عشق بزرگتر آيا اين بشرِ گرفتار و به اسارت رفته را مى‌توان با چند جمله پند و اندرز، آزاد كرد و از كشش غريزه‌ها و هوس‌ها و حرف‌ها و جلوه‌ها رهايى داد؟ و از او مجاهدى ساخت كه از حب نفس آزاد شده باشد؟ و از او آزاد مردى بيرون كشيد كه از سر هستى خويش گذشته باشد و از او انسانى را آفريد كه بالاتر از فرشته پرواز كند و تمام هستى چشم انداز او باشد؟ اين آرزويى بيش نيست،هيچ‌گاه انسانى را كه اسير هفتاد نفر است و در زنجيرگرفتار، نمى‌توان با يك كلمه‌ى «بيا برويم» نجات داد. اين بيچاره، هم نياز به دويدن دارد و هم پريدن، اما چگونه‌؟ آخر با چه پايى بدود و با چه بالى اوج بگيرد؟ براى تربيت انسان، براى ساختن بشر بايد در او عشقى آفريد كه از تمام غريزه‌ها نيرومندتر باشد و بايد در او نيرويى گذاشت كه تمام زنجيرها را با خود بردارد و تمام نگهبان‌ها را همراه بكشدو مادام كه اين عشق عظيم و اين نيروى بزرگ در انسان نيايد و پا نگيرد، براى انسان حركتى نخواهد بود و از بند اسارت‌ها نجاتى نخواهد يافت. استادعلی صفایی حائری 📚مسئولیت وسازندگی/ص۶۶و۶٧ 🛑 جهت ثبت‌نام #دوره_تربیت_انسان_بالغ وارد لینک زیرشوید👇🏻👇🏻: https://einsadschool.ir/courses/تربیت-انسان-بالغ