✅ در باب اهمیت روشنگری، شبهه زدایی و دفاع از عقاید دینی 👌 ✍ شخصي نزد #امام_حسن_عسکری (عليه السلام) آمد و گفت: ای آقای ما، اگر يکی از برادران شيعه ما در دست کفار اسير شده، جانش در خطر باشد؛ از سويی ديگر شخصی از شيعيان گرفتار يک فرد بد‌انديش و گمراه شده که البته نمی‌خواهد او را بکشد، ولی شبهه‌هايی القا می‌کند که ايمانش ضعيف شود، نجات دادن کدام يک ارزش بيشتری دارد؟ گرچه شايد براي رهايی شخص اول خود به خطر افتاده، کشته شوم، رهايی شخص دوم تنها نيازمند فرصت و نيرويی است که نگذارم عقيده‌اش دگرگون و ايمانش زايل شود، با آنکه خودش سالم و حتی به دور از زيان مالی و جانی است. ✳️ امام در پاسخ فرمودند: آيا مي‌دانی اين دو قلمرو چقدر با هم تفاوت دارند؟ آن مرد گفت: ‌آمده‌ام از شما بپرسم در ميان اين دو راه تکليفم چيست. امام(عليه السلام) فرمودند: در کنار دريايی ايستاده‌ای، گنجشکی در دريا افتاده و در حال غرق شدن است؛ در کنارش هم مؤمنی شريف و ارزشمند در آب غوطه می‌خورد و هر لحظه امکان دارد در آب غرق شود. بايد کدام را نجات دهی؟ ثواب کدام بيشتر و نجات کدام مقدم است؟ اگر آن پرنده را برهانی، آن ديگری که انسانی شريف است خفه می‌شود. مرد پاسخ داد: بسيار روشن است. البته بايد آن شخص را نجات ‌دهم؛ زيرا آن پرنده در برابر چنين انسانی ارزشی اندک دارد. ✳️ امام فرمودند: به همان اندازه‌ که نجات آن مؤمن بر نجات آن پرنده کوچک برتری دارد، حفظ #ايمان يک انسان از امواج شبهه‌ها بر نجات مسلمانی که تنها از نظر بدنی و جانی در دست کفار اسير است و هر لحظه امکان دارد کشته شود، برتری دارد. 🔵 تذکر؛ حضرت نفرمودند: چون امام هستم و چنين می‌گويم، بايد تعبداً و بدون چون و چرا بپذيری‌!!، بلکه با استدلال، ذکر مثال و مقايسه کاری کردند که آن شخص با فکر و خرد خود اهميت موضوع را درک کند. ✅ ادامه‌ی روایت: ✳️ امام فرمودند: شخصی که در دست کفار يا مشرکان اسير است و تو نتوانستی نجاتش دهی و سرانجام به شهادت رسيد، يا با شکنجه و آزار از پاي درآمد، طبعاً به بهشت می‌رود. پس چه چيزی را از دست داده است؟ چند روزی زندگی در اين دنيا و لحظاتی نفس کشيدن را. او نه‌تنها چندان زيانی نکرده، مقامی ارجمند را هم به‌دست آورده است. اما شخصی که در باتلاق شبهه‌ها گرفتار شده است و‌ هر لحظه بيم آن می‌رود که ايمانش از دست برود، اگر يک قرن هم در اين دنيا زندگی کند، سرانجام چون از نظر اعتقادات دچار مشکل شده، بدبخت می‌شود و شايد به جهنم برود. اين فرد اگرچه چند روز از زندگی دنيوی را به دست بياورد ولی خوشبختی جاويدان او در سرای ديگر دچار خطر مي‌شود. از دست دادن چند روز از اين ايام فناپذير بهتر است يا باختن آن زندگی طيبه جاويد؟ به همان اندازه که سعادت ابدی ارزشش بيش از زندگی چند روزه اين دنياي ناپايدار است، رهايی آن مؤمن از دست شياطين و شبهه‌افکنان، ثواب بيشتری دارد. ✳️ اگر از بزرگي نام و مقام گوينده اين سخنان بگذريم و وجوب احترام و فرمان‌برداري در برابر امام يازدهم علیه السلام را هم فراموش کنيم، خود ماجرا بسيار واضح، داراي استدلالي قوی و مقايسه‌ای جالب توجه است و با تأمل در آن، می‌توان اهميت روشنگری و شبهه‌زدایی از دل‌های مؤمنان را دريافت. 📚 به نقل از کتاب «آفتاب مطهر» از علامه مصباح یزدی، ص ۱۱۹و۱۲۰ 📱#رسانه_فوج | زبان‌امروزی‌دین👇 🆔 @fowj_media

سی سال بود می‌گفتم: خدایا چنین کن، چنان کن... چون به قدم اول معرفت رسیدم گفتم: خدایا تو مراباش، هرچه خواهی کن _بایزید بسطامی ‌‌‎‎ #خداوند #ایمان #ذی_الحجه 🆔️ @fowj_media

💠💠💠 🟢 از ادراک عقلی تا ایمان قلبی... 🌱 باید معارف توحیدی را با کوشش، تکرار، مجاهدت و... از عقل به قلب رساند تا به «#ایمان» تبدیل شوند. 🎙 #امام_خمینی (ره) 🔹🔸🔹 🌷 صدقه اول #ماه_صفر فراموش نشود. 🆔️ @fowj_media