🔰 #یادداشت | قلق گیری / اصول کلی فضای بعد از پاسخ موشکی ایران 📝 #مهدی_محمدی 🔹۱-مهم ترین دستاورد عملیات وعده صادق ایجاد معادله جدید ‘ضربه از خاک در مقابل هر نوع ضربه’ و برداشته شدن یک گام بلند برای توقف راهبردهای ‘کشتن با هزاران زخم’ و ‘جنگ بین جنگ ها’ بوده است. پروژه هنوز کامل نیست ولی فاز اول این ماموریت موفق بوده و تمام شده است. 🔹۲-همه اهدافی که باید ضربه می خورد ضربه خورده و پیام تمام و کمال منتقل شده است. این را امریکا و اسراییل بهتر از هر کس می دانند. فعلا دخالت دیگر اجزای محور مقاومت نیز ضرورت پیدا نکرد. 🔹۳-اسراییل یا باید تغییر راهبرد بدهد یا راهبرد قبلی را حفظ کند. تغییر راهبرد به بزرگ‌ترین رویارویی تاریخ منطقه خواهد انجامید که ایران با عملیات وعده صادق نشان داد برای آن کاملا آماده است. حفظ راهبرد قبلی نیز دیگر در ‘منطقه خاکستری’ ممکن نیست ‌و به ضربه مستقیم منجر خواهد شد. 🔹۴-با این حال ایران پاسخ اسراییل را مفروض گرفته است. به همین دلیل ضربه اول، صرفا یک ‘قلق گیری’ برای ضربه اصلی بوده است.

🔰#یادداشت | نکاتی درخصوص آتش بس 🔹جنگ روایت ها در نبرد اخیر بسیار مهم بوده و پس از آتش بس نیز تعیین کننده خواهد بود. 🔹روایت صحیح در خصوص نتیجه جنگ همان است که مقام معظم رهبری فرمودند : اولا :"رژیم در لبنان و غزه پیروز نخواهد شد" چه با بمباران و چه با قطع نامه و آتش بس و... دوما :"این جنگ جنگ مرگ و زندگی است برای ما و برای دشمن" بنابراین ادامه خواهد داشت... و قضاوت هنوز زود است. 🔹رژیم به اهداف اصلی خود یعنی از بین بردن حزب الله ، رسیدن به بیروت ، خلع سلاح و ... نرسیده است! 🔹آتش بس درخواست رژیم بوده با واسطه گری امریکا و فرانسه. 🔹آتش بس انتخاب و ترجیح رژیم پس از پیروزی نبوده ! بلکه اضطرار رژیم است به دلیل ناتوانی از ادامه جنگ در لبنان! 🔹رژیم در داخل و بیرون تحت فشار است همچنین ناچار است خود را برای پاسخ احتمالی ایران آماده و متمرکز کند. 🔹رژیم به نمایش یک تصویر پیروزی پس از یک سال نیاز مبرم دارد لذا القای پیروزی بر این اساس است. 🔹رژیم اعلام کرده است که یکی از اهداف آتش بس استراحت نیروها و تجدید قوا بوده است! 🔹نتانیاهو پیروزی را به آینده موکول کرده است و سخن از پیروزی بر حماس به میان آورده که نشان از اعتراف به عدم پیروزی حتی بر حماس است!! 🔹آتش بس موقت بوده و تثبیت آن در آینده مشخص نیست! 🔹محکومیت نتانیاهو در دادگاه و فشار دموکرات ها در این آتش بس بی تاثیر نبوده است. 🔸در طرف مقابل ماجرا : 🔹حزب الله از ضربات سنگین آسیب جدی دید اما خود را بازیابی کرد ، این بار با تجربه ای گران بها و ذی قیمت ! که در آینده به کار خواهد بست 🔹حزب الله در جنگ ۳۳ روزه نیز تجربه مشابه همین شرایط را داشته است در حالیکه اکنون به مراتب از آن دوره قوی تر است. 🔹حزب الله به صورت غیر رسمی اعلام کرده همه بندهای آتش بس را قبول ندارد و اجرا نخواهد کرد! 