🍀بسم الله الرحمن الرحیم 🍀 🔷فرق انسان ابله و انسان احمق چیست؟👇 در اصل معنی احمق کاملا با ابله متفاوت است، هر چند که در بین مردم این دو واژه هم معنی تلقی می‌شوند. ▪️بُلْه جمع ابله است و ابله کسی است که در او نوعی غفلت باشد. [۱] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:👇 داخل بهشت شدم پس دیدم اکثر اهل بهشت از ابلهان هستند. (راوی گوید سؤال کردم) بُله و ابلهان کیانند؟ حضرت فرمود: «العاقل فی الخیر، الغافل عن الشرّ الذی یصوم فی کل شهر ثلاثة ایام» ✅حضرت در جواب فرمود: منظور من از ابله، عاقل (یا عامل) در امور خیر و غافل از کارهای شرّ است، کسی که در هر ماه سه روز، روزه می گیرد. (۲) در نتیجه هم معنای لغت «بله» و هم معنایی که حضرت اراده فرموده روشن شد که مراد از ابلهانی که اکثر اهل بهشت هستند،انسان هایی می باشند که نسبت به امور دنیا غافل و متوجه امور اخروی می باشند.« یعنی یاد آخرت حواس آنها را از دنیا پرت و غافل کرده است». و اما معنی احمق👇 امام علی علیه السلام فرمودند: «زبان عاقل پشت قلب او قرار دارد در حالى که قلب احمق پشت زبان اوست»; (لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ، وَقَلْبُ الاَْحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ). اشاره به این که انسان عاقل نخست اندیشه مى کند سپس سخن مى گوید در حالى که احمق نخست سخن مى گوید و بعد در اندیشه فرو مى رود به همین دلیل سخنان عاقل حساب شده، موزون، مفید و سنجیده است; ولى سخنان احمق ناموزون و گاه خطرناک و بر زیان خود او. همین عبارت با شرح جالبى در خطبه 176 آمده است و در حدیثى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «إنَّ لِسانُ الْمُؤمِنِ وَراءَ قَلْبِهِ فَإذا أرادَ أنْ یَتَکَلَّمَ بِشَىْء تَدَبِّرُهُ بِقَلْبِهِ ثُمَّ أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَ إنَّ لِسانُ الْمُنافِقِ أمامَ قَلْبِهِ فَإذا هَمَّ بِشَىْء أمْضاهُ بِلِسانِهِ وَلَمْ یَتَدَبَّرَه بِقَلْبِهِ; زبان انسان با ایمان پشت قلب (و فکر) او است، لذا هنگامى که مى خواهد سخنى بگوید نخست در آن تدبّر مى کند سپس بر زبانش جارى مى سازد، ولى زبان منافق جلو قلب او است، لذا هنگامى که تصمیم به چیزى مى گیرد بدون هیچ گونه تدبّر بر زبانش جارى مى سازد».(۳) از آنجا که على(علیه السلام) باب علم پیامبر(صلى الله علیه وآله) است این سخن را از او آموخته است. امام حسن عسکرى(علیه السلام) این سخن را با عبارت لطیف دیگرى بیان فرموده: «قَلْبُ الاْحْمَقِ فی فَمِهِ وَفَمِ الْحَکیمِ فی قَلْبِهِ; قلب (و فکر) احمق در دهان او و دهان شخص حکیم در قلب اوست!».(۴) 📚ا🔻👇🔻 [۱] . طریحی، مجمع البحرین، ج 1، ص 246، [2] . صدوق، معانی الاخبار، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم، 1377ش، ج 2، ص 22. (۳). المحجة البیضاء، ج 5، ص 195 . (۴). میزان الحکمه، ح 18176 ➖➖➖➖➖➖➖ #جهاد_تبیین #تبیین_کلمات #بصیرت #اللهم_عجل_لولیک_الفرج