کوچه هایمان را به نامشان کردیم که هرگاه آدرس منزلمان را میدهیم بدانیم از گذرگاه خون کدام شهید است که با آرامش به خانه میرسیم. خمیده راه رفتند تا امروز بتوانیم راست راست راه برویم💔🙂 «برای شادی روح شهدا صلوات» #شهید_سید_علی_زنجانی #امام_زمان

👆خواب روزه دار همیشه عبادت نیست ، گاهی خیانته 🌹مجاهد شهید مدافع حرم حاج محمود شفیعی ✊ وعده امت همیشه در صحنه؛ راهپیمایی روز قدس

#شهدا #حاج_محمود_شفیعی 🌹حاج محمود روی بیت المال حساس بود و زمانی که برای اردوی جهادی می رفت، سعی می کرد دو هفته قبلش شبانه روزی کار کند تا کار محوله اش در سپاه بر زمین نماند و فرمانده اش می گفت، همه کارهایش را انجام داده و اگر حتی دو هفته دیگر از زمان بازگشتش بگذرد، کارش بر زمین نمانده است. 🌷به نقل از همسر شهید مدافع حرم شهیــــد حاج محمود شفیعــــــی🌷

💠 دعای روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان ▪️اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مُحِبّاً لِأَوْلِيَائِكَ، وَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ، مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِيَائِكَ، يَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِيِّينَ. ▪️خدایا مرا در این ماه دلبسته اولیاءات، و دشمن دشمنانت قرار ده، و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان، ای نگهدارنده دل های پیامبران.

در سوریه خیلی انسان شوخ‌طبع و بانشاط و شادابی بود. وجودش حال و هوای خاصی به محیط بخشیده بود. سریع با اطرافیان ارتباط می‌گرفت. همه جذب محمود بودند. یک برخورد خیلی عاشقانه‌ای با بچه‌ها داشت. همه را به یک چشم می‌دید. اصلاً ندیدند که بین بچه‌های فاطمیون، سوری و یا ایرانی‌ها فرق بگذارد. شب شهادت امام حسن(ع) در حلب وصیتنامه نوشت و روز شهادت امام حسن عسگری(ع) (29 آذر 1394) در حلب و با اصابت تیر به پا و سر به شهادت نائل گردید. شب شهادت امام محمد باقر(ع) خبر شهادتش را به خانواده دادند  و روز شهادت امام جواد(ع) وسایلش را برای خانواده آوردند. پیکر مطهرش پس از دو سال در شهریور ۱۳۹۶ به وطن بازگشت. سر شهید جدا شده بود. لباس‌هایش هم در تنش بوده است.

پیکر مطهر شهید جهادگر مدافع حرم حاج محمود شفیعی در 17 شهریور 1396 پس از تشییع روی دستان مردم، در جوار امامزاده عقیل(ع) در اسلامشهر به خاک سپرده شد. وداع شدیداً سوزناک و اشکبارِ خانواده و دوستان جهادی و هیئتی و حضور بسیار گسترده جمعیت مشهود بود. ارادت خاص به اهل‌بیت(ع) داشت و همیشه میگفت مجلس ختم من را در روز شهادت امام حسن عسکری(ع) بگیرید و تاکنون هر سال سالگرد شهادتش در همین مناسبت برگزار گردیده است.

مادر شهید محمود شفیعی خاطرنشان می‌نماید: محمود در خانواده ما تک بود و نمونه بود. همیشه می‌گفت مادر دعا کن من شهید شوم و راه حسینی را بروم. خدا را شکر می‌کنم که محمود با شهادتش ما را سرافراز کرد. مادر شهید در موقعیت دیگری ابراز می‌دارد: به پسرم افتخار می‌کنم که سبب شد تا اگر لیاقت داشته باشم هدیه‌ای به حضرت زینب(س) تقدیم کنم. پدر شهید شفیعی می‌گوید: ما راضی به رضای خدا هستیم و وقتی گفتند محمود شهید شده ما گفتیم این امانتی بود که خدا به ما داد و در راه اسلام و اهل بیت(ع) رفته است. خدا را شکر می‌کنیم که در این راه تمام هستی‌اش را داد.