🔹حزب الله خلع سلاح نخواهد شد و در این مدت توان خود را بازیابی خواهد کرد. 🔹حزب الله در طول یک سال در چند جبهه تحت فشار بوده است ، از طرف اروپا ، کشورهای عربی و در داخل از سوی مخالفینی مثل جریان ۱۴ مارس و .. 🔹انسجام داخلی ، امنیت و موجودیت لبنان برای حزب الله اهمیت داشته و دارد و در پذیرش آتش بس موثر است 🔹مقاومت در دو دهه گذشته در هر مناقشه ای ورود کرده نهایتا پیروز شده است ، در ماجرای داعش ، جنگ یمن ، سوریه و .. در این جنگ نیز با عنایت خدا پیروز نهایی است. 🔹مقاومت حزب الله را تنها نخواهد گذاشت و بیش از پیش تقویت خواهد کرد. 🔹حزب الله تجربه همه این فشارها را در گذشته نیز داشته است و برای همه شرایط برنامه و راه حل دارد. 🔹"مقاومت گسترش پیدا خواهد کرد" انشالله.

🇮🇷🇵🇸 #یادداشت 🔰اهداف یک سفر 🍃🌹🍃 🔹هیئت سیاسی ـ اقتصادی ایران به ریاست وزیر امور خارجه برای دیدار و گفت‎وگو با مقامات طالبان وارد شهر کابل، پایتخت افغانستان شد. این سفر که نخستین حضور وزیر امور خارجه ایران در افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت است، فراتر از یک اقدام دیپلماتیک معمولی بوده و فرصتی برای تعیین چشم‌اندازی پایدار در روابط دو کشور به شمار می‎آید. «سیدعباس عراقچی» گفته است سفر انجام شده بسیار خوب بوده و موجب درک بهتر دو طرف شده است، اما درباره نتایج این سفر باید گفت: ۱ـ احیای جایگاه افغانستان در سیاست خارجی ایران: این سفر نشان‌دهنده توجه ویژه ایران به افغانستان به منزله همسایه شرقی خود است. طی سال‌های اخیر، برخی مدعی کاهش اهمیت افغانستان در سیاست خارجی ایران بودند؛ اما این سفر و انتصاب «علیرضا بیگدلی» به‌عنوان سرپرست سفارت ایران در کابل، حاکی از تلاش ایران برای تقویت این روابط است. ۲ـ تعمیق همکاری‌های اقتصادی: افغانستان یکی از بازارهای مهم صادراتی ایران به شمار می‎آید. با وجود نوسانات تجاری، حجم صادرات ایران به این کشور همچنان در جایگاه بالایی قرار دارد. افزون بر این، بندر چابهار نقش کلیدی در توسعه تجارت و ترانزیت میان دو کشور دارد. در این سفر، تیمی از فعالان اقتصادی ایران، عراقچی را همراهی کردند تا راهکارهایی برای افزایش همکاری‌ها در حوزه‌هایی، همچون حمل‌ونقل، زیرساخت و انرژی ارائه دهند. ۳. مدیریت چالش‌های امنیتی و مرزی: ایران و افغانستان بیش از ۹۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند که با چالش‌هایی، مانند قاچاق مواد مخدر، ورود غیرقانونی اتباع و تنش‌های امنیتی مواجه است. تقویت امنیت مرزی و ایجاد سازکارهای مشترک برای مقابله با این تهدیدها از اولویت‌های این سفر بوده است. ۴ـ شروع روابط جدید دیپلماتیک: این سفر فرصتی برای بازتعریف چارچوب روابط ایران با حکومت سرپرست افغانستان است. تلاش برای تدوین سند جامع همکاری‌های راهبردی می‌تواند گامی مؤثر برای حل مسائل دوجانبه، از جمله مسئله به رسمیت شناختن طالبان به‌عنوان دولت قانونی افغانستان باشد. با