🗂فیلم آپاراتچی به روایتی طنز از زندگی شخصیتی می پردازد که از دوران نوجوانی، علاقمند به فیلم سازی است و عجیب زلف گره خورده ای با سینما دارد و هر چه در پهنه ی زندگی پیش می رود بر غلظت این ماجرا افزوده می شود. 🔻آپاراتچی هرچند به ظن عوامل و منتقدین ادعایی ندارد؛ اما در اوج سادگی و رقیتی که در ریتم کلی روایت خود دارد ، به شدت در حالات مخاطب انگاره های حسی و شناختی شکست خورده ای را می سازد 🌍برای مطالعه ادامه مطلب اینجا کلیک کنید. ✨فیلم شناخت، پایگاه نقد و تحلیل فیلم ایرانی✨ #نقد_فیلم #اختصاصی 📱https://eitaa.com/joinchat/3557687541Cc11908004c

🟦 «آبی روشن» دومین فیلم سینمایی بابک خواجه‌پاشا، ملودرامی جاده‌ای است که توانسته به مدد خرده‌روایت‌های فیلمنامه، برخلاف بسیاری از ملودرام‌های تلخ، امیدبخش باشد و المان‌های مذهبی را نیز در اثر جانمایی کند. 🔷 آبی روشن جزو اولین قدم‌های سینمای ایران به سمت ملودرام مذهبی با هدف‌گیری مخاطب عام محسوب می‌شود و مخاطب با قصه‌ای طرف است که به سیاق عمومی ژانر ملودرام، به صورت سرراست و واضح مرزهای تباهی و رستگاری را مشخص کرده و در آن اگرچه آدم‌ها ممکن است از جانب شر به سوی خیر بیایند اما خود خیر و شر به درستی سر جایشان ایستاده‌اند و کسی مرز بین آن‌ها را مخدوش نکرده است.» 🔵 سینمای ما نیازمند تعریف قهرمان‌هایی از جنس حاج یونس فیلم «آبی روشن» است، قهرمانانی که در میان مردم زندگی می‌کنند و با مشکلات آن‌ها آشنا هستند. 🔗برای مطالعه نقد کامل فیلم آبی روشن اینجا کلیک کنید. ✨ فیلم شناخت، پایگاه نقد و تحلیل فیلم ایرانی✨ 📌به صفحه اینستاگرام ما بپیوندید #اختصاصی #نقد_فیلم 📱https://eitaa.com/joinchat/3557687541Cc11908004c

🐊تمساح خونی، اولین تجربه جواد عزتی در قامت کارگردان است. کاری که توانست توانایی های او را بیش از پیش مقابل چشم همگان بنشاند. 🔸منتقدین معتقدند نویسنده و کارگردان، همه مخاطبان را آشنا با پوکر و شرط بندی درنظر گرفته‌اند اما واقعیت جامعه ما این نیست. سینمایی که من رفتم پر از مادر و فرزند و نوجوانانی که اکیپی آمده‌اند بود شک دارم همه‌شان به پوکر مسلط باشند حتی صدای خنده‌های بیجا یا کم شدن خنده‌‌ها در لحظات مربوط به بازی همین شک را قویتر میکرد. 🖊فائزه نادری 🔗برای مطالعه نقد کامل فیلم تمساح خونی اینجا کلیک کنید. ✨فیلم شناخت، پایگاه نقد و تحلیل فیلم ایرانی✨ 📌به صفحه اینستاگرام ما بپیوندید. #اختصاصی #نقد_فیلم 📱https://eitaa.com/joinchat/3557687541Cc11908004c

〰〰〰 شور عاشقی 〰〰〰 🔻این اولین بار نیست که گوشه هایی از واقعه عاشورا در بستر یک قصه انتزاعی عاشقانه روایت می شود. «شور عاشقی» همانگونه که از عنوانش پیداست، می خواسته روایت یک عشق شورانگیز باشد که از دل تاریخ عاشورا می گذرد. 🔻فیلم از آن جهت که اظهار ارادتی است به ساحت ملکوتی حضرت حسین و اصحاب ایشان قابل احترام و ستایش است اما ما در «شور عاشقی» سینما نمی بینیم، با اغماض با یک اثر مناسبتی در کنداکتور تلویزیون مواجهیم. سینمای عاشورا برای مخاطب ایرانی ژانری سخت و پرمخاطره است. ملت ایران، ملت روضه و منبر است، هرآنچه که قرار است بداند را می داند و قوه شنیداری و تصویرسازی او بیش از آنچه که باید ورزیده و توانمند است. 🔗برای مطالعه کامل نقد فیلم شور عاشقی کلیک کنید. 🖊فاطمه چرختابیان #اختصاصی #نقد_فیلم 📡Filmshenakht.ir 🖇http://eitaa.com/filmshenakht

