eitaa logo
فیش منبر و مرثیه
62.8هزار دنبال‌کننده
177 عکس
70 ویدیو
3.4هزار فایل
تبلیغات ارزان: http://eitaa.com/joinchat/3225550861C970a605bab ~ نرم افزارهاي سخنراني: @fish_apk خادم کانال: @safir1001 فقط تبادل: @erahsepar منبر صوتی @mediamenbar (طلبه یار) www.talabeyar.ir 💳 حمایت از کانال فیش منبر👇 https://zaya.io/kx4mj
مشاهده در ایتا
دانلود
اهداف قیام عاشورا.pdf
حجم: 802.5K
🔖منبر کامل🔖 💎شب و روز ✍اهداف قیام عاشورا از نگاه امام حسین علیه السلام 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ↩️ talabeyar.ir ╰┅───────┅╯
* دعاهای مأثور: از دعاهای وارد شده از ائمه معصومین علیهم السلام غافل نشویم. دعاهایی مثل دعای کمیل، ندبه، عرفه و... گنجینه‌ای از معارف و ابراز بندگی هستند. * دعا در همه حال: دعا فقط برای سختی‌ها نیست. در شادی‌ها، در موفقیت‌ها، و در لحظات عادی زندگی هم می‌توانیم خدا را شکر کنیم و با او حرف بزنیم. * یقین به استجابت: با یقین و امید دعا کنیم. قرآن می‌فرماید: "ادعونی استجب لکم"؛ مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را. این یقین، خود باعث آرامش و اطمینان خاطر می‌شود. 💧 ۴. استغفار؛ شستشوی جان و در ادامه همان عبارت، "وَ اَلاِسْتِغْفَارِ"؛ و کثرت استغفار. استغفار، شستشو دهنده زنگارهای دل و پاک کننده گناهان است. در لحظات پایانی عمر شریفشان، امام حسین علیه السلام به ما درس پاکیزگی روح و آمادگی برای لقاءالله را دادند. آیا ما نیز با استغفار، دل‌هایمان را جلا می‌دهیم و خود را برای هر آنچه پیش رو داریم، آماده می‌کنیم؟ راه‌های عملی برای اینکه استغفار جزئی از زندگی ما شود: * استغفار روزانه: هر روز زمانی را برای استغفار قرار دهیم، حتی شده چند دقیقه. مثلاً بعد از نماز صبح یا قبل از خواب. * یادآوری گناهان گذشته: توبه و استغفار زمانی مؤثرتر است که گناهان گذشته را به یاد آوریم و از آن‌ها پشیمان باشیم. * استغفار بعد از هر گناه: اگر مرتکب گناهی شدیم، فوراً استغفار کنیم و توبه نماییم. امام صادق علیه السلام فرمودند: "کسی که گناه می‌کند و بعد استغفار می‌کند، مثل کسی است که گناهی نکرده است." * تغییر رویه: استغفار واقعی زمانی است که تصمیم بگیریم دیگر آن گناه را تکرار نکنیم و در مسیر بندگی قدم برداریم. * ذکر یونسیه: گفتن ذکر یونسیه (لا إله إلا أنت سبحانک إنی کنت من الظالمین) علاوه بر آثار معنوی فراوان، راهی برای استغفار و طلب آمرزش است. شب عاشورا، تنها یک شب در تاریخ نبود، بلکه مدرسه‌ای‌ست که امام حسین علیه السلام با اعمال و سیره خود، برای همیشه راه بندگی و آزادگی را به ما آموختند. بیایید با تأسی به این چهار عمل امام، زندگی خود را به رنگ بندگی و عشق به خدا درآوریم. با انجام این اعمال، نه تنها زندگی معنوی‌مان متحول می‌شود، بلکه آرامش و برکت را نیز در زندگی دنیوی خود خواهیم دید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیستم نجوای عشق و ایثار در شب عاشورا: گفتگوهای جاودانه امام حسین علیه السلام با یاران بسم الله الرحمن الرحیم شب عاشورا، شبی‌ست پر از درس و حکمت، شبی که تاریخ در سینه خود، نجوای عاشقانه امام حسین علیه السلام با یاران باوفایشان را ثبت کرده است. این گفتگوها، صرفاً کلماتی رد و بدل شده در تاریکی شب نیستند، بلکه پرتوی از معرفت، ایثار و اوج بندگی‌اند. در این منبرهای کوتاه، قصد داریم به برخی از این گفتگوهای جاودانه بپردازیم تا از عمق جان، درس‌های کربلا را درک کنیم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه اول: خطبه حمد و ستایش الهی؛ شکر در اوج بلا 📜 روایت شده که امام حسین علیه السلام در نزدیکی غروب شب عاشورا، یاران خود را گرد آوردند. امام زین‌العابدین علیه السلام که در آن زمان بیمار بودند، برای شنیدن سخنان پدرشان نزدیک شدند. ایشان نقل می‌کنند: "شنیدم پدرم به اصحابش می‌فرمودند: أُثْنِي عَلَی‌ اَللَّهِ أَحْسَنَ اَلثَّنَاءِ وَ أَحْمَدُهُ عَلَی‌ اَلسَّرَّاءِ وَ اَلضَّرَّاءِ؛ ثنا می‌گویم خدا را به نیکوترین ثناها و او را سپاس می‌گویم بر خوشی و ناخوشی. اَللَّهُمَّ إِنِّي أَحْمَدُكَ عَلَی‌ أَنْ أَكْرَمْتَنَا بِالنُّبُوَّةِ وَ عَلَّمْتَنَا اَلْقُرْآنَ وَ فَقَّهْتَنَا فِي اَلدِّينِ وَ جَعَلْتَ لَنَا أَسْمَاعاً وَ أَبْصَاراً وَ أَفْئِدَةً فَاجْعَلْنَا مِنَ اَلشَّاكِرِينَ؛ پروردگارا! من تو را حمد می‌کنم بر اینکه ما را به نبوت گرامی داشتی، قرآن را به ما آموختی، و ما را در دین فقیه ساختی، و برای ما گوش‌ها و چشم‌ها و دل‌ها قرار دادی؛ پس ما را از شاکران قرار ده." 