شهیدان زنده‌اند یکی از دوستان شهید چنین تعریف می‌نماید: «در عالم خواب دیدم حاج محمود با شهید عزت‌الله عسگری در گلزار شهدای امامزاده عقیل علیه السلام سر یکی از مزارها ایستاده بودند. شهید عزت‌الله عسگری نگاهی به من کرد و لبخندی زد و خطاب به حاجی گفت: محمود جان برویم. حاج محمود هم گفت: باشد. شهید عزت‌الله دست راستش را دراز کرد و گفت: دستت را بده به من. حاج محمود دست چپش را گذاشت توی دست راست شهید عزت‌الله. دست همدیگر را گرفتند و یک قدم رفتند. من با‌گریه گفتم: عزت‌الله! آقا عزت! حاج محمود ما را کجا می‌بری؟! حاجی برگشت و گفت: بهنام! گفتم: جانم حاجی! گفت: ما زنده‌ایم. گفتم: می‌دونم حاج محمود شما زنده‌اید. دوباره گفت: بهنام! ما زنده‌ایم. گفتم: می‌دانم حاج محمود. می‌دانم شما زنده‌اید. برای بار سوم گفت: بهنام جان! به خدا ما زنده‌ایم و نزد خدا روزی می‌خوریم. بهنام! ما شاهد اعمال و رفتار شماییم.»

به نام خدای رحمان و خدای رحیم. خداوندا تو را به رحمانیت و رحیمیتت قسم که این بنده عاصی را بپذیر درود و سلام بر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و خاندان پاک و طاهرینش امیرالمومنین علیه السلام و فاطمه زهرا سلام الله علیه و حسن و حسین علیه السلام و مهدی صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که ان شاء الله در رکابش باشیم. سلام و درود به روح امام و شهدای پاک از صدر اسلام تا کنون و سلام بر رهبر عزیز و معظم و بر همه خدمتگذاران صدیق انقلاب و اسلام و خدمت خواهران و برادران دینی و ایمانی خود. از این که نام من هم در لیست «الرحیل» آمد از همگان حلالیت می طلبم. پدر و مادر عزیزم، همسر گرانقدرم، فرزندانم فاطمه و زهرا، خواهر و برادرانم. همه اقوام و دوستانم، همسنگران بسیجی ام. همکاران و همسایگان. امید است کوتاهی ها، بی مهری ها و کج سلیقگی های من را به لطف و بزرگواری خود حلال کنید. اندک نام و آبرویی داشتم که مدیون تک تک شما خواهران و برادران بزرگوار بوده و اگر لطف شما نبود همین ناچیز هم نبودم. اما از باب یادآوری چند مطلب خدمتتان عارض می شوم. مدافع حریم ولایت کسی است که مستمر با تلاش و کوشش مضاعف و با همدلی و همزبانی، با عزم ملی و مدیریت جهادی در پی آفریدن حماسه فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باشد. رهبر عزیزمان فرمودند که فرهنگ آن چیزی است که من حاضرم جانم را برایش بدهم. کار فرهنگی کاری است که تاثیر و تغییر در رفتار انسان ها بگذارد. لذا برترین چیز را آن دیدم که با نگرش عمیق در ابعاد مختلف سبک زندگی خود پالایشی گسترده انجام دهیم و در حد توان سعی در تغییر آن و نیل به سبک زندگی ائمه اطهار علیهم السلام داشته باشیم. در همه عرصه ها اخلاق، اعتقادات، سبک زندگی روزمره، سیاست، فرهنگ، حجاب، علم اندوزی، اقتصادی، تفریح، ورزش، خوراک، پوشاک و … خواهرانم دشمن از سیاهی چادر شما بیشتر می ترسد تا از سرخی خون من و برای حفظ حجاب شما خون های زیادی ریخته شده. همچنین حجاب و پوشش برادران که تهدید جدی دشمن بر آن است. شهید عزادار نمی خواهد، شهید رهرو می خواهد و شما هم با قلم، قدم و زبان خود رهرو امام و رهبری باشید. جوانان عزیز چشم شهدا و تبلور خونشان به حرکت و شعور شما دوخته شده و باید مواظب باشیم خط ولایت را گم نکنیم. معیارها در تمامی گزینش ها و انتخاب ها اشاره و اراده ولایت است. رهبر عزیزمان فرمودند عرصه پیشرفت، عرصه عظمت و عرصه هویت اسلامی و ایرانی عرصه ای است که در آن شجاعت لازم است؛ فداکاری لازم است؛ دانش لازم است؛ ایمان عمیق لازم است؛ خودتان را آماده کنید. والسلام»