#نقد_فیلم 🔻بومی‌سازی اکشن آمریکایی 🔹پس از دیدن «قلب رقه» حتی اگر به مدد سرگرم‌کنندگی و ادویه‌جات سینمایی از فیلم لذت برده باشید، نمی‌توانید کتمان کنید که یک جای کار می‌لنگد و ابدا فیلم ماندگار و خاطره‌انگیزی ندیده‌اید. گمان می‌کنم محوری‌ترین دلیل این عدم توفیق، نگاه به سینما به چشم شابلون است؛ سینما به‌مثابه شابلون هالیوودی، یعنی آنچه فیلم‌های پاپ‌کورنی و بازاری هالیوودی دارند را الگو قرار بدهی و محتوای ارزشی و انقلابی را درون این شابلون بریزی و تصور کنی که فیلم خوبی از آب درمی‌آید. چنین رویکردی البته اگر به‌خوبی و با بهره‌گیری درست از تکنیک‌ها و تجهیزات به‌روز سینمایی انجام شود نتیجه‌ کار سرگرم‌کننده و مهیج خواهد بود اما مثل سفارش دادن پیتزا در مراسم ختم یا پوشیدن کت‌وشلوار با کراوات در یک اجرای تواشیح زار می‌زند؛ مخاطب حس می‌کند که ظرف و مظروف با هم جور نیست و سنخیتی ندارد. 🔸درباره‌ قلب رقه اتفاقی که افتاده این است که یک شهرام حقیقت‌دوست چشم‌رنگی و خوش‌سیما به عنوان قهرمان بزن‌بهادر اکشن داریم که دقیقا همان مختصاتی را برای ما تداعی می‌کند که در فیلم‌هایی که جیسون استاتهام یا مارک والبرگ بازی می‌کنند، می‌شناسیم. همان نوع تیراندازی‌ها و درگیری‌های مبتنی بر زور بازوی تن‌به‌تن، ابتکارات استراتژیک هالیوودی و حتی عشق و عاشقی آمریکایی‌مآبانه. بنابراین برای مخاطب که تصویر ذهنی مشخصی از یک نیروی عضو سپاه قدس دارد چنین شمایلی آشنا و دلچسب نیست. همان‌طور که تصویر کاریکاتوری از داعشی‌ها را نیز نمی‌تواند از یک فیلم جدی و سطح بالا انتظار داشته باشد. 🔹این نگاه و رویکرد فقط مختص قلب رقه نیست؛ به نظر می‌رسد استارت آن با «بادیگارد» و «به وقت شام» حاتمی‌کیا خورد و در ادامه فیلمسازان دیگر به‌صورت معیوب‌تری آن را دنبال کردند؛ لااقل حاتمی‌کیا قهرمان‌های آرمانگرا و ارزشی خود را به‌خوبی می‌شناسد و از دل یک تجربه‌ چند ده ساله، در شخصیت‌پردازی کاستی و خلل برجسته‌ای در آثارش حس نمی‌شود. اما فیلمسازانی که بعدتر به سراغ سوژه‌های اینچنینی رفتند تمام مناسبات زیربنایی و روبنایی فیلم‌هایشان را نعل‌به‌نعل از هالیوود وام گرفتند به‌طوریکه در زمان مطرح شدن فیلم «روز صفر» نیز که از نظر تکنیکی و پیرنگ و ظواهر استاندارد بود، صدای وحید جلیلی درآمد و این نکته را مطرح کرد که کسانی که ریگی را گیر انداخته بودند، حزب‌اللهی‌ترین نیروهای امنیتی بودند. مساله فقط ظاهر کاراکتر یا مثلا پایبندی به شعایر مذهبی نیست. 🔸اصولا کنه و ساختار این آثار، از سر تا پا از اکشن‌های مغرب‌زمین آمده و ماهیتی فست‌فودی دارد. قهرمان قلب رقه مثل امیر جدیدی در روز صفر و حمید فرخ‌نژاد در سریال «سقوط» ما را به یاد بزن‌بهادرهایی که مل گیبسون و بروس ویلیس نقش آن‌ها را بازی می‌کنند، می‌اندازند و صرفا نام و زبان ایرانی دارند. بنابراین درباره قلب رقه با فیلمی مواجه هستیم که از ریتم نمی‌افتد، کشمکش و غافلگیری خوبی دارد، حتی سکانس مهیج پایانی‌اش از فیلم‌های استاندارد اکشن آمریکایی چیزی کم ندارد اما به تن این سوژه و مناسباتی که از مدافعان حرم و نبردهای سوریه و عراق می‌شناسیم زار می‌زند و هیچ سنخیتی ندارد. ✍ مهران زارعیان 🆔 http://eitaa.com/filmshenakht

