نهم مرداد ماه، یادمون بمونه

منی که خوشحال بودم وای جنگلبانی چقدر باحاله و اینا (و واقعا هست) ولی همونقدر هم خطرناک

توی ایران در ۳۰ سال گذشته ۱۱۲ نفر محیط‌بان و ۱۱ جنگلبان کشته شده‌اند

آن روزها خیابان‌ها و کوچه‌های ماسال را که قدم می‌زدی شاید از بین رؤسا و افراد سیاسی شهرستان تنها اسمی که بین مردم مشهور بود ناصر پیروی بود.

همان رئیس اداره‌ای که کسی را پشت در نگه نمی‌داشت، همان رئیس اداره‌ای که به مردم این شهرستان ثابت کرده بود می‌توان مدیر بود اما مغرور نشد، می‌توان مدیر بود اما همراه مردم شد، می‌توان مدیر بود اما نسبت به دغدغه مردم بی‌تفاوت نبود.

امروز اگر در شبکه‌های اجتماعی نام ماسال را جستجو کنید اطلاعات بسیاری از آن به دست می‌آید و خیلی از صفحات اینستاگرامی برای انتشار تصاویر و زیبایی‌های ماسال ایجاد شده اما آن روزها کسی نام ماسال را نشنیده بود.

و در میان این کوه‌های استوار و جنگل‌های زیبا تنها صدای موتوری می‌آمد که ناصر پیروی عاشق بر آن سوار بود و در دل جنگل‌های ماسال گشت می‌زد و به دنبال غارتگران جنگل بود.

ناصر پیروی در صبحگاه هفتم اردیبهشت سال ۱۳۸۴ با خودروی اداری به سمت محل کار خود حرکت می‌کند اما ناگاه در جریان یک پست ایست و بازرسی، توسط ۶ تن ربوده شد، باند تبهکار ۶ نفره پس از ربایش این حافظِ صدیق جنگل او را به جنگل بزرگ هفت دغنان شهرستان صومعه‌سرا بردند و پس از اعمال زور و تهدید برای رسیدن به اهداف شوم خود تصمیم گرفتند ناصرِ جنگل‌های ماسال را از سر راه بردارند...

اگر حس میکنید مثل من سردرد میشید و عصبانی ، این عکس رو باز نکنید نمی‌دونم اصلا چی بنویسم شوکه شدم شوکه

یکی از اون قاتل های بی وجدان اینطوری گفته درباره ی ایشون😭 «او مرد سرسختی بود و نسبت به جنگل حساسیت خاصی داشت من و همدستانم مدتی بود به خاطر مالکیت بخشی از جنگل با جنگلبانی کشمکش داشتیم و او سرسختانه مقابل ما ایستاده بود ما هم تصمیم گرفتیم برای رسیدن به اهدافمان او را از سر راه برداریم به همین دلیل تصمیم به کشتن او گرفتیم»