💠تاریکها در بازی Metro
🔹هنرمند برای تولید اثر #هنری مورد الهام از ماورائه. حتی در یونان باستان (پدر ناجور هنر مدرن) نویسندهها برای تولید اثر از میوز Muse ها کمک میخواستن و در بعضی متون هم در مقدمه، به جای بسم الله که ماها میگیم،توسل به #خدایان و شیاطین ذکر میشده!
🔹در رمان مترو که بازیش هم ساخته شده، موجوداتی به نام «تاریکها» وجود دارن که تصویرشون رو میبینین. موجوداتی دارای قدرتهای ماورائی که شخصیت اصلی بازی، آرتیوم، اونها رو #فرشته خطاب میکنه
🔹این موجودات میتونن بر ذهن انسانها تأثیر بذارن و خیلی اوقات در بازی برای #نجات مردم و خصوصا شخصیت اصلی (که ماییم) تلاش میکنن و نوعی دلگرمی برای ما هستن
🔹آرتیوم (شخصیت ما در بازی) بارها مکاشفه میبینه، این موجودات نوعی #ناجی برای انسانها به حساب میان و ما باید باهاشون رفیق بشیم تا بتونیم جهان رو نجات بدیم.
🔹نقد مترو مفصله، اما در نظر بگیریم که #فرشتگان در مواجههٔ با ما، به شکل خاصی دیده میشن. یعنی اگر رفتار ما خراب باشه، اون فرشته هم یه موجود ترسناک و غضبناک دیده میشه، اگر نه باطنمون پاک باشه، به شکلی زیبا و جذاب رخ مینماد.مثل آیینهای که درون مارو بازتاب میده
🔹ولی در مترو، این موجودات کلا ترسناکن! پس نشونهٔ اینه که این موجودات فرشته نیستن و اثر داره تعریف جدیدی از فرشتهها میده که صحیح نیست و بیشتر ظاهر اینا به موجودات فرامادی #غیرالهی میخوره
🔹هنرمند تحت تأثیر #الهامات مینویسه و صرفا بافتههاش در اثرش نمیاد؛ ولی اینکه چه کسی و چه چیزی بهش الهام میکنه، بستگی به طهارت درون و رفتارش داره.
🖌️فیلموسوفی
@Filmosophy