#نقد_فیلم 🔻داریوش؛ در دور برگردان سناریوی پوست شیر 🔹داریوش در حال حاضر تنها سریال درحال پخش پلتفرم فیلم نت است که تا قسمت 9 آن منتشر شده. جدیدترین همکاری یکی از دو برادر محمودی و هادی حجازی‌فر که بعد از این چند قسمت‌، ثابت شده که نه قرار است داستانی در امتداد پوست شیر داشته باشد و نه در قد و قواره‌ی آن با همان ترکیب برنده است. 🔸دیدن ترکیب برنده‌ی پوست شیر در داستان داریوش، بیشتر تداعی کننده‌ی حال و هوای همان سریال سه فصلی موفق بود که به قضاوت مخاطب با اسم دیگری وارد گود شده تا از همان فرمول موفقیت، دوباره به پیروزی برسد! اما داریوش درچند قسمت‌ اول نشان داد که در دوربرگردان سناریوی پوست شیر، به جز عوامل و بازیگران، شباهت دیگری به اثر برادران محمودی ندارد. 🔹این سریال یک خط داستانی اصلی دارد که بسیار ساده و بدون پیچیدگی است؛ داریوش به دنبال طلاهای خود به ایران برگشته و باید به سراغ آنها برود. یک سناریوی یک خطی که نویسنده مجبور است برای نیفتادن از ریتم، آن را تا جایی که می‎شود کش دهد و داستان‌های مکمل و جانبی را وارد قصه کند. 🔸داریوش در پرداختن به فرعیات موفق‌تر از مسیر اصلی هم بوده است و داستان‌های خوبی برای شخصیت‌پردازی هرچه بیشتر کاراکترها شکل داده است. اما اضافه شدن چندین قصه‌ی نصفه و نیمه و ناتمام که تا حدودی مرتبط با سیر اصلی است بعد از 9 قسمت کش‌دار، باعث می‌شود که متن داستان هنوز هم شروع نشود و قصه اصلی همچنان در حاشیه بماند. 🔹این امر موجب می‌شود که اثر نقطه‌ی اوج و نقطه‌ی عطف نداشته باشد و بعد از گذشت بیش از نیمی از آن همچنان سرگردان و بلاتکیلف با پرونده‌ی باز چندین داستان همراه باشد که بعد از هر قسمت به تعداد آنها نیز اضافه می‌شود. 📌متن کامل نقد عارفه حیدری را در سایت فیلم‌شناخت بخوانید: https://filmshenakht.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85%d8%9b-%d8%af%d8%a7%d8%b1%db%8c%d9%88%d8%b4-2/

