💠 #بیانات_اخلاقی، #استاد_فلاح_شیروانی 💠 #داشتن_سوگیری_اساسی 🔺ما در زندگی یک سری سوگیری‌های اساسی داریم، که در لحظه متوجه آن سوگیری اساسی نیستیم؛ ما در لحظه در افعال بسیار خُرد، عواطف بسیار خُرد و برداشت‌های بسیار خُرد غوطه ور هستیم؛ اگر مراقب نباشیم اندازه بزرگی ما همان می‌شود. ماها ناچار از برداشت لحظه‌ای هستیم، عواطف لحظه‌ای حضور دارد و افعال هم الان یک کار می‌توانم بکنم؛ ولی ما گاهی بی دقتی می‌کنیم به صورت بالفعل همینقدر هستیم. بعضی‌ها به خاطر اینکه اهل توجه هستند این لایه ظاهری وجودشان باطن پیدا می‌کند. 🔺مثل اینکه آدم با یک کسی می‌خواهد برخورد ‌کند، عصبانی‌اش می‌کند؛ یک حسابی می‌کند می‌گوید کار من دست این گیر است، می‌گوید در این اداره درست است که این خیلی دارد خباثت می‌کند اما کار من دست این گیر است. اگر بخواهد به عواطف خودش بسپارد همین الان صندلی را بر سر او می‌زند، اما نگاه که می‌کند می‌گوید نه! دارد در بازه بازتری نگاه می‌کند. 🔺بعضی‌ها اینطوری زندگی می‌کنند، وجود در لحظه‌ای ندارند، وسیع‌تر از لحظات هستند؛ به نظر می‌رسد دین کلا دنبال این قضیه است اما وسعتی که می‌خواهد پدید بیاورد وسعت فطری است. ما در زندگی‌مان یک سری سوگیری‌های اصلی و اساسی داریم که در لحظه انسان متوجه آن‌ها نمی‌شود، از لحظه باید بیرون بیاید تا متوجه سوگیری‌ها بشود. رفتار خودش را در یک هفته یا در ده حادثه مواجهات خودش را بررسی می‌کند متوجه می‌شود که حواس من به یک چیزی نیست. 🔺اگر سوگیری‌های اساسی در زندگی مهم است، یافتن چارچوب‌ها اصلی و انس عمیق و استقرار در آن‌ها مهم است. انسان‌های کمی هستند که اهل این داستان هستند، خیلی‌ها اینطور چیزها را خواب و خیال می‌دانند، موقعی که به این ساحت می‌خواهی او را بکشی حوصله‌اش سر می‌رود. انسان‌های کمی هستند که می‌توانند این ساختارها را بببیند و در این ساختارها مستقر بشوند. 🔺به لحاظ اجتماعی سهم این‌ها و اثر اجتماعی این‌ها فرق می‌کند؛ مثل اینکه داریم می‌رویم مسافرت یک نوسان که پیش می‌آید آن پزشک شناخته می‌شود. —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac