🔰سلسله جلسات #فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی 🎤 حجت الاسلام و المسلمین دکتر احمد علی یوسفی (ریاست محترم مرکز راهبری مطالعات اسلامی اقتصاد مقاومتی) 🌾محورهای بحث: 🔺تبیین مفاهیم اساسی فقه نظام اقتصادی اسلام 🔺انواع و سطوح موضوعات اقتصادی و روش‌شناسی‌ آنها 🔺استنباط و استخراج احکام فقهی موضوعات اقتصادی 🔺ارایه ساختار کلی نظام اقتصادی اسلام براساس فقه اکبر و اصغر 🗓 پنج شنبه ها ⏰ساعت 9 الی 10 صبح 🔵 جلسه اول پنج شنبه ۱۵ آذر ۹۷ 🏠آدرس: قم، خیابان جمهوری، میدان سپاه، بلوار شهید اخلاقی، پلاک ۱۲. طبقه اول. مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی پایگاه هدایت تحصیلی تربیتی فرهنگ و تمدن توحیدی 📌 @fvtt_ir

#صوت #فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی 🎧 موضوع: اثبات فقه نظام اقتصادی 🗓 جلسه اول: ۱۵ آذر ۹۷ 📌موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی @fvtt_ir

#متن #استاد_یوسفی #نظام_اقتصادی_اسلام جلسه اول 🎧 موضوع: اثبات فقه نظام اقتصادی 🗓 تاریخ جلسه: ۱۵ آذر ۹۷ 📌موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی @fvtt_ir

#صوت #فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی 🗓 جلسه دوم: ۹۷/۰۹/۲۲ 📌موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی @fvtt_ir

#متن #فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی 🗓 جلسه دوم: ۹۷/۰۹/۲۲ 📌موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی @fvtt_ir

#فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی #جلسه_دوم 🔷استاد یوسفی در این جلسه ضمن بیان دو تلقی متفاوت از فقه، به تبیین این دو تلقی تحت عنوان فقه فعال و فقه منفعل پرداختند: 🔸فقه منفعل، فقهی است که می تواند پاسخگوی سوالات متفاوت باشد ولی باید منتظر بماند تا از بخش های مختلف و بر اساس اندیشه های متفاوت، مسئله را به او عرضه کنند. 🔸تلقی دوم فقه فعال است. یعنی ما با توجه به رابطه فقه اکبر و فقه اصغر، نظامات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را استخراج و طراحی کنیم. 🔹فقه اصغر در فقه الاقتصاد، عملیات استنباط انواع احکام تکلیفی و وضعی رفتارها و روابط انسان (مکلف) در سه حوزه تولید، توزیع، مصرف در ارتباط با سایر مکلفین، خدا، دولت و منابع ثروت است. 🔹فقه اکبر مجموعه معارفی است که از مبانی هستی شناختی، اهداف، اصول مالکیت، بخش و ساختار اقتصادی و انواع رفتارها و روابط را استخراج می کند. 🔸فقه اصغر استنباط احکام انواع رفتارها است اما فقه اکبر استنباط مجموعه این مبانی، اهداف، روابط و رفتارها است. 🔘تعریف نظام: مجموعه‌ای از اجزای هدفمند که در ارتباط با هم به‌یک سمت و سویی باشد، به این نظام می‌گوییم. 🔘تعریف نظام اقتصادی: مجموعه هدفمند از رفتار ها و روابط در حوزه تولید، توزیع و مصرف را نظام اقتصادی می گوییم. ◻️سه نوع نظام اقتصادی: نظام اقتصادی مطلوب، مکشوف و موجود هستند. که نظام اقتصادی مطلوب آنچه نزد خداوند مطلوب است می باشد. نظام مکشوف آن است که مجتهد آن را کشف می کند و نظام موجود نظامی است که بر مبنای نظام مکشوف پیاده می شود. ◻️روش های کشف نظام اقتصادی: ◽️۱. روش امضا که همان فقه منفعل است ◽️۲. روش اکتشاف: یعنی حرکت از روبنا به زیر بنا. به این صورت که با مطالعه احکام فقهی که از فقه اصغر استخراج می شود، به اصول و قواعد کلی که ما را به عدالت می رساند دست یابیم. شهید صدر این نظریه را پذیرفته و با توجه به قاعده منطقة الفراغ این را بسط می دهد. که البته ما روی حجیت این روش بحث هایی داریم. ◽️۳. روش تکوین: یعنی حرکت از زیربنا به روبنا. یعنی از مبانی شروع کنیم و به سمت رو بنا ها حرکت کنیم. ◽️۴. روش ترکیب: ما قائل هستیم که هیچ کدام از این روش ها به تنهایی کافی نیست. 🔷این نهاد ها و قوانینی که امروزه در جامعه ما شکل گرفته است اینها برگرفته از مبانی ما نیستند. آیت الله جوادی آملی فرمودندمال که باعث عزت است، بخش خصوصی، بیّن الغی است. بخش دولتی بین الغی است. بخش خصولتی باشد بیّن الغی است. تنها اگر عمومی باشد، عامل عزت است. 🔵 گزارش از مرتضی شرافت 🍃معاونت تعلیم و تربیت موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی🍃 http://eitaa.com/joinchat/3629187084Cc175f1d128

