مدتی او را ندیده بودم. در راهرو اداره دیدمش خبر از کم پیدا شدنش گرفتم. خبر داد برای نمایندگی مجلس کاندیدا شده و تایید صلاحیت. پرسیدم: چه شد که چنین کاری کردی؟ آهی کشید و گفت: مدتیست وضعیت هم شهری‌هایم و مردم را می‌بینم و دلم می‌سوزد که اگر بتوانم برایشان کاری پیش ببرم و آرام بنشینم؛ می‌ترسم مدیون‌آنها شوم. گفتم: تو که خدا و پيغمبر می‌فهمی؛ تو که از سر تکلیف داری پا در عرصه می‌گذاری، از آدم حسابی‌ها و معتمدهای زنجان کمک بگیر. گفت: از فلان سرشناس شهر خواستم فقط حواسش به ما باشد؛ جواب شنیدم که تو خیلی در شهر شناخته شده نیستی؛ بهتر است چند سالی بین مردم خرج کنی و خودت را نشان بدهی و دور بعد شرکت کنی. می‌گفت: هاج و واج مانده بودم. مگر من برای شهرت و سرمایه‌گذاری اقدام کردم؟! همسر همیشه پشتیبانش دلش را گرم کرد. از او خواست پیش برود؛ همت کند و کوتاه نیاید. وعده داد با مال و جان به پایش خواهد ایستاد تا بانوی دغدغه‌مندش به هدفش برسد. الحق و الانصاف هم مردانه کنارش بود. وقتی خواستیم خداحافظی کنیم، درخواستی داشت؛ گفت: دعا کن موفق شوم و بتوانم گره‌ای از کار مردم باز کنم. همین که باری از دوش آنها بردارم، به تمام خستگی‌ها و تنش‌هایش می‌ارزد. زنجان قیزی دوست و همکار چندین ساله‌ام همیشه همین‌قدر دلسوز و مردم‌دار بوده است. از خدا می‌خواهم توفیق خدمت به این شیر زن خطه زنجان بدهد؛ چرا که مردم آن شهر لیاقت چنین نماینده‌ای را دارند. 🌷موفق باشی رفیق #زنجان_قیزی #فاطمه_بیات #زینتا ✒زینب رحیمی https://eitaa.com/forsatezendegi