🕌 شکر در اوج سختی؛ درس بزرگ کربلا: این جملات ابتدایی امام حسین علیه السلام در شب عاشورا، حقیقتاً تکان‌دهنده است. ایشان در آستانه بزرگترین مصیبت تاریخ، نه تنها شاکر خدا هستند، بلکه او را به نیکوترین ثناها می‌ستایند و بر "سراء و ضراء" یعنی بر خوشی و ناخوشی حمد می‌گویند. این یعنی چه؟ * معنای حقیقی شکرگزاری: شکر، فقط گفتن "الحمدلله" بعد از دریافت نعمت نیست. شکر حقیقی آن است که در سخت‌ترین شرایط نیز، انسان از عمق جان به حکمت الهی ایمان داشته باشد و بداند هرچه از جانب اوست، خیر و صلاح است، حتی اگر ظاهری ناخوشایند داشته باشد. آیا ما هم در سختی‌ها، همین‌طور شاکر و راضی به رضای حقیم؟ * امید در دل یأس: وقتی پیشوای ما در اوج بلا شاکر است، این پیامی‌ست برای همه ما که هیچ‌گاه از رحمت و حکمت خدا ناامید نشویم. حتی در تاریک‌ترین شب‌ها، بارقه امید به لطف الهی را نباید از دست داد. * شناخت نعمت‌های حقیقی: امام حسین علیه السلام نعمت‌های حقیقی را می‌شمارند: نبوت، قرآن، فهم دین، و داشتن گوش و چشم و دل. اینها نعمت‌هایی هستند که با هیچ سختی و بلایی از بین نمی‌روند و پایه و اساس سعادت ابدی‌اند. آیا ما هم این نعمت‌ها را قدر می‌دانیم و برای آنها شکرگزاریم؟ * الگوبرداری عملی: بیایید در زندگی خود، حتی در کوچک‌ترین سختی‌ها، سعی کنیم این درس امام را به کار ببریم. به جای گلایه و ناشکری، لحظه‌ای تأمل کنیم و به نعمت‌های بی‌شماری که داریم، فکر کنیم. این طرز تفکر، آرامش‌بخش روح و روان است و زندگی را متحول می‌کند. 📖 شکر نعمت نبوت، قرآن و فقاهت در دین؛ رسالتی ماندگار: امام علیه السلام به وضوح بر نعمت‌های عظیم نبوت، تعلیم قرآن و فقاهت در دین تأکید می‌کنند. این بخش از سخن ایشان به ما یادآوری می‌کند: * اهمیت هدایت الهی: اینکه خداوند پیامبرانی فرستاده تا ما را هدایت کنند، و کتابی مثل قرآن برایمان نازل کرده که نقشه راه زندگی‌ست، و فهم دین را به ما عنایت کرده، بزرگترین نعمت‌هاست. این‌ها ریشه‌های هویت و سعادت ما هستند. * مسئولیت سنگین: این نعمت‌ها، مسئولیت‌آورند. وقتی ما از نعمت فهم دین برخورداریم، باید در حفظ و نشر آن بکوشیم. وقتی با قرآن آشناییم، باید به آن عمل کنیم. این شکرگزاری عملی است. * فقیه در دین بودن: امام به "فقاهت در دین" اشاره می‌کنند. فقاهت تنها به معنای دانستن احکام نیست، بلکه فهم عمیق معارف دین و توانایی بکارگیری آن در زندگی است. آیا ما برای افزایش فهم دینی خود تلاش می‌کنیم و زندگی‌مان را بر پایه آموزه‌های الهی بنا می‌کنیم؟ 🔺منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و یکم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه دوم: ستایش یاران و اهل بیت؛ اوج وفاداری و فضیلت 💬 پس از حمد و ثنای الهی، امام حسین علیه السلام روی سخن را به یاران و اهل بیت خود برگرداندند و فرمودند: "أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي لاَ أَعْلَمُ أَصْحَاباً أَوْفَی‌ وَ لاَ خَيْراً مِنْ أَصْحَابِي وَ لاَ أَهْلَ بَيْتٍ أَبَرَّ وَ أَوْصَلَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي فَجَزَاكُمُ اَللَّهُ عَنِّي خَيْراً"؛ اما بعد، من یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود نمی‌شناسم، ونه اهل بیتی نیکوکارتر و باصله‌رحم‌تر از اهل بیت خود. پس خداوند از جانب من به شما جزای خیر دهد. 