصیت ماشه‌ی دوم ۱۰۶ چه است...

با سلاح ضدزره آرپی‌جی حال نمی‌کنم؛ حتا شلیک‌های قسام در نبرد طوفان‌الأقصی با گلوله‌های تاندوم هم باعث نشده است که رابطه‌ام با آن به‌بود بیابد. هم‌راهی با واو که در جنگ سوریه آرپی‌جی‌زن بوده است اما باعث آن بوده است که در این سفر فتیله‌ی نفرت‌پراکنی در باره‌ی آن را پایین بیاورم...

در توصیف وضعیت جنگ نابرابر در جنوب لبنان چه می‌توان گفت؟ روی مرز فلسطین تمام ایمان برابر تمام کفر صف کشیده است؛ این‌ها که در جنوب لبنان مانده‌اند اگر در شب عاشوراء هم بودند می‌ماندند؛ آن‌ها که به جبهه‌ی جنوب می‌روند امیدی به بازگشت‌شان نیست...

ولایت فقیه برای کارگزاران صورتی نظام کمابیش اهرم عرفی‌سازی است...

رویه‌ی ملی دولت التقاط در چهارچوب برجام منطقه‌یی اکنون مبدل به امپریالیسم پارسی شده است. این، جان‌مایه‌ی آن شبهه‌ی رائج در لبنان است: ایران ما را وا نهاده است...

رویه‌ی دولت التقاط در کوران جنگ با اسرائیل اسباب بی‌آب‌رویی ایران در لبنان بوده است؛ کارویژه‌ی درشت نیروهای جهادی مکتبی ایرانی جمع کردن این آب‌روی ریخته به دست کارگزاران سکولار نظام بوده است...

مکتبی‌ها حجت شرعی‌شان را از سکولارهای شرمنده و درنده نمی‌گیرند...

سکولار، درنده باشد یا شرمنده، سفیه است؛ آخرین کار سکولار سفیه، تقریر فقیه برای مکتبی‌ها است...

این طور به نظر می‌رسد که کارگزاران سکولار نظام برجام منطقه‌یی و تهی‌سازی پهنه‌ی لیطانی تا فرات از تشیع مصطفوی را به صورت نانوشته به کیان موقت اسرائیل سپرده‌اند و خود بر بستن با امریکا و برجام اتمی برای جمع‌آوری غنی‌سازی از خاک ایران اسلامی متمرکز شده‌اند...

‏در هم‌آن هن‌گامی که شیعیان مکتبی لبنان در جنگ وجودی در مرز فلسطین درگیر سهم‌ناک‌ترین نبردها با ارتش اسرائیلند، شیعیان سکولار ایران پی شانه خالی کردن از پاسخ به حمله‌ی مستقیم ارتش اسرائیل به عمق طهرانند.‌ محور مقاومت، خروج از ملت مقاومت است که هنوز وارد امت مقاومت نشده است.‌‌..

طی دهه‌ها الگوی جنگی اسرائیل تاخت برق‌آسا بوده است. در پس‌آی نبرد طوفان‌الأقصی اما با اسرائیل تازه‌یی مواجه‌ییم که اکنون با الگوی جنگی دیگری می‌جنگد: مرگ یک‌بار، شیون یک‌بار...

انتمای نیروهای امت به الگوی بیعت عقبه است؛ ملی‌گرایانی که هویت خود را از پی‌مان وستفالیا می‌گیرند اما در پس‌آی نبرد طوفان‌الأقصی باید فهمیده باشند که به چه تار عنکبوتی تکیه کرده‌اند...

این یک‌دو روز که فرستاده‌ی امریکا برای پی‌گیری آتش‌بس در لبنان بوده است نه اسرائیل بیروت را زده و نه چندان صدای پهپادهای آن می‌آمد. تقریر شیخ نعیم از طرح امریکا دقیق بود: آن چه با جنگ روی زمین به دست نیاورده‌اند را روی میز مذاکره می‌خواهند به دست بیاورند. برجام به یادم می‌آید...

‏تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها. این که می‌شنویم که ایرانی‌ها پشت سید حسن نصرالله و حرکت حزب‌الله را خالی کردند یک‌تکه یاوه نیست؛ توصیف کنش خط استحسان در رده‌های کشوری و لشکری ما و کارگزاران سکولار نظام است؛ هر چند دامن خط اجتهاد و کارگزاران مکتبی نظام پاک از این ننگ بوده است...

روزهای نخست که ایرانی‌ها را در لبنان توجیه می‌کردم، می‌گفتم: راه‌برد اسرائیل تبدیل جبل عامل به بلندی‌های جولان دیگر است. با موشک خوردن کتاب‌خانه‌ی نسخ خطی آن آیت‌الله شیعی یا کشته شدن آن باستان‌شناس صهیونی دیگر معطل تبیین نظری نیستیم و هم‌این توصیف‌های میدانی به کفایت صریح است...