#نقد_فیلم 🔻اتوبوس شب 🔹اتوبوس شب به کارگردانی «کیومرث پوراحمد»، فیلمساز فقیدِ صاحب نام، اثری متفاوت در بستر جنگ‌ است. پوراحمد پس از تجربه نه چندان موفق در آثاری چون «گل یخ» و «نوک‌ برج» این بار با «اتوبوس شب» در کسوت فیلمسازی دغدغه‌مند‌تر ظاهر می‌شود. 🔸سینمای پوراحمد ساده، تک خطی و دیالوگ محور است. اتوبوس شب نیز از این قاعده مستثنی نیست. 🔹به عیسی رزمنده نوجوانِ خوزستانی «مهرداد صدیقیان» و عماد «امیر محمد زند» ماموریت داده می‌شود تعدادی اسیر عراقی را با اتوبوسی به رانندگی عمو رحیم «خسرو شکیبایی» به قرارگاهی در پشت جبهه منتقل کنند. آن‌ها باید به اسیرانِ دست و چشم‌بسته چنین وانمود کنند که تعدادشان بیشتر است تا از احتمال شورش آن‌ها جلوگیری کنند. 🔸خوشبختانه تصویری که پوراحمد از رزمندگان ایرانی به نمایش می‌گذارد، شمایل تیپیکال و‌ کلیشه‌ای ندارد. برای مثال عماد، دانش آموخته انگلیس است. او تحصیل کرده و از طبقه اجتماعی مرفه است و بنا بر باورها و اعتقادات خود، بدون هیچ اجبار و امتیازی، دفاع از وطن را وظیفه و رسالت خود می‌داند و با وجود علاقه زیاد به همسرش (الناز شاکردوست) و اصرار او برای بازگشت به لندن، کماکان پا بر روی آرمان‌هایش نمی‌گذارد و در نهایت به درجه شهادت نائل می‌آید. 🔹اتوبوس شب، سیاه و سفید است تا دنیای غیررنگی جنگ‌ با پرسوناژهای خاکستری را بازنمایی کند و با دوربین رو دست فیلمبرداری شده است تا شمایلی رئال به خود بگیرد. اکثر نماها همچون دیگر آثار پوراحمد eye level هستند. با این وجود، اتوبوس شب شباهت چندانی به داکیو دراما ندارد و به یک اثر تماما سینمایی نزدیک‌تر است! 🔸پوراحمد، افراد حاضر در اتوبوس را کاراکترهایی خاکستری و ملموس شخصیت‌پردازی کرده است. اتوبوسی که در شب به سمت مقصدی معین در حال حرکت است، استعاره‌ای از میدان نبرد است که همچون شب، سیاه است. رفته رفته با گذر از شب به سمت روشنایی حقایقی برملا می‌شود. 🔹برای مثال، اکثر اسرا ملیتی عراقی ندارند بلکه به عنوان مزدور برای دریافت حق کار در عراق مجبور به مبارزه شده‌اند‌ و عده‌ای نیز تحت تاثیر ایدئولوژیِ متعصبانه صدام حسین، شست و شوی مغزی شده‌اند‌ و حمله به خاک ایران با فرمان صدام را نوعی رسالت تلقی می‌کنند. 📌متن کامل نقد مینا کبیری را در سایت فیلم‌شناخت بخوانید: https://filmshenakht.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85%d8%9b-%d8%a7%d8%aa%d9%88%d8%a8%d9%88%d8%b3%d9%90-%d8%b4%d8%a8/ 🆔 http://eitaa.com/filmshenakht

#نقد_فیلم 🔻فیلم دوئل 🔹دوئل به کارگردانی «احمدرضا درویش» درام اکشن/ جنگی پر ستاره و بیگ پروداکشن با فیلمنامه اورجینال و بودجه‌ای بالغ بر چهار میلیارد است که ساخت آن قریب به دو سال و نیم زمان برد؛ همراه با موسیقی شاهکارِ مجید انتظامی که همچون آثار پیشینش دارای امضای ارگانیک خود است و به کلیت اثر اعتبار ویژه ای بخشیده است. 🔸دوئل در جشنواره فجر ۱۳۸۳ به نمایش درآمد و در نهایت برنده ۸ سیمرغ بلورین از جمله بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد «کامبیز دیرباز» بهترین فیلمبرداری «بهرام بدخشانی» بهترین تدوین «مصطفی خرقه پوش» و … شد. 🔹دوئل فیلمی اجتماعی در بستر جنگ است که استفاده از این فضا به خلق موقعیت دراماتیک کمک شایانی کرده است. فیلمِ احمدرضا درویش فیلمساز فرم‌گرا در کارگردانی عالیست و به قطع از ماندگارترین و تکنیکی ترین آثار ژانر دفاع مقدس بحساب می آید که به لحاظ قواعد فرمال و نوشتار، شانه به شانه ی فیلم هایی در سطح استانداردهای جهانی هالیوود پیش می رود‌ و معتقدم زمان به نفع آثاری چون دوئل کار می کند و با گذر زمان در برهوت سینما به گنجینه ای ارزشمند تبدیل می‌شوند. 🔸این اثر از نظر ساختاری داستانگو و روایتی غیر خطی دارد که تبعات جنگ را به تصویر می کشد و با فلش بک و فلش فوروارد های مکرر، دقت و هوشیاری مخاطب را محک می‌زند. سناریوی این اثر فاخر سینمایی با قلم فیلمساز به تحریر درآمده است. داستان فیلم حول محور یک گاوصندوق می‌چرخد. 🔹در بحبوحه جنگ ایران/ عراق، عده‌ای تلاش می‌کنند از خروج یک گاوصندوق از کشور جلوگیری کنند. نقش اول فیلم، زینال با بازی خوب و باورپذیر «پژمان بازغی» که شاید تنها حضور درخشانش در کارنامه بازیگری اش باشد در این بین به حسن نیت آنها شک کرده و سعی می‌کند گاوصندوق را از چنگ آن‌ها در بیاورد که در نهایت متهم به ستون پنجم دشمن می‌شود و پس از بیست سال اسارات به کشور بازمی‌گردد. بدین ترتیب شاهد دو بازه زمانی خلال جنگ و پسا جنگ هستیم. 📌متن کامل نقد مینا کبیری را در سایت فیلم‌شناخت بخوانید: https://filmshenakht.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85%d8%9b-%d8%af%d9%88%d8%a6%d9%84/ 🆔 http://eitaa.com/filmshenakht

