حکمرانی مردمی در ادبیات #فرهنگی و سیاسی ما مفهومی نوپاست که نیازمند نظریه‌سازی و سنجه‌های عملی برای یافتن حدودوثغور آن است اما در #اربعین نمونه‌ای از حکمرانی مردمی مشاهده می‌شود که مردم نه وامدار حاکمیتند، نه مجری سیاست‌ها، نه فقط مخاطب منفعل و نه کارگر پروژه‌ها بلکه در این فرآیند مردم محورند و دولت‌ها در جهت تحقق اراده‌های مردمی بسترهای لازم را فراهم می‌کنند. ✔️چنانچه شاخص‌های این مدل از حکمرانی، احصا و به سایر حوزه‌های #اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تسری یابد در حل مسائل جامعه تسریع و تسهیل حقیقی صورت می‌پذیرد و در نتیجه #امید و نشاط ناشی از این مدل تعامل در جامعه منتشر خواهد شد. ▪️در این الگو مردم می‌توانند اراده و خواست خود را محقق کنند، مساله را بیابند، برای آن راه حل پیدا، راهکار را اجرایی‌سازی و نتیجه را مشاهده کنند. یکی از پررنگ‌ترین نتایج تقویت #حکمرانی مردمی ایجاد حس مسئولیت و مشارکت حقیقی در بین مردم است. یکی از خلاهایی که موجب ایجاد یاس در جامعه می‌شود حس عدم #مشارکت در فرآیندهای گوناگون #حکمرانی است. ▪️اربعین بهترین بستر ایجاد مشارکت مردمی است. زائران اربعین از مشارکت خود در یک امر #قدسی جمعی، احساس بسیار خوبی دریافت می‌کنند؛ حسی که در دل خود همراه با همدلی، نوع دوستی و ایثار نیز هست. لازم به ذکر است تجربه‌ای که صاحبان موکب‌ها در تعامل با دولت‌های مختلف برای برنامه ریزی، اجرا و ارائه خدمات خود به زائران در سال‌های اخیر داشته‌اند، قابل مطالعه و قابل تکثیر است. ➕متن کامل را «اینجا» مطالعه کنید. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام