✅ حجیت مرسلات جزمی قدما
🔹 گاهی شیخ مفید یا شیخ طوسی روایتی را به صورت جزمی به یکی از ائمه (ع) اسناد میدهند. از آنجا که برای ایشان راههای حسی دریافت روایت از امامان ع وجود داشته، اِخبار ایشان محتمل الحس و الحدس و حجت است.
🔸 به طور مثال مرحوم صدوق در کتاب معانی الأخبار روایتی را نقل میکند که در آن آمده است: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعِيفَ الَّذِي لَا زَبْرَ لَهُ» و در پایان میفرماید «وَجَدْتُ بِخَطِّ اَلْبَرْقِيِّ أَنَّ الزَّبْرَ هُوَ الْعَقْل» (معانی الأخبار 344)
🔹 این جمله نشان میدهد که در آن عصر برای ایشان و برخی دیگر ازاصحاب مانند شیخ مفید و کلینی و شیخ طوسی شناخت دست خط روات و اصحاب ائمه ع ممکن بوده است و بدون نیاز به سند، راههای حسی متعددی برای احراز اینکه روایتی مربوط به راوی است راه های حسی متعددی داشتند مثل اینکه خط او را میشناختند و نیاز نبوده که سند تا آن راوی داشته باشند.
🔸 بنابراین روایات ایشان محتمل الحس و الحدس است و سیره عقلا اعتماد به چنین خبرهایی است. فقیهان بزرگی مانند امام خمینی نیز چنین روایاتی را حجت میدانند. (ر.ک: کتاب الطهارة (امام خمینی) 1: 81).
📚 برگرفته از فرمایشات استاد آیت الله #شب_زنده_دار (دام ظله) در درس خارج فقه 1395
@feghh_osoul