💖 تمجید از اصحاب و اهل بیت؛ درسی برای رهبران و پیروان: این کلام امام، نشان‌دهنده عظمت روحی ایشان و نیز جایگاه رفیع یاران و خاندانشان است. این ستایش در آن شرایط حساس، چندین نکته مهم را به ما می‌آموزد: * قدردانی از همراهان: امام در اوج مصیبت، از زحمات، وفاداری و خوبی‌های یاران و اهل بیتشان قدردانی می‌کنند. این درس مهمی برای هر رهبر، هر پدر، هر مادر، و هر فردی است که مسئولیت گروهی را بر عهده دارد. آیا ما هم در زندگی‌مان از کسانی که در کنارمان هستند، به درستی قدردانی می‌کنیم؟ * وفاداری بی‌نظیر: عبارت "لاَ أَعْلَمُ أَصْحَاباً أَوْفَی‌ وَ لاَ خَيْراً مِنْ أَصْحَابِي" نشان می‌دهد که یاران امام حسین علیه السلام در بالاترین حد وفاداری و خیرخواهی بودند. این وفاداری، از معرفت عمیق آن‌ها نسبت به امام و هدف ایشان نشأت می‌گرفت. * نیکوکاری و صله رحم در اهل بیت: امام اهل بیت خود را "أَبَرَّ وَ أَوْصَلَ" (نیکوکارتر و باصله‌رحم‌تر) معرفی می‌کنند. این نشان‌دهنده عمق روابط خانوادگی و ارزش‌های اخلاقی حاکم بر خاندان امام است. * پاداش از جانب خدا: امام در پایان این بخش دعا می‌کنند: "فَجَزَاكُمُ اَللَّهُ عَنِّي خَيْراً"؛ خداوند از جانب من به شما جزای خیر دهد. این نشان می‌دهد که بهترین پاداش، پاداشی است که از جانب خداوند باشد و امام خود را در مقامی نمی‌بینند که بتوانند پاداش شایسته یارانشان را بدهند. 🔺منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و دوم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه سوم: اتمام حجت و اذن به ترک میدان؛ اوج ایثار و آزادی عمل ⚔️ در ادامه سخنانشان در شب عاشورا، امام حسین علیه السلام فرمودند: "أَلاَ وَ إِنِّي لَأَظُنُّ يَوْماً لَنَا مِنْ هَؤُلاَءِ أَلاَ وَ إِنِّي قَدْ أَذِنْتُ لَكُمْ فَانْطَلِقُوا جَمِيعاً فِي حِلٍّ لَيْسَ عَلَيْكُمْ حَرَجٌ مِنِّي وَ لاَ ذِمَامٌ هَذَا اَللَّيْلُ قَدْ غَشِيَكُمُ فَاتَّخِذُوهُ جَمَلاً."؛ بدانید! من گمان می‌کنم که فردا (روز عاشورا) روزی برای ما با این دشمنان خواهد بود (روز جنگ و شهادت). بدانید! من به همه شما اجازه دادم و شما را از قید بیعت خود آزاد کردم؛ هیچ حرج و عهدی از جانب من بر گردن شما نیست. این شب شما را فرا گرفته است، پس آن را مرکب راهوار خود سازید (و بروید). 🌙 فراهم آوردن فرصت نجات؛ بزرگترین لطف امام: این بخش از سخنان امام حسین علیه السلام، نقطه‌ی اوج ایثار و احترام به آزادی اراده انسان است. امام با اینکه می‌دانستند هر یک از این یاران چقدر برای مبارزه با ظلم ارزشمندند، اما به آن‌ها حق انتخاب می‌دهند: * پیش‌بینی قاطعانه: جمله "لَأَظُنُّ يَوْماً لَنَا مِنْ هَؤُلاَءِ" نشان می‌دهد که امام از آینده آگاه بودند و می‌دانستند که فردا روز نبرد و شهادت است. این حقیقت را آشکارا با یارانشان در میان می‌گذارند. * اعلام حلّیت بیعت: "قَدْ أَذِنْتُ لَكُمْ فَانْطَلِقُوا جَمِيعاً فِي حِلٍّ لَيْسَ عَلَيْكُمْ حَرَجٌ مِنِّي وَ لاَ ذِمَامٌ"؛ این بزرگترین محبت امام به یارانشان بود. ایشان بیعت را که معمولاً بسیار محکم و الزام‌آور است، از دوش یارانشان برمی‌دارند تا هیچ کس مجبور به ماندن نباشد. این نشان‌دهنده نهایت احترام به آزادی و اختیار انسان است. آیا ما نیز در روابطمان به این میزان از آزادی و انتخاب دیگران احترام می‌گذاریم؟ * فرصت استفاده از تاریکی شب: جمله "هَذَا اَللَّيْلُ قَدْ غَشِيَكُمُ فَاتَّخِذُوهُ جَمَلاً"؛ این شب شما را فرا گرفته، پس آن را مرکب خود قرار دهید. امام با مهربانی و درایت، راه فرار را به آن‌ها نشان می‌دهند. تاریکی شب فرصتی بود که می‌توانستند بدون دیده شدن توسط دشمن، از معرکه خارج شوند. * امتحان بزرگ الهی: این اذن و اجازه امام، خود بزرگترین امتحان برای یاران بود. کسانی ماندند که نه برای ترس از بیعت، بلکه از سر عشق و معرفت به امام، ماندند. این صحنه، نماد اراده‌ای قوی و ایمانی راسخ است که هیچ تهدید و خطری نمی‌تواند آن را متزلزل کند. 🔺منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و سوم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه چهارم: پاسخ یاران به ندای وفا؛ اوج ایثار و وفاداری ✋🏼 در پاسخ به سخنان امام حسین علیه السلام و اذن ایشان برای ترک میدان، برادران و فرزندان امام، و فرزندان عبدالله بن جعفر، که عباس بن علی علیه السلام پیشگام آن‌ها بود، فرمودند: "لِمَ نَفْعَلُ ذَلِكَ لِنَبْقَی‌ بَعْدَكَ لاَ أَرَانَا اَللَّهُ ذَلِكَ أَبَداً"؛ چرا چنین کنیم؟! آیا برای اینکه بعد از تو زنده بمانیم؟! خداوند هرگز آن روز را به ما نشان ندهد! سپس سایرین نیز با کلامی مشابه و نزدیک به آن، به تبعیت از ایشان سخن گفتند. 