#نقد_فیلم 🔻شهسوار، یک طنز آبرومند! 📌نقد در پست بعد👇 🆔 http://eitaa.com/filmshenakht

#نقد_فیلم 🔻آژانس شیشه ای ۱۳۷۶ 🔹آژانس شیشه‌ای در نقطه پرگار سینمای ایدئولوژیک و قهرمان محور حاتمی کیا قرار میگیرد. اثری رادیکال و بحث برانگیز که در سال ۱۳۷۶ در دوره گذارِ دولت ها و دو‌ قطبی شدن جامعه‌ ساخته شد و در رکوردی اعجاب برانگیز با دریافت ۹ سیمرغ بلورین در رشته های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه، بهترین موسیقی متن، بهترین بازیگر نقش اول و مکمل مرد، بهترین بازیگر نقش مکمل زن و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران، پرافتخارترین فیلم حاتمی کیا در نظر گرفته می‌شود. 🔸آژانس شیشه‌ای در نگاه عمومی به‌عنوان نقطه عطفی در سینمای ایران جای میگیرد به‌گونه‌ای که برخی، سینمای بعد از انقلاب را به سینمای پیش از آژانس و بعد از آن تقسیم می‌کنند! آژانس شیشه ای اگرچه فرزند زمان خود است ولیکن پس از گذشت بیست و هفت سال همچنان قابل تأمل و مورد توجه است و در این سالیان برداشت ها و خوانش های متفاوتی را در بر داشته است و دیالوگ هایش کماکان ورد زبان مخاطب عام و خاص سینماست. 🔹آژانس در پیرنگ قصه، جامعه کوچکی از ایران است که دو‌قطبی شدن جامعه و تغییر ملاحظات سیاسی، اجتماعی، فرهنگیِ ایران، در شرایط پساجنگ را بازنمایی میکند. حاتمی‌كیا جامعه را با واژه «شیشه‌ای» توصیف می‌كند. یعنی مناسبات درون گروهی و جناحی جامعه ما، آن قدر شفاف و شکننده است كه قانونِ محاسباتش با ضربه كوچكی از جانب گروه‌های مخالف از هم می‌پاشد و تکه تکه می‌شود. 🔸هر یک از کاراکترها نماینده ای از اقشار جامعه با قومیت های مختلف هستند که فیلمساز تریبونی منصفانه برای گفتمان میان آن ها فراهم میکند. برای مثال «مجید مشیری» در شمایل « عباس کیارستمی» نماینده قشر روشنفکر معرفی میشود. زن و مرد میانسال سنتیِ مذهبی نما، دخترِ دانشجوی یزدی و … هر یک تکه ای از شیشه ای را در دست دارند که انعکاس آن در جامعه نمود عینی پیدا میکند. 📌ادامه یادداشت مینا کبیری را در سایت فیلم‌شناخت بخوانید: https://filmshenakht.ir/%d9%86%d9%82%d8%af-%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85%d8%9b-%d8%a2%da%98%d8%a7%d9%86%d8%b3-%d8%b4%db%8c%d8%b4%d9%87-%d8%a7%db%8c/ 🆔 http://eitaa.com/filmshenakht

#نقد_فیلم 🎞وحشی یک درام‌جنایی غیر کلیشه‌ای ▪️کلیپ رو ببینید و نظراتتون رو برامون بنویسید. #وحشی #جواد_عزتی #هومن_سیدی #فیلم #سینما #شبکه_خانگی @filmshenakht_ir

#سینمای_آمریکا #نقد_فیلم 🎥یه قتل نه… یه نسل‌کشی خاموش! 🎞️اسکورسیزی برگشته 📌اما این‌بار با یه درد واقعی از دل تاریخ آمریکا. ⬅️قاتلان ماه گل، فیلمی که تا مغز استخوان نفوذ می‌کند… 🆔 @filmshenakht_ir