سستى و تنبلى
در آيه‌ى ٧ سوره انشراح مى‌خوانيم: «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ»
«(اى پيامبر!) هنگامى كه از كارى فارغ شدى به كار ديگرى بپرداز.»
هدف از اين دستور اين است كه انسان را از استراحت مطلق بعد از كار مهم باز دارد، چرا كه بيكارى و فراغت، مايه‌ى خستگى و كم شدن نشاط و زمينه فساد و تباهى و انواع گناهان مى‌گردد.
چنانكه آمارهاى جنايات و اعتياد نشان مى‌دهد سطح جرايم هنگام تعطيلات و بيكارى گاهى تا هفت برابر بالا مى‌رود. بر همين اساس در روايات اسلامى به كار و كوشش سفارش اكيد شده و از سستى و بى حوصلگى نهى شده است به عنوان نمونه:
١- امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: كارگر پاداش رزمنده را دارد.
٢- همچنين فرمودند: «از كسالت و بى حوصلگى دورى كن زيرا اين دو تو را از بهره‌ات در دنيا و آخرت باز مى‌دارند.»
٣- نيز آن حضرت عليه السلام فرمودند: «كسى كه در مورد امورى كه زندگيش را تامين مى‌كند، بى‌حوصله و سست باشد، در چنين كسى خيرى در مورد دينش نيست.»
٤- امام موسى‌بن جعفر عليه السلام مى‌فرمايد: «همانا خداوند متعال بنده پر خواب بيكار را دشمن دارد.»
٥- نيز آن حضرت فرمودند: «از بى‌حوصلگى و سستى بپرهيز زيرا اگر بى‌حوصلگى كنى دنبال كار نمى‌روى و اگر سستى كنى حق (خود و ديگران) را ادا نمى‌كنى.»
٦- اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: «نتيجه بى حوصلگى و سستى فقر و تهيدستى است.»
دست نیاز به سوى مردم دراز كردن شخصيت انسان را خورد مى‌كند و به دنبال آن موجب گناهانى مى‌شود؛ رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: «درخواست از مردم از زشتى‌ها است.»
بنابراين بيكارى وسستى هم موجب فقر وهم زمينه‌اى براى گناه است.
@Rahasho
#گناه #زمینه_های_گناه #تنبلی
🔰زمينه‌هاى پيدايش گناه
در «گناه شناسى» از موضوعات بسيار مهم، شناخت «زمينه‌هاى گناه» است؛ چنانكه گفته‌اند: قابليت قابل، اصل مهم براى تهذيب نفوس است.
باران كه در لطافت طبعش خلاف نيست در باغ لاله رويد و در شوره‌زار خس
كسى كه مى‌خواهد گناه نكند حتماً بايد به زمينه‌هاى گناه توجه كند، وقتى آنها را شناخت به پيشگيرى و درمان آنان بپردازد.
كمبود ويتامين‌ها در بدن، انسان را آماده پذيرش ميكرب‌ها مى‌كند و يا بيمارى‌ها را پرورش و گسترش مى‌دهد، پس بايد اين كمبودها جبران گردد تا زمينه پذيرش و همچنين زمينه پرورش بيمارى‌ها از بين برود. بنابراين بايد «زمينه شناس و زمينه زدا» باشيم. مثلاً اگر در منزل چاه فاضلابى زمينه‌ساز انواع پشه‌ها مى‌باشد سمپاشى بيهوده است بايد چاه را پر كرد.
در بررسى زمينه‌هاى گناه مى‌توان امور بسيارى را نام برد كه هر يك با كميت و كيفيت خاصى زمينه‌ساز هستند. اما در اينجا به چند موضوع مهمتر در اين رابطه اشاره میکنیم از جمله :
١- زمينه‌هاى فرهنگى و تربيتى.
٢- زمينه‌هاى خانوادگى.
٣- زمينه‌هاى اقتصادى.
٤- زمينه‌هاى اجتماعى.
٥- زمينه‌هاى روانى.
٦- زمينه‌هاى سياسى.
[ادامه دارد ...]
#تربیت_مربی #گناه_شناسی #زمینه_های_گناه
🔰زمينه‌هاى فرهنگى و تربيتى گناه
✅ جهل و حماقت
جهل و حماقت، زمينه گناه را در انسان به وجود آورده و او را به سوى گناه مى‌كشاند. جهل به خدا، جهل به هدف از آفرينش، جهل به قوانين خلقت، جهل به زشتى گناه و آثار آن.
چنانكه يك فرد جاهل و بى‌سواد غذاى آلوده به ميكرب را بر اثر جهل به آسانى مى‌خورد، ولى يك دكتر ميكرب شناس، هرگز آن را نمى‌خورد.
در دوران جاهليت كه گناهان گوناگون، سراسر زندگى مردم را گرفته بود، بيشتر بر اثر جهل و حماقت بود. براى توضيح به اين آيات توجه كنيد:
«قالوا يا موسى اجعَل لَنا الهاً كما لَهم آلِهة قالَ إنّكم قَوم تَجهَلون»
«بنى اسرائيل به موسى گفتند: براى ما معبودى (از بت) قرار بده چنانكه آنها (بت پرستان) معبودانى (از بت) دارند. موسى گفت: شما جمعيتى جاهل و نادان هستيد.»
از زبان حضرت لوط عليه السلام خطاب به قومش مى‌خوانيم:
«أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» «آيا شما به جاى زنان، به سراغ مردان، از روى شهوت مى‌رويد؟ شما قومى جاهل هستيد.»
و در آيه ٨٩ سوره‌ى يوسف مى‌خوانيم:
«قالَ هَلْ عَلِمْتُمْ ما فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَ أَخِيهِ إِذْ أَنْتُمْ جاهِلُونَ»
«يوسف (به برادران خود) گفت: آيا دانستيد كه با يوسف و برادرش (بنيامين) چه كرديد؟ آنگاه كه جاهل بوديد.»
از اين آيات به روشنى استفاده مى‌شود كه جهل و نادانى يكى از زمينه‌هاى گناهان است.
#تربیت_مربی #زمینه_های_گناه #جهل