💖 ندای لبیک از عمق جان؛ تجلی عشق حقیقی: این پاسخ قاطع و پرشور یاران امام، برگ زرینی در تاریخ ایثار و وفاداری است. آن‌ها با این کلام، عیار ایمان و محبت خود را به نمایش گذاشتند: * رد پیشنهاد امام با قاطعیت: یاران امام، پیشنهاد ایشان را با یک استفهام انکاری رد می‌کنند: "لِمَ نَفْعَلُ ذَلِكَ لِنَبْقَی‌ بَعْدَكَ؟"؛ چرا این کار را بکنیم که بعد از تو زنده بمانیم؟ این جمله نشان می‌دهد که زندگی بدون امام برای آن‌ها بی‌معناست. این همان عشق حقیقی است که دنیا و تعلقات آن در برابر آن رنگ می‌بازد. * دعای نفی محال: عبارت "لاَ أَرَانَا اَللَّهُ ذَلِكَ أَبَداً"؛ خداوند هرگز آن را به ما نشان ندهد! این دعا از سر صدق و خلوص است. آن‌ها از خدا می‌خواهند که هرگز زندگی بدون امام را تجربه نکنند، چرا که برایشان مرگ در رکاب امام، شرافتمندتر از زندگی دنیوی بدون ایشان است * پیشگامی عباس علیه السلام: ذکر نام حضرت عباس علیه السلام به عنوان آغازگر این کلام، نشان از جایگاه رفیع ایشان در وفاداری و تبعیت از امام دارد. او نمونه‌ای از بالاترین درجه اطاعت و عشق به ولی خداست. * وحدت کلمه در فداکاری: اینکه "الجَمَاعَةُ عَلَيْهِ فَتَكَلَّمُوا بِمِثْلِهِ وَ نَحْوِهِ"؛ سایر یاران نیز همین کلام و کلامی شبیه آن را تکرار کردند، نشان‌دهنده وحدت و هماهنگی عمیق بین آن‌هاست. این پیوند قلبی بین یاران و امام، رمز پایداری و ثبات در راه حق است. 🔺منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و چهارم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه پنجم: امتحان دوباره؛ اتمام حجت با بنی‌عقیل ⚔️ پس از شنیدن پاسخ یاران، امام حسین علیه السلام خطاب به بنی‌عقیل (فرزندان و نوادگان عقیل بن ابی‌طالب) فرمودند: "يَا بَنِي عَقِيلٍ حَسْبُكُمْ مِنَ اَلْقَتْلِ بِمُسْلِمِ بْنِ عَقِيلٍ فَاذْهَبُوا أَنْتُمْ فَقَدْ أَذِنْتُ لَكُمْ"؛ ای بنی‌عقیل! کشته شدن مسلم بن عقیل برای شما کافی است. پس شما بروید که من به شما اجازه دادم. 🕊️ نهایت محبت و رعایت حال؛ از ویژگی‌های امام: این اقدام امام با دلسوزی و محبت خاصی به بنی‌عقیل صورت گرفت. ایشان داغ شهادت مسلم بن عقیل، نماینده خود در کوفه، که تازه بر دل آن‌ها نشسته بود را در نظر گرفتند و نمی‌خواستند داغ دیگری بر دلشان بگذارند. این رفتار امام، درسی است برای همه ما که در شرایط سخت، حتی اگر خودمان آماده فداکاری هستیم، نباید دیگران را مجبور به کاری کنیم که فراتر از توان یا آمادگی روحی آن‌هاست. * رعایت حال خویشاوندان: امام با دلسوزی و محبت خاصی به بنی‌عقیل می‌نگرند. این نشان‌دهنده نهایت رأفت و انسانیت امام است. * اتمام حجت دوباره: با این کلام، امام برای بار دوم و به شکلی خاص‌تر (خطاب به یک گروه مشخص از خانواده)، بر اختیار کامل آن‌ها در ترک میدان تأکید می‌کنند. هیچ اجبار و اکراهی در کار نیست، همه چیز بر پایه اختیار و انتخاب آزادانه است. * مسلم بن عقیل؛ نماد وفاداری بنی‌عقیل: اشاره به شهادت مسلم بن عقیل، یادآور اولین شهید راه نهضت حسینی و وفاداری بی‌بدیل او به امام است. این نام، خود گواهی بر عمق پیوند و ارادت این خاندان به اهل بیت علیهم السلام است. منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و پنجم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه ششم: پاسخ قاطع بنی‌عقیل؛ وفاداری تا پای جان 💥 در پاسخ به امام، بنی‌عقیل نیز با قاطعیت و شور حسینی فرمودند: "سُبْحَانَ اَللَّهِ مَا يَقُولُ اَلنَّاسُ نَقُولُ إِنَّا تَرَكْنَا شَيْخَنَا وَ سَيِّدَنَا وَ بَنِي عُمُومَتِنَا خَيْرَ اَلْأَعْمَامِ وَ لَمْ نَرْمِ مَعَهُمْ بِسَهْمٍ وَ لَمْ نَطْعَنْ مَعَهُمْ بِرُمْحٍ وَ لَمْ نَضْرِبْ مَعَهُمْ بِسَيْفٍ وَ لاَ نَدْرِي مَا صَنَعُوا لاَ وَ اَللَّهِ مَا نَفْعَلُ ذَلِكَ وَ لَكِنْ نَفْدِيكَ بِأَنْفُسِنَا وَ أَمْوَالِنَا وَ أَهْلِنَا وَ نُقَاتِلُ مَعَكَ حَتَّی‌ نَرِدَ مَوْرِدَكَ فَقَبَّحَ اَللَّهُ اَلْعَيْشَ بَعْدَكَ."