وجود تعاملات گسترده میان ایران و افغانستان، نبود یک سند جامع و مدون ضعف بزرگی در روابط دو کشور است. این سند می‌تواند چارچوبی برای حل‌وفصل اختلافات، تقویت همکاری‌ها و بهره‌برداری از ظرفیت‌های مشترک باشد. از مزایای امضای سند جامع همکاری، حل مسائل دوجانبه نظیر حقابه، امنیت مرزی و وضعیت مهاجران، تقویت اعتماد متقابل و کاهش تنش‌ها، تثبیت جایگاه ایران به‌عنوان شریک راهبردی افغانستان، افزایش همکاری‌های اقتصادی و ترانزیتی در منطقه و تدوین چشم‌انداز روابط ایران و افغانستان است. سفر دکتر #عراقچی به کابل فرصتی برای ارتقای روابط #ایران و #افغانستان به سطح راهبردی است. ✍️مصطفی علیجان‌زاده

🇮🇷🇵🇸 #یادداشت 🔰 چند روایت از اقتصاد پهلوی (۱) 1⃣ بخش اول 🍃🌹🍃 🔹 بیش از ۴۵ سال از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد؛ انقلابی که با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و با حمایت میلیون‌ها ایرانی به پیروزی رسید. از همان ماه‌های ابتدایی پیروزی انقلاب، کشور ایران در بسیاری از حوزه‌ها و مسائل با تحولی عظیم مواجه شد؛ کشوری که در دوران طاغوت به جرئت یکی از مستعمره‌ها و کشور‌های تحت فرمان غرب، به ویژه آمریکا بود، به کشوری مستقل و امید همه آزادی‌خواهان جهان تبدیل شد. این تغییر در بسیاری از حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی اقتصادی و... نیز ملموس بود. با این حال، به واسطه وابستگی اقتصادی رژیم پهلوی به غرب و #آمریکا و اتکای #اقتصاد ایران به درآمد‌های نفتی عملاً ایجاد استقلال اقتصادی در کوتاه‎مدت ممکن نبود. پس از پیروزی انقلاب و آغاز ایجاد تغییرات اقتصادی در سال ۱۳۵۹ و با آغاز جنگ تحمیلی هشت ساله عملاً بسیاری از اصلاحات و اقدامات اقتصادی در شرف آغاز نیمه‌کاره ماند. با این حال، شاید برخی از روایت‌های ناصحیح و دروغین از وضعیت اقتصادی ایران در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب سبب شده است برای نسلی که آن روز‌ها را درک نکرده‌اند، شائبه‌هایی ایجاد شود. شاید بهترین روایت از وضعیت اقتصادی ایران در آن سال‌ها را باید میان نوشته‌ها، روایت‌ها، اسناد و اصطلاحاً واقعیت‌های میدانی آن روز‌ها جست‌و‌جو کرد. کسانی که آن دوران را به یاد دارند، زاغه‌نشینی و کپرنشینی، بیکاری، وضعیت بهداشتی و زندگی جاری شهروندان، اختلاف شدید طبقاتی و... را به یاد دارند؛ اما شاید غلبه روایت‌های اشتباه و دروغین سبب شده برخی از نسل جوان یا کسانی که آن ایام را درک نکرده‌اند، شناختی از شرایط سخت و سیاه آن سال‌ها نداشته باشند. در این نوشته سعی کرده‎ام به چند روایت از گفته‌ها و نوشته‌های سردمداران و مسئولان حکومت پهلوی و رسانه‌ها که تصویر دقیق‌تری از شرایط آن روز‌ها ارائه داده‌اند، اشاره کنم.  ۱. تبدیل کشاورز به دستفروش  «ابوالحسن بهنیا» که در دوران رژیم پهلوی سمت‌هایی، چون وزیر راه و مدیرعامل بانک رهنی ایران و البته مدیران سازمان برنامه را برعهده داشته است، درباره کاهش تولیدات کشاورزی می‌گوید: «می‌توان ریشه‌های کاهش سطح تولید کشاورزی در ایران را در علاقه به صنعتی شدن کشور جست‌و‌جو کرد. نتیجه این علاقه این شد که کارگر‌ها توانستند به شهر‌ها بیایند و دستمزد‌های بیشتری نسبت به روستا بگیرند و البته به تدریج ده‌ها و روستا‌ها خالی شدند. ما یک زمانی در محصولاتی، مانند گندم خودکفا بودیم؛ اما از آنجا که روستا‌ها خالی شده و دولت بی‌توجه قیمتی را برای خرید گندم تعیین می‌کند که هیچ تناسبی با قیمت‌های جهانی ندارد وضعیت اینگونه شده است. خود ما روستایی در آذربایجان داشتیم که جوانانی که آنجا کار می‌کردند به تهران آمدند و دست فروش و دلال شدند.» #پهلوی_بدون_روتوش

🇮🇷🇵🇸 #یادداشت 🔰 چند روایت از اقتصاد پهلوی (۲) 2⃣ بخش دوم 🍃🌹🍃 ۲. هیچ کنترلی بر اقتصاد کشور وجود نداشت «بهمن آبادیان» که در رژیم پهلوی چند سالی را معاون رئیس سازمان برنامه بوده است، در خاطراتی از وضعیت نابسامان اقتصاد ایران در دهه ۵۰ می‌گوید: «حوالی سال ۱۳۵۶ بود که کاملاً مشهود بود که هیچ کنترلی بر امورات کشور وجود ندارد و اصطلاحاً کنترل در دست هیچکس نیست؛ یعنی حقیقتاً کنترل مالی، کنترل پولی و... تماماً از دست مقامات ایرانی خارج شده بود. غیر قابل تصور بود ایران با یک سرعتی مثلاً صد مایل در ساعت داشت به سمت ویرانی جلو می‌رفت و هیچ کسی در آنجا نبود که پایش رو روی ترمز بگذارد و کشور را به سمتی سوق دهد. ایران یک درآمد ۲۰ میلیارد دلاری در سال داشت، اما هند که بیست برابر ایران جمعیت داشت از چنین امکانی برخوردار نبود. حقیقتاً شرایط وحشتناک بود، با تمام منابعی که کشور در دسترس داشت، می‌توانست آنها را به صورت صحیح مدیریت کند و کشور را به جایی رسانده بود که بخش خصوصی هم کاملاً کنترل از دستش در رفته بود. با توجه به اینکه بانک‌ها به طور غیر معقولی به هرکسی که می‌خواستند وام می‌دادند، هر کاری که می‌خواستند می‌کردند، حتی بخش دولتی و در سازمان برنامه هم مسئولیتی وجود نداشت.» ۳. حتی ظرفی برای خوردن آب نبود! «نصرت‌الله امینی» که در دهه ۳۰ برای مدتی شهردار تهران بود، روایت جالبی از نبود حتی آب آشامیدنی در تهران دارد. امینی می‌گوید: «یک روز به همراه مدیرکل امور شهر برای بررسی شرایط به سطح شهر رفتم. وقتی به جنوب شهر رفتم، خیلی متأثر شدم. آن موقع تهران آب لوله‌کشی نداشت و یک منجلابی به جنوب شهر می‌رفت و آب جنوب تهران توسط این بشکه‌دار‌ها می‌آمد و به آب شاه معروف بود. در واقع آب را سطلی می‌فروختند. روزی که برای سرکشی رفتم، دیدم یکی از بشکه‌دار‌ها با یک تفرعنی ایستاده و مردم فقیر حتی کوزه نداشتند تا از او آب بخرند و به ناچار در همان کوزه‌های شکسته اجازه می‌خواستند که آب بریزند. البته آنجا خیابان‌های درستی هم نداشت؛ یعنی از میدان شوش به طرف دروازه غار خیابانی نبود و از دروازه غار هم به طرف خیام امروز امتداد نداشت.» #پهلوی_بدون_روتوش