#صوت #فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی #استاد_یوسفی 🗓 جلسه سوم: ۹۷/۰۹/۲۹ 📌موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی @fvtt_ir

#متن #فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی #استاد_یوسفی 🗓 جلسه سوم: ۹۷/۰۹/۲۹ 📌موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی @fvtt_ir

#فقه_نظام_اقتصادی_اسلامی #جلسه_سوم 🔷استاد یوسفی در این جلسه به معرفی و تبیین سه سطح موضوع شناسی در فقه نظام پرداختند: ◼️دسته اول عناوین شرعی: ▪️اين گونه عناوين، يا اصل آن‌ها از ناحيه شرع وضع و اعتبار شده است، مثل نماز، روزه، حج و... يا حدود آن از سوى شرع مشخص گرديده، مثل آب كُر، آب قليل و... ▪️براى شناختن اين گونه عناوين و احكام آن‌ها بايد در ادله شرعى جستجو كرد. ◻️دسته دوم عناوین عرفی و عقلایی: ◽️اين عناوين به امورى اطلاق مى گردد كه شارع در ايجاد عنوان و معنون آن‌ها هيچ گونه دخالتى نه در وضع و نه در اسقاط ندارد. ◽️این دسته از عناوین به اعتبار معنون به چهار دسته تقسیم می شوند: ▫️عناوین عرفی تکوینی: 🔸🔸عناوينى كه عرف و عقلا بر امور تكوينى موجود در خارج اطلاق مى كنند; مانند عنوان گندم و شراب. ▫️عناوین عرفی اعتباری: 🔸🔸عناوينى كه معنون آن‌ها توسط عرف و عقلا وضع و اعتبار مى گردد، يا اينكه عرف عام و عقلا آن وضع و اعتبار را مى پذيرند; مانند پول. ▫️عناوین عرفی انتزاعی: 🔸🔸عناوينى كه عرفى و عقلايى محسوب مى شوند، اما نه به اين معنا كه عرف و عقلا آن‌ها را وضع و اعتبار كرده باشند، بلكه آن‌ها بعضى از اشيا را به نحوى مورد استفاده قرار داده و بكار مى گيرند كه از نحوه بكارگيرى و استفاده آن‌ها، آن عناوين خاص براى آن اشيا، انتزاع مى گردد؛ مانند مالیت. 🔸🔸دو نوع از عناوین انتزاعی وجود دارد. یکی آنچه در خارج هست مانند نحوه قرار گفتن اشیا و انتزاع عنوان فوقیت. و یکی فعل عرف و عقلا و نحوه به کارگیری اشیا توسط آنها. مقصود ما همین نوع دوم است. چون احکام بر این نوع مترتب می شود. ▫️عناوین عرف متخصص: 🔸🔸عناوينى كه توسط عرف خاصى وضع و اعتبار مى گردد; مثل تورم، سود، ثروت و... كه عرفِ اقتصادى آن‌ها را اعتبار مى كند; يعنى عرف خاص اقتصادى حالت خاصى از افزايش قيمتها (افزايش سطح عمومى قيمتها) را تورم مى گويد. 