؛ سبحان الله! مردم چه می‌گویند؟ آیا ما بگوییم که شیخ و سرورمان و پسرعموهایمان (بهترین عموها) را رها کردیم و با آنان حتی یک تیر نینداختیم، و نیزه‌ای نزدیم، و شمشیری نکشیدیم، و نمی‌دانیم با آن‌ها چه کردند؟! نه، به خدا قسم هرگز چنین نخواهیم کرد! بلکه خود و اموال و اهل و عیالمان را فدای تو می‌کنیم و با تو می‌جنگیم تا به جایگاه تو وارد شویم. خداوند زندگی پس از تو را زشت گرداند! 🔥 اوج معرفت و شهامت؛ پاسخ تاریخی بنی‌عقیل: این پاسخ بنی‌عقیل، یکی از زیباترین جلوه‌های وفاداری و شجاعت در تاریخ است. آن‌ها نه تنها پیشنهاد امام را رد می‌کنند، بلکه با کلامی کوبنده و سرشار از معرفت، دلایل ماندن خود را بیان می‌کنند: * حفظ آبرو و نام نیک: "مَا يَقُولُ اَلنَّاسُ نَقُولُ إِنَّا تَرَكْنَا شَيْخَنَا وَ سَيِّدَنَا وَ بَنِي عُمُومَتِنَا خَيْرَ اَلْأَعْمَامِ"؛ آن‌ها نگران آبروی خود و خاندانشان هستند. نگران این هستند که تاریخ و مردم درباره آن‌ها چه خواهند گفت اگر امام و پسرعموها و سیدشان را تنها بگذارند؟ این نشان می‌دهد که برای آن‌ها، حفظ شرافت و نام نیک، از جان عزیزتر است. * همراهی کامل در جهاد: آن‌ها تصریح می‌کنند که نه تنها ترک نمی‌کنند، بلکه "لَمْ نَرْمِ مَعَهُمْ بِسَهْمٍ وَ لَمْ نَطْعَنْ مَعَهُمْ بِرُمْحٍ وَ لَمْ نَضْرِبْ مَعَهُمْ بِسَيْفٍ"؛ آیا ما تنها بگذاریم شما را در حالی که حتی یک تیر هم با شما نینداختیم و با نیزه و شمشیر با شما یاری نکردیم؟ این نهایت تعهد به یاری و همراهی در جهاد است. * فداکاری بی‌حد و مرز: "نَفْدِيكَ بِأَنْفُسِنَا وَ أَمْوَالِنَا وَ أَهْلِنَا"؛ ما تو را با جان‌ها، اموال و اهل و عیالمان فدا می‌کنیم. این جمله، اوج ایثار و از خودگذشتگی را به تصویر می‌کشد. آن‌ها تمام داشته‌های خود را فدای امام می‌کنند. * "حَتَّی‌ نَرِدَ مَوْرِدَكَ"؛ همسفر تا شهادت: این عبارت نشان می‌دهد که هدف آن‌ها فقط مبارزه نیست، بلکه رسیدن به جایگاه و سرنوشت امام است، یعنی شهادت. این انتخاب آگاهانه و عاشقانه، آن‌ها را به بالاترین درجه فداکاری می‌رساند. * بی‌ارزش شمردن زندگی بدون امام: "فَقَبَّحَ اَللَّهُ اَلْعَيْشَ بَعْدَكَ"؛ خداوند زندگی بعد از تو را زشت و ناپسند گرداند. این آخرین جمله آن‌ها، نشان از بی‌ارزش بودن حیات دنیوی بدون وجود امام و هدف ایشان دارد. آن‌ها زندگی را تنها در سایه ولایت و همراهی با حق معنا می‌کنند. 🔺منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و ششم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه هفتم: مسلم بن عوسجه؛ اوج وفاداری و فداکاری 🗡️ در این هنگام، مسلم بن عوسجه (از یاران باوفای امام) برخاست و گفت: "أَ نَحْنُ نُخَلِّي عَنْكَ وَ بِمَا نَعْتَذِرُ إِلَی‌ اَللَّهِ فِي أَدَاءِ حَقِّكَ لاَ وَ اَللَّهِ حَتَّی‌ أَطْعَنَ فِي صُدُورِهِمْ بِرُمْحِي وَ أَضْرِبَهُمْ بِسَيْفِي مَا ثَبَتَ قَائِمُهُ فِي يَدِي وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ مَعِي سِلاَحٌ أُقَاتِلُهُمْ بِهِ لَقَذَفْتُهُمْ بِالْحِجَارَةِ وَ اَللَّهِ لاَ نُخَلِّيكَ حَتَّی‌ يَعْلَمَ اَللَّهُ أَنَّا قَدْ حَفِظْنَا غَيْبَةَ رَسُولِ اَللَّهِ فِيكَ أَمَا وَ اَللَّهِ لَوْ عَلِمْتُ أَنِّي أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُذْرَی‌ يُفْعَلُ ذَلِكَ بِي سَبْعِينَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُكَ حَتَّی‌ أَلْقَی‌ حِمَامِي دُونَكَ فَكَيْفَ لاَ أَفْعَلُ ذَلِكَ وَ إِنَّمَا هِيَ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِيَ اَلْكَرَامَةُ اَلَّتِي لاَ اِنْقِضَاءَ لَهَا أَبَداً."