#شاهرگ_علم_رجال شاهرگ علم رجال، پاسخ به پرسش زیر است که در #فلسفه_علم_رجال فهمیده می شود : #پرسش : موضوع حجیت خبر واحد، کدامیک از دو گزینه زبر است : الف) #ألراوي_الّذي_هُو_المُوَثَّق یعنی موضوع حجیت خبر واحد، آن راوی است که به نحو اسمی و ثبوتی توثیق شده است؛ در این صورت فارغ از تک تک اخباری که راوی آنها را نقل کرده و صرفا به صورت کلی، راوی توثیق شده است مثلا جناب زراره به صورت کلی موثق است، چون رجالیون بر توثیق او اتفاق نظر دارند ب) #ألراوي_الّذي_هُو_یُوَثَّق یعنی موضوع حجیت خبر واحد، آن راوی است که به نحو فعلی و حدوثی توثیق شده است؛ در این صورت با نظارت بر تک تک اخباری که راوی آنها را نقل کرده و به صورت جزئی، راوی توثیق شده است مثلا عمروعاص در زمینه راوایاتی که در فضائل امیرالمومنین علیه السلام نقل کرده است، توثیق می شود، چون داعی بر جعل در این زمینه ندارد #فائده : اصطلاحا بر طرفداران پاسخ گزینه (الف) "وثوق سندی" و بر طرفداران پاسخ گزینه (ب) "وثوق صدوری" گفته می شود هر یک از دو دسته طرفداران "وثوق سندی" و "وثوق صدوری"، متناسب با پاسخی که به پرسش مذکور داده اند، به سراغ مبادی خاصی برای اثبات آنچه مسئله علم رجال در قالب پاسخ به پرسش مذکور ارائه داده اند، می روند نتیجتا بدیهی است که طرفداران پاسخ (الف) به سمت مبادی همچون توثیق رجالیون می روند و طرفداران پاسخ (ب) به سمت مبادی همچون شهرت عملی و وجود روایت در کتب اربعه می روند تمامی این بحثها باید در #فلسفه_علم_رجال انجام شود که وظیفه دارد از مبادی علم رجال بحث کند حالا می فهمیم انحصار گرایی طرفداران وثوق سندی در مبادی علم رجال از کجا نشأت گرفته که انتقاد #وحید_عصر را هم بر انگیخته است : ثمّ اعلم: أنّه قد شاع بعد صاحبي (المعالم) و (المدارك) أنّهم يطرحون أخبارنا المعتبرة الّتي اعتبرها فقهاؤنا القدماء، بل و المتأخّرون أيضا- كما بيّنته و أثبته في التعليقة- طرحا كثيرا 👈 بسبب أنّهم لا يعتبرون من الأمارات الرّجاليّة سوى التوثيق، و قليل من أسباب الحسن.و بسبب ذلك اختلّ أوضاع فقههم و فتاواهم، و صار بناؤهم‌ على عدم ثبوت المسائل الفقهيّة غالبا. و ذلك فاسد، لأنّ أسباب التثبّت الظنيّة موجودة في غاية الكثرة، و حصول الظنّ القويّ منها لا يتأمّل فيه. و مرّ اعتبار الظنّ في التثبّت كاعتباره في ثبوت العدالة من دون تفاوت.و هذه الأسباب اعتبرها الفقهاء في كتبهم الاستدلاليّة، و أهل الرّجال في علم الرّجال، فلا بدّ من معرفتها و ملاحظتها، لئلا يطرح الأخبار المعتبرة الكثيرة، و لا يخالف طريقة فقهاء الشّيعة القدماء و المتأخّرين منهم، و لا يبقى في التحيّر و التّردّد في معظم المسائل الفقهيّة، ثمّ يترك أو يقلّد فيها المجتهدون. (نام کتاب : الفوائد الحائرية ؛ نویسنده : الوحيد البهبهاني، محمّد باقر ؛ صفحه : 224) به نقل از جناب @ALImaa @feghh_osoul