🚩همان گونه كه وضع و اعتبار عناوين سه گانه عرفى توسط عرف و عقلا صورت مى گيرد، اسقاط آن‌ها از اعتبار نيز، فقط به وسيله خود عرف و عقلا ممكن خواهد بود. بنابراين شارع (به عنوان اعتبار كننده اعتباريات شرعى) آن عناوين را از اعتبار عرفى ساقط نمى كند. 🚩اگر موضوع يا عنوان عرفى در ادله شرعى، وارد شده باشد، مقصود از آن، همان چيزى است كه عرف و عقلا از آن مى فهمند; يعنى همان معناى عرفى و عقلايى، موضوع حكم شرعى قرار مى گيرد. 🚩اگر در تشخيص مفاهيم و مصاديق يا موضوع احكام شرعى، رفتار و قضاوت عرف حجت باشد، عرف اهل نظر و دقت مقصود مى باشد، نه عرف اهل تسامح و تساهل; مگر اينكه شارع آن تسامحات عرفى را بپذيرد. 🚩اگر رفتار و قضاوت عرف در تشخيص موضوع حكمى دخيل باشد، مقصود از آن، عرف «لَوْ خُلِّىَ وطَبْعَهُ» مى باشد ◼️دسته سوم عناوین ارزش محور: ▪️واژه‌هایی که مبانی هستی‌شناختی و هدفهای ناشی از آن مبانی در ایجاد و تفسیر از آن‌ها دخیل می‌باشند. ▪️نوع نگاه انسان به جهان هستی، خدای متعال، انسان، حیات دنیا و آخرت و هدف آفرینش اثر غیرقابل انکاری در ایجاد و نوع تفسیر از آن‌ها دارد. ▪️بنابراین، در تفسیر و استفاده از آن‌ها لازم است به مبانی و هدفهای هر مکتبی که در ایجاد و تفسیر آن عناوین دخیل هستند، توجه شود. ▪️این عناوین به جهت ارزش‌محور بودن، هر گونه تفسیری از آن در سمت و سوی افراد، کل نظام اجتماعی، اقتصادی و علوم انسانی اثرگذار هستند. ▪️این عناوین و واژه‌ها در توسعه و تضییق معانی و جهت‌دهی رفتارها و روابط و اذهان انسآن‌ها نقش جدی دارند. ▪️واژه‌هایی مانند: سود، بخش خصوصی، مالکیت خصوصی، رقابت اقتصادی، انحصار اقتصادی، هدف‌های اقتصادی، عدالت، رفاه، سعادت، مصلحت و توسعه از این گونه هستند. 🔴این بحث از این جهت مهم است که غفلت و عدم تفکیک این سه سطح باعث بروز اشتباهاتی در فرایند استنباط می شود. 🔵 تهیه پست: #سیدمرتضی_شرافت 📌 @fvtt_ir