؛ آیا ما تو را رها کنیم؟! و با چه عذری نزد خدا حق تو را ادا کنیم؟! نه، به خدا قسم! رهایت نمی‌کنیم تا با نیزه‌ام بر سینه‌هایشان بکوبم و با شمشیرم بر آن‌ها ضربه بزنم تا زمانی که دسته‌اش در دستم ثابت بماند. و اگر سلاحی برای جنگیدن با آن‌ها نداشتم، هر آینه آن‌ها را با سنگ مورد حمله قرار می‌دادم. به خدا قسم! تو را رها نخواهیم کرد تا خدا بداند که ما در مورد تو (در حفظ امامتت) حق غیبت رسول خدا را به جا آورده‌ایم. به خدا قسم! اگر می‌دانستم که کشته می‌شوم و سپس زنده می‌شوم، و بعد سوزانده می‌شوم، و سپس زنده می‌شوم، و بعد ذرات بدنم پراکنده می‌شود، و این کار هفتاد بار با من انجام شود، هرگز از تو جدا نمی‌شدم تا مرگم را در راه تو ملاقات کنم. پس چگونه چنین نکنم در حالی که این فقط یک بار کشته شدن است و سپس آن کرامتی است که هرگز پایان ندارد؟! 🔥 اوج وفاداری و بصیرت؛ سخنان مسلم بن عوسجه: پاسخ مسلم بن عوسجه، نمادی از بالاترین سطح وفاداری و معرفت است که در شب عاشورا متجلی شد. او با این سخنان، عیار ایمان خود را در برابر امام به نمایش گذاشت: * ادای حق امام: "بِمَا نَعْتَذِرُ إِلَی‌ اَللَّهِ فِي أَدَاءِ حَقِّكَ؟"؛ مسلم بن عوسجه به این نکته مهم اشاره می‌کند که ماندن با امام، ادای حق الهی است. این وظیفه الهی، والاتر از هر چیز دیگری است و اگر آن را ادا نکنند، پاسخی در پیشگاه خداوند نخواهند داشت. * جنگ تا آخرین نفس و آخرین توان: او سوگند یاد می‌کند که تا آخرین رمق و تا زمانی که سلاح در دست دارد، خواهد جنگید و حتی اگر سلاحی نداشته باشد، با سنگ نیز از امام دفاع خواهد کرد. این نشان‌دهنده روحیه فداکاری بی‌حد و مرز و پایبندی به جهاد تا لحظه آخر است. * حفظ غیبت رسول خدا: "حَتَّی‌ يَعْلَمَ اَللَّهُ أَنَّا قَدْ حَفِظْنَا غَيْبَةَ رَسُولِ اَللَّهِ فِيكَ"؛ این جمله بسیار عمیق است. مسلم بن عوسجه، دفاع از امام حسین علیه السلام را دفاع از میراث و جایگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌داند. این وفاداری، فراتر از یک شخص است و به اصل رسالت و امامت برمی‌گردد. * عشق به شهادت و کرامت ابدی: او با جملات تکان‌دهنده‌ای که شهادت در راه امام را حتی اگر هفتاد بار تکرار شود، ناچیز می‌شمارد، عمق عشق خود به شهادت و درک صحیحش از پاداش الهی را نشان می‌دهد. او شهادت را "قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ" (یک بار کشته شدن) می‌داند و در مقابل آن، "اَلْكَرَامَةُ اَلَّتِي لاَ اِنْقِضَاءَ لَهَا أَبَداً" (کرامتی که هرگز پایان ندارد) را می‌بیند. این نگاه، اوج بصیرت و فهم او از حیات اخروی است. آیا ما نیز چنین نگاهی به فداکاری در راه حق و پاداش الهی داریم؟ 🔺منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و هفتم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه هشتم: محمد بن بشر حضرمی؛ ایثار در راه امام بر مال و فرزند 💔 در بحبوحه آن شرایط حساس در شب عاشورا، به محمد بن بشر حضرمی گفته شد: "قَدْ أُسِرَ اِبْنُكَ بِثَغْرِ اَلرَّيِّ"؛ پسرت در مرز ری اسیر شده است. او در پاسخ گفت: "عِنْدَ اَللَّهِ أَحْتَسِبُهُ وَ نَفْسِي مَا أُحِبُّ أَنْ يُؤْسَرَ وَ أَنَا أَبْقَی‌ بَعْدَهُ"؛ او را نزد خدا به حساب می‌آورم و دوست ندارم که او اسیر باشد و من بعد از او زنده بمانم. 🔶 سرمایه‌گذاری در راه خدا؛ درسی از محمد بن بشر: این صحنه، نمادی از بالاترین سطح ایثار و ترجیح حق بر تمام تعلقات دنیوی است. واکنش محمد بن بشر حضرمی در برابر خبر اسارت فرزندش، درس‌های عمیقی برای ما دارد: * رضایت به قضای الهی: "عِنْدَ اَللَّهِ أَحْتَسِبُهُ"؛ او می‌گوید فرزندش را نزد خدا به حساب می‌آورد. این یعنی او اسارت فرزندش را در راه خدا و در مسیر جهاد باطل می‌داند و آن را به خداوند واگذار می‌کند. این اوج تسلیم و رضایت به قضا و قدر الهی است. آیا ما در برابر سختی‌ها و گرفتاری‌ها، چنین تسلیمی در برابر اراده الهی داریم؟ * ترجیح شهادت بر زندگی بدون فرزند: "مَا أُحِبُّ أَنْ يُؤْسَرَ وَ أَنَا أَبْقَی‌ بَعْدَهُ"؛ او نمی‌خواهد که فرزندش اسیر باشد و خودش زنده بماند. این جمله نشان می‌دهد که برای او، زندگی بدون فرزندش در راه حق، بی‌ارزش است. این نوعی از خودگذشتگی بی‌مثال است که در آن، فرد حاضر است حتی از عزیزترین داشته‌هایش برای رسیدن به هدف والاتر دست بکشد. * پیوند با امام بر هر چیز دیگر: این سخن او نشان می‌دهد که پیوند با امام حسین علیه السلام و یاری ایشان، از هر پیوند دیگری، حتی پیوند پدر و فرزندی، برایش مهم‌تر است. او نمی‌خواهد در راه جهاد امام را تنها بگذارد، حتی اگر این به معنای فدا کردن فرزندش باشد. 