روزِ سوم" با عشقِ توست که می‌پیوندم به خدا، زمین، تاریخ، آب، برگ، به کودکان آن‌گاه که می‌خندند، به نان، دریا، صدف، کشتی. به ستارۀ شب آن‌گاه که دستبندش را به من می‌دهد. به شعر که در آن خانه دارم و به زخم که در من لانه کرده. تو سرزمینِ منی، تو به من هویت و ماهیت می‌دهی و من با تمامیِ شعورم تو را دوست دارم. - هفده ژانویه، یازده و بیست و هشت دقیقه.

مراقبِ سکوتِ ستاره‌ها باش.