#سبک_زندگی_توحیدی ✅ یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود! 📒 قسمت اول از عصر صفویه مسائل عرفانی و ولائی چنان با فرهنگ عمومی شیعه آمیخته شده است که همه زوایای زندگی را تحت الشعاع قرار داده است. اعتقاد به وجود خداوند در همه مکانها و ولایت تکوینی اهل بیت علیهم‌السلام که روزی فارق میان اهل عرفان با متکلمان و فقهای غیرعارف محسوب می‌شده است امروزه از مسلمات و عقائد عمومی شیعه محسوب می‌شود که کسی توان انکار آن را ندارد. حقیقت عالی توحید قرآنی و وحدت وجود در عصر صفویه چنان رواج یافت که تبدیل به یک عقیده عمومی شد و حتی در تاریخ آن عصر می‌خوانیم که یکی از پنج شاخصه شیعه در برابر سنیان عثمانی اعتقاد به وحدت وجود بوده است. لذا اعتقاد به توحید قرآنی و وحدت شخصیه وجود در همه جای فرهنگ شیعه سایه افکنده و دانسته و ندانسته همه از ماء معین توحید به قدر خود بهره می‌برند. حتی امروزه جمعی از مخالفان عرفان هم ناخودآگاه به حقیقت وحدت وجود اعتراف می‌کنند گرچه از اسم آن فرار می‌کنند. یکی از مظاهر این فرهنگ عمومی این جمله است که مادران از کودکی برای فرزندان خود در آغاز هر داستانی می‌گویند: یکی بود یکی نبود، غیر از خدای مهربان هیچ کس نبود، یک مردی بود... 🍃معاونت تعلیم و تربیت موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی🍃 http://eitaa.com/joinchat/3629187084Cc175f1d128

#سبک_زندگی_توحیدی ✅ یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود 📒 قسمت دوم جهت اوّل: عبارت «غیر از خدا هیچ کس نبود، یک مردی بود» این جمله به صراحت می‌رساند که در عین اینکه غیر از خدا هیچ کس نبود ولی یک مردی بود، پس آن مرد (یا هر کسی که شخصیت اصلی داستان است) و تمام افراد مذکور در آن داستان در برابر خداوند متعال استقلال وجودی نداشته و نسبت به خداوند ربط محض و فقر محض می‌باشند و همه امور از آٰغاز تا پایان در دست خداوند متعال است. جهت دوّم: عبارت «یکی بود یکی نبود» از این عبارت نیز همین حقیقت فهمیده می‌شود که آن یکی که بود در عین آنکه یکی بود ولی یکی نبود، یعنی از حیثیتی وحدت داشت و از حیثیتی وحدت او غیر از وحدتهای متعارف بود، وحدتش وحدتی عددی نبود بلکه وحدتی بود غیر عددی که فرض دومی برای آن محال بود و با این حال در درون خود با کثرت نیز به راحتی جمع می‌شد. و چون در ادامه می‌گوید: «غیر از خدا هیچ کس نبود» معلوم می‌شود که این یکی همان خداوند سبحانه و تعالی است. حضرت علامه حسن زاده آملی در هزار و یک کلمه می‌فرماید:  از اين اصل به توحيد حقيقى واجب الوجود آگاه مى‌شوى كه «حق (سبحانه) يكى هست و يكى نيست»، و به تعبير رائج كه در السنه سائر و دائر است «يكى بود و يكى نبود»، و به بيان استادم حضرت آية اللّه حاج ميرزا احمد آشتيانى (رضوان اللّه عليه): «يعنى يكى بود كه حق (تعالى) واحد به وحدت صمدى است، و يكى نبود يعنى واحد به وحدت عددى نيست» فافهم.» (هزار و يك كلمه، ج‌۵، ص: ۳۲۸) غرض از این عبارات اثبات وحدت شخصیه وجود نیست،‌بلکه ورق زدن برگی از تاریخ شیعه است که بر خلاف ادعای برخی از بی‌اطلاعان اعتقاد به توحید صمدی قرآنی آن قدر در میان شیعیان رواج داشته است که تربیت فرزندان خود را از روز اول با همین توحید آغاز نموده و به عنوان یک فرهنگ رائج در میان ایشان درآمده است. 🍃معاونت تعلیم و تربیت موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی🍃 http://eitaa.com/joinchat/3629187084Cc175f1d128