🌱 در ادامه این واقعه، امام حسین علیه السلام سخن محمد بن بشر را شنیدند و فرمودند: "رَحِمَكَ اَللَّهُ أَنْتَ فِي حِلٍّ مِنْ بَيْعَتِي فَاعْمَلْ فِي فَكَاكِ اِبْنِكَ"؛ خدا تو را رحمت کند! تو از بیعت من در حلّیت هستی (آزاد هستی)؛ پس برو و در راه آزاد کردن پسرت تلاش کن. 🤝 رحمت و درایت امام؛ نمایش اوج انسانیت: این کلام امام، نشان‌دهنده عظمت روحی و درایت بی‌نظیر ایشان است. امام با اینکه خود در اوج نیاز به یاری بودند، اما انسانیت و مصلحت یارشان را نیز در نظر می‌گیرند: * رحمت و دعای امام: امام بلافاصله برای محمد بن بشر دعای خیر می‌کنند: "رَحِمَكَ اَللَّهُ"؛ خدا تو را رحمت کند. این نشان‌دهنده اوج مهربانی و رأفت امام حتی در شرایط بحرانی است. * آزادی از بیعت برای مصلحت یار: امام به او اجازه می‌دهند که از بیعت خارج شود تا بتواند برای آزادی فرزندش تلاش کند. "أَنْتَ فِي حِلٍّ مِنْ بَيْعَتِي فَاعْمَلْ فِي فَكَاكِ اِبْنِكَ"؛ این نهایت بزرگواری و احترام به مصلحت فردی یار است، حتی زمانی که این مصلحت با حضور در معرکه در تعارض است. این درس، نشان می‌دهد که رهبر حقیقی، حتی در سخت‌ترین شرایط، به صلاح و آسایش پیروانش می‌اندیشد. 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و هشتم گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه نهم: پاسخ محمد بن بشر؛ کمال عشق و ایثار 💥 محمد بن بشر در پاسخ به امام گفت: "أَكَلَتْنِي اَلسِّبَاعُ حَيّاً إِنْ فَارَقْتُكَ"؛ (به خدا قسم) اگر تو را ترک کنم، حیوانات درنده مرا زنده زنده بخورند! قَالَ فَأَعْطِ اِبْنَكَ هَذِهِ اَلْأَثْوَابَ اَلْبُرُودَ يَسْتَعِينُ بِهَا فِي فِدَاءِ أَخِيهِ فَأَعْطَاهُ خَمْسَةَ أَثْوَابٍ قِيمَتُهَا أَلْفُ دِينَارٍ.؛ امام فرمودند: "پس این لباس‌ها (برود) را به پسرت بده تا به وسیله آن، برادرش را آزاد کند." پس امام به او پنج جامه به ارزش هزار دینار داد. 💎 وفای به عهد و فداکاری بی‌قید و شرط: پاسخ قاطع محمد بن بشر و سپس اقدام امام، صحنه‌ای بی‌بدیل از ایثار متقابل و تعهد عمیق را رقم می‌زند: سوگند بر عدم ترک امام: "أَكَلَتْنِي اَلسِّبَاعُ حَيّاً إِنْ فَارَقْتُكَ"؛ او با این سوگند محکم، نشان می‌دهد که برای او، ترک امام حتی با اجازه ایشان، به معنای مرگ و نیستی است. او حاضر است خوراک درندگان شود، اما امام را تنها نگذارد. این، اوج وفای به عهد و عشق بی‌پایان به ولی خداست. فدا کردن مال برای حفظ یار: امام حسین علیه السلام نیز در مقابل این وفاداری، از مال خودشان بخشیدند تا فرزند اسیر محمد بن بشر آزاد شود. "فَأَعْطِ اِبْنَكَ هَذِهِ اَلْأَثْوَابَ اَلْبُرُودَ يَسْتَعِينُ بِهَا فِي فِدَاءِ أَخِيهِ فَأَعْطَاهُ خَمْسَةَ أَثْوَابٍ قِيمَتُهَا أَلْفُ دِينَارٍ."؛ این نشان‌دهنده سخاوت بی‌نظیر امام و تلاش ایشان برای رفع مشکلات یارانشان است. امام نه تنها به او اجازه رفتن دادند، بلکه وسیله نجات فرزندش را نیز فراهم کردند. این درس مهمی برای رهبران و مربیان است که باید دلسوز مشکلات پیروان خود باشند. ارزش جان یار در نگاه امام: این اقدام امام نشان می‌دهد که حتی در آن شرایط سخت و با وجود کمبود امکانات، جان و آسایش یاران برای امام بسیار باارزش بود. ایشان حتی با بخشش مال قابل توجه (هزار دینار) برای آزادی فرزند یارشان اقدام کردند. نمونه عملی فداکاری دوطرفه: این واقعه، یک تصویر کامل از فداکاری متقابل است. یار حاضر به فدا کردن جان و فرزند است و امام حاضر به فدا کردن مال برای آسایش یار. این روحیه همکاری و ایثار، رمز پیروزی خون بر شمشیر در کربلاست. منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯
🦋 منبر کوتاه 🦋 ◾️جلسه بیست و نهم نجوای عشق و ایثار در شب عاشورا: گفتگوهای جاودانه امام حسین علیه السلام با یاران بسم الله الرحمن الرحیم شب عاشورا، شبی‌ست پر از درس و حکمت، شبی که تاریخ در سینه خود، نجوای عاشقانه امام حسین علیه السلام با یاران باوفایشان را ثبت کرده است. این گفتگوها، صرفاً کلماتی رد و بدل شده در تاریکی شب نیستند، بلکه پرتوی از معرفت، ایثار و اوج بندگی‌اند. در این منبرهای کوتاه، قصد داریم به برخی از این گفتگوهای جاودانه بپردازیم تا از عمق جان، درس‌های کربلا را درک کنیم. گفتگوی عاشقانه شب عاشورا جلسه دهم: شب وصال و بندگی؛ شور مناجات یاران 🌙 شب عاشورا به پایان خود نزدیک می‌شد و لحظات آخر دیدار امام و یاران باوفایش در حال رقم خوردن بود. روایت شده که: "قَالَ وَ بَاتَ اَلْحُسَيْنُ وَ أَصْحَابُهُ تِلْكَ اَللَّيْلَةَ وَ لَهُمْ دَوِيٌّ كَدَوِيِّ اَلنَّحْلِ مَا بَيْنَ رَاكِعٍ وَ سَاجِدٍ وَ قَائِمٍ وَ قَاعِدٍ"؛ حسین علیه السلام و یارانش آن شب را به صبح رساندند در حالی که صدای زمزمه‌ای شبیه به زمزمه زنبور عسل از آن‌ها به گوش می‌رسید، در حالتی که برخی در رکوع، برخی در سجود، برخی ایستاده و برخی نشسته (مشغول عبادت بودند). "فَعَبَرَ إِلَيْهِمْ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ مِنْ عَسْكَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ اِثْنَانِ وَ ثَلاَثُونَ رَجُلاً."؛ پس در آن شب، سی و دو نفر از لشکر عمر بن سعد به سوی آن‌ها آمدند (به امام پیوستند). 🐝 مناجات شبانه یاران؛ اوج بندگی و آمادگی برای شهادت: این توصیف از شب عاشورا، تصویری بی‌نهایت زیبا و روحانی از یاران امام حسین علیه السلام را به نمایش می‌گذارد: * زمزمه‌ای شبیه زنبور عسل: "لَهُمْ دَوِيٌّ كَدَوِيِّ اَلنَّحْلِ"؛ این تعبیر، نشان‌دهنده کثرت و پیوستگی عبادت یاران است. آن‌ها با تمام وجود، در حال ذکر، نماز و مناجات بودند. این زمزمه‌ها، زمزمه‌ی عشق و شوق به لقاءالله بود که در آستانه شهادت، اوج می‌گرفت. آیا شب زنده‌داری‌های ما نیز چنین شور و اخلاصی دارد؟ * تنوع در عبادت: "مَا بَيْنَ رَاكِعٍ وَ سَاجِدٍ وَ قَائِمٍ وَ قَاعِدٍ"؛ این جمله بیانگر آن است که آن‌ها در هر حالتی، غرق در بندگی و عبادت بودند. نماز، دعا، استغفار و تضرع، تمام وجودشان را فرا گرفته بود. این عبادات، نه از روی اجبار، بلکه از سر عشق و معرفت بود. * آمادگی روحی برای شهادت: یاران امام، شب عاشورا را با عبادت و مناجات به صبح رساندند. این یعنی آن‌ها با تمام وجود خود را برای مهمانی الهی در روز عاشورا آماده می‌کردند. این عبادت، روح آن‌ها را صیقل می‌داد و آمادگی کامل برای فداکاری در راه خدا را در آن‌ها ایجاد می‌کرد. آیا ما نیز برای رویدادهای مهم زندگی‌مان، چنین آمادگی معنوی کسب می‌کنیم؟ 🕊️ پیوستن ۳۲ نفر به کاروان عشق؛ ندای بیدارشده وجدان‌ها: در بخش دوم روایت، نکته‌ای بسیار تأمل‌برانگیز نهفته است: "فَعَبَرَ إِلَيْهِمْ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ مِنْ عَسْكَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ اِثْنَانِ وَ ثَلاَثُونَ رَجُلاً."؛ این اتفاق، نشانه‌های مهمی دارد: * تأثیر نورانیت امام و یاران: زمزمه‌های روحانی و نورانیت یاران امام در آن شب، آن‌قدر قوی بود که حتی بر برخی از افراد حاضر در لشکر دشمن نیز تأثیر گذاشت. این نشان‌دهنده قدرت معنوی جبهه حق است که می‌تواند وجدان‌های خفته را بیدار کند. * فرصت توبه و بازگشت: در آخرین لحظات نیز، باب توبه و بازگشت باز بود. این ۳۲ نفر با وجود آنکه تا آن لحظه در لشکر باطل بودند، اما توانستند در تاریکی شب، راه حق را بیابند و به امام بپیوندند. این پیام مهمی است که تا آخرین لحظه نباید از رحمت خدا ناامید شد و فرصت بازگشت همیشه هست. * اوج‌گیری حق در مقابل باطل: در حالی که لشکر باطل در حال عیش و نوش بود، لشکر امام غرق در عبادت بود. این تفاوت ماهوی، باعث شد برخی از افراد لشکر دشمن نیز متوجه عمق حقانیت جبهه امام شوند و به آن‌ها بپیوندند. این واقعه، نشانی از پیروزی معنویت بر مادی‌گرایی است. منبع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام، ج ۴۴، ص ۳۷۲ 📩دانلود فیش منبر و مرثیه👇 ╭┅───────┅╮ ↪️ @fishemenbar ╰┅───────┅╯