📌«بازخوانی نکاتی از کتاب در راستای بنیان های حکمت حضور انقلاب اسلامی در جهانی میان دو جهان اثر#استاد_طاهرزاده» نکته شماره یک: 🔸«راه گفتگوی خداوند با بندگانش بسی هموار است» نسلی که می‌خواهد از جهان مدرن آزاد شود، در مقابل خود تنها اجمالی از آینده‌ای را می‌بیند که آن آینده، جهان مدرن نیست، اگر از یک جهت، برای حضور در آن آینده در ظلمات گام برمی‌دارد ولی از جهت دیگر در چنین شرایطی به دلیل رویکرد توحیدی‌اش باید به صبح بیندیشد. با برافروختن روح امید در جان آن‌هایی که در راه قدم می‌زنند، با درک رنجی مقدس و مأواگزیدن در همان راه و به دوش‌کشیدن طوفانی که باید همچنان شعله‌ور بماند، هیچ‌کس را چنین اختیاری نداده‌اند که این شعله‌ خدایی را که تا عمق سینه‌ها جای گرفته است، خاموش کند. شعله‌ بیداریِ عبور از ظلمات قرن، راه ترسناکی نیست، راهِ هموار گفتگوی خداوند است با بندگانش. با توجه به نکته فوق می‌توان گفت: تفکرِ حقیقی، تذکر است نسبت به امری که بر ما تقدیر شده، از این جهت می‌توان گفت علوم تجربی و فلسفه، به خودی خود تفکر نیستند، زیرا متذکر ندایی نیستند که در باطن ما سروده شده است. تفکر حقیقی، راهی است به سوی حقیقت و از جایی آغاز می‌شود که امری از حقایق عالم ما را به خود فرا می‌خواند و این یعنی تذکری که انسان متذکر بنیان می‌شود و در عین حال اندیشیدنی‌ترین امری است که جان هر انسانی در طلب آن است، تا متذکر حضور خود در هر چیزی باشد، در عین حال امری است بسی دوردست ولی بنیادِ همه اموری است که به ما نزدیک می‌باشند و راز جذبه‌هایی است که در امور پیش‌آمده و توسط انقلاب اسلامی آن‌ها را احساس می‌کنیم، زیرا همه آن امور راهنما به سوی ذاتی هستند که در عین نظر به آینده، ما را به سوی خود می‌خواند، به حکم «إِلَيْهِ راجِعُونَ». حال چه آن ذات را در نگاه فلسفی، «وجود» در نظر بگیرید، از آن جهت که حقیقت همه امور است، و چه آن ذات را «خدا» در نظر بگیرید که خالق همه امور است، مشروط بر آن‌که خدا به صورت ابژه در نظرتان نباشد، بلکه خالقی باشد که از مخلوق جدا نیست و در همه امور حاضر و ساری است و در این فضا گفتگو با خداوند معنای اصیل خود را ظاهر می‌کند. #ما_و_انقلاب_اسلامی #باشگاه‌_دانشجویی_فرصت #بنیان‌های_حکمت_حضور_انقلاب_در_جهان_بین